akilah-azra-kohen-fi

soru neydi?” diye sordu. Özge suratında beliren gülümsemeyi gizlemeden önce yanındaki
güvenlik görevlilerine baktı ve sonra, “Vaktiniz olduğunda dinlersiniz” deyip kapıdan çıktı.
Suratındaki gülümseme aslında korumaya çalıştığı bir maskeydi, içindeki yıkılmışlığı gizleyen
bir maske. Can Manay’ın binasından güvenlik görevlileriyle uğurlanıyordu, neyse ki adamlar
epey kibardılar. İlk defa birine yaranmak istemiş ve berbat etmişti her şeyi. Stüdyonun
arkasından ana çıkış kapısına doğru ilerlerken o güzel ortama son bir kez baktı. Hep çalışmak
istediği tarzda bir yerdi burası ve asla çalışamayacağı. Ağlamamak için kendini dik tutarak
ilerledi koridorda. Çıkış kapısı özgürlüğe açılan kapı gibi geldi ona, çıktı gitti. Biraz önce
yaşadığı psikolojiyi bir daha hayatı boyunca yaşamamayı dileyerek ve kendini yenilmiş
hissederek uzaklaştı binadan.
- 24 -
Duru kulisteki aynada yansımasına bakarken saçının biraz abartılı olduğunu düşündü ama
güzel görünüyordu. Kafasının tepesinde gergin bir şekilde toplanan saçı gözlerini yukarıya
doğru çekmiş ve yüzündeki kusursuz ifadeyi daha da inanılmaz kılmıştı. Oldukça gür gözüken
saç önce tepede atkuyruğu şeklinde toplanmış, sonra Duru’nun beline kadar kalın bir örgüyle
inmişti. Saçın toplandığı yeri çevreleyen kalın, tek sıra örgü zaten kocaman olan saçı iyice
abartılı bir şekilde sarmıştı. Duru, başta ağır gözüken bu saçla dans etmenin kendisini
zorlayacağını düşünüp kuaföre itiraz etmişti ama adam sadece denemek için onu ikna etmişti.
Bu kadar görkemli bir görüntüye rağmen aslında saç kafasında hiç de ağırlık yapmıyordu.
Avucuna sıktığı nemlendiriciyi iki elinin arasında ovuşturarak iyice ısıttı ve kollarından
omuzlarına doğru dairesel hareketlerle masaj yaparak sürdü vücuduna. Tamamen çıplaktı.
Makyajını yapmadan önce daima vücudunu nemlendirir, sonra makyajını yapar ve sonra
havluyla fazla nemlenmiş tenini kurular, en sonunda da dans ettiği partnerinin elinden
kaymamak için vücudunun her yerine pudra sürerdi. Zaten beyaz olan bebeksi teni pudranın
içine kattığı ve ancak ışık oyunlarında fark edilen simle iyice parlar hale gelirdi. Giyinme
odasının kapısı çaldığında her zamanki sırayla hazırlanmaya başlamıştı. Çıplak olduğu için
kapısını daima kilitli tutardı, buralarda adet kapıyı birkaç kere tıklatıp içeriden ses gelmeden
içeri dalmaktı. Bunu kötü iki deneyimle öğrenmiş ve dersini almıştı Duru. Üzerine bornozunu
geçirip yakasını iyice kapatarak kapıyı açtı.
Deniz, Duru’nun kreminin kokusunu içine çekerek girdi odaya. Kocaman sarıldı sevdiği
kadına. Duru’nun makyajsız, taze yüzünü öptü. Elindeki yemek paketini sehpanın üzerine
koyarken Duru kapıyı kilitlemişti bile. Deniz, “Bak tam sevdiğin gibi, içine bol maydanoz da
koydurdum.” diyerek açtı paketi. Duru hevesle sehpaya yaklaştı. Çocukluğundan beri yemeği
en çok sevdiği kelle söğüş 8* hazır onu bekliyordu. Tadı eşsizdi. Kokusu, görüntüsü, hatta
paketiyle bile Deniz’in midesini kaldıran bu küçük dürüm, onun için ne kadar tiksinti
vericiyse, Duru için o kadar lezizdi. Deniz, Duru’yla geçirdiği bunca zamanda alışmıştı
sevdiği kadının bunu yemesine. Duru’nun onca ısrarına rağmen hiç tadına bakmamıştı, asla da
bakamazdı. Duru iştahla dürümünü yerken Deniz cebinden çıkardığı jointi yakmak için
çakmağını aradı. Duru lokmasını bitirmeden, “Sakın benim yanımda içme! Evet Deniz, zaten
küçücük oda, bir kokusunu alırlarsa mahvolurum.” diyerek itiraz etti. Deniz çakmağını
aramaya devam ederken, “Bu çok hafif be Duru, birkaç fırt alıp söndürcem.” diye itiraza