akilah-azra-kohen-fi

arındıranlar ama asla çatlama cesaretini gösteremeyip filizlenemeyenler, çatlayıp filiz gibi
yeşerenler ama fidan olamayıp kuruyanlar, fidan gibi büyüyenler ama meyve veremeyenler,
meyve verip ağaç olanlar ama meyvesinde tohum olmayanlar ve süper insan, yani tohumluktan
meyve veren bir ağacın yeni meyvesindeki tohum olabilmeye kadar gidebilenler... İnsanın
yüceliği ve acizliği arasındaki ince çizgiyi gördüm. Bize güç veren şey aynı zamanda en büyük
acizliğimiz de olabilir. Ne olduğumuzu ve ne olabileceğimizi ancak kendimizle
yüzleşebilirsek anlayabiliriz. Sahip olabilmek adına, sahip olduklarımıza tırnaklarımızı
korkuyla geçirdiğimizde, ne çatlayıp filize dönüşebiliriz ne de çürüyüp içimizdeki tohumları
toprağa bırakabiliriz. Sahip olmak için doğmadık biz! Büyümek, gelişmek, dönüşmek için
burdayız. Hayatın içinde kendi tekrarlarımızı yaşamaya başladığımızda durup düşünmek
lazım. Ben de durdum ve 1,5 yıl düşündüm. Değiştirmeye karar verdim ve yaptım.”
İzleyicide tık yoktu. Can Manay omuzlarını silkti, sanki konuşması bitmiş gibiydi.
Stüdyodaki samimi atmosfer nefes alındığında hissedilecek boyuttaydı. Bilge, konuşmanın
bitmediğini biliyordu çünkü Can ona yeşil noktalı soruları da anlatmıştı. Can’ın cevabı bitmiş
olsa bile, Bilge yeşil noktalı sorulardan sonra beklemesi gerektiğini biliyordu. Kırmızı
noktalılar, yeşil noktalılar... Can Manay her anı planlamıştı. Can Manay kameraların
arkasındaki izleyiciye baktı, stüdyo ışıklarından hiçbir şey seçilmese de bakışlarını stüdyoda
oturanlar üzerinde gezdirdi. Sessizlik devam ederken sakince konuştu. “Analiz’i çekerken
aslında yaptığım şeyin yapmam gerekenden ne kadar da uzak olduğunu fark ettim. Etrafımdaki
her şeyin sahteliği midemi bulandırdı ve koptum.”
Can Manay konuşması bittiğinde kafasını sağdan sola tek hamlede sallayıp ellerini hafifçe
havaya kaldırdı. Bilge bu işaretin bir sonraki soruya geçmesi anlamına geldiğini anlayıp
okudu. “Analiz programına konuk olan Kaan Gör, sizin hayatı boyunca tanıdığı en etkileyici
ve yararlı kişi olduğunuzu bir gazeteye verdiği röportajda söylediğinde ne düşündünüz?”
Bilge kendisine yöneltilmiş kameraya bakarak acemice açıkladı, “Konuyu yakından takip etme
fırsatı bulamamış izleyicilerimiz için açıklamak gerekir. Kaan Gör, Analiz’e konuk olduğunda
canlı yayında sinir krizi geçirmiş ve bu durum, o dönemde büyük bir skandala yol açmıştı.”
Bilge şimdi de Can Manay’a hitap ederek konuşmasına devam etti. “Program sonrasında
aranızda oldukça gerilimli şeyler yaşanmıştı ama Kaan Gör tüm bu olaylardan sadece bir ay
sonra bir gazeteye sizinle ilgili çok güzel açıklamalarda bulunmuştu. Bu bizlerin görmeye
alışık olmadığı bir durum. Bundan biraz bahseder misiniz?”
Can Manay kafasını iki yana sallarken, “Bu soru nerden çıktı şimdi? Yıllar önceki bişey
bu...” deyip güldü.
Bilge hissettiği sahteliğin fark edilmemesi için çabalayarak tebessümle karşılık vermeye
çalıştı, Can Manay’ın bu soruları hazırlarken cevapları kafasında nasıl da şekillendirdiğine,
cevapların ardından gelen soruların nasıl olur da bu kadar yerinde olduğuna şaşırmıştı. Can
Manay’ın deha bir yanı olduğunu biliyordu ama zincirleme bir şekilde bir olay akışını
kafasında kurgulayıp, tamamıyla ezberleyip hatasız bir şekilde uygulayabilecek kadar usta
olmasına şaşmamak elde değildi. Şimdi anladı kendi spontane sorularının neden Can Manay’ı
bu kadar rahatsız ettiğini. Akışı bozabilirdi.
Can Manay sakin açıkladı. “Nur içinde yatsın, rahmetli Kaan’ın programda sinir krizi
geçirmesi benim acemiliğimdi. Ama ben sonrasında onu yalnız bırakmadım. O gece stüdyoyu
terk ettiğinde ben de program sonrasında onun evine gittim. Evini bulmam da kolay olmadı