akilah-azra-kohen-fi

“Zaten delisin.’’ dedi. Can alınmamıştı çünkü doğruluk payı vardı söylenende, zaten istediği
hayatı kurma gücü olanlar arasında kim deli değildi ki. “Cidden ne düşünüyorsun?” diye ısrar
etti, felsefe yapmaya hali yoktu.
Eti tüm dikkati Can’ın vücut dilinde, “Hayatında bir kez gördüğün bir kız-” derken Can, “İki
kez!” diyerek düzeltti. Eti konuyu hafifletmenin iyi olacağına karar vermişti bile. “Neyse, iki
kez gördüğün ve hiç konuşmadığın, yani gerçekliğini hiç deneyimlemediğin bir kadın bu ve
seni tahrik ediyor... Bu gayet mantıklı Can... Eğer hayatının sonuna kadar onu düşünüp
mastürbasyon yapmak istiyorsan sana tavsiyem kızla hiç tanışmaman. Çünkü onunla yaptığın
ilk sohbetin hemen ardından tüm çekiciliği gidebilir, doğal olarak ya da-” derken Can
sabırsızca yine lafa girdi, “Bu benden daha büyük bir duygu Eti, öyle sadece sikmek istediğim
bi kız değil bu. Ne bileyim ben, çocuklarımı doğursun falan istiyorum... Belki. Bilmiyorum
ama yoğun bi şey.”
Eti, bu Duru gerçeğini Can’da sıradanlaştırmaya çalışır-casına, “Kızı sadece iki kere
gördün, ikisinde de acayip kostüm ve makyaj içinde hayal ötesi bir yerdeydi.” derken, Can
kendi durumunun ciddiyetini anlatmak istercesine lafa girerek, “İlk gördüğümde muhtemelen
yataktan yeni kalkmıştı.” dedi.
Eti, “Her neyse, sonuçta kadınları görmeye alışık olduğun bir halin ötesindeydi bu kız ve
şimdi sana bir masal kahramanı gibi geliyor. Üstüne bir de koşullar bir anda senin alışık
olmadığın şekilde kızı ulaşılmaz yaptı, kız hem nişanlı ya da daha kötüsü kısa zamanda ünlü de
olabilir... Yani, kendini öyle bir psikolojinin içine sürüklüyorsun ki, görmüyor musun, hiç
tanımadığın ve tanısan sana aslında ne hissettireceğini bilmediğin birinden bahsediyoruz
burda, onu hayatının merkezine koyan bir durum yaratıyorsun beyninde.” derken Can kendini
tutamadı, olayın doğasının Eti tarafından algılanması onun için çok önemliydi ve, “Ben
anlıyorum durumu böyle görmeni ama Eti benden bahsediyoruz burda, lütfen bir an dur, kendi
profesyonel deneyimlerinden çıkıp beni sana gelen salaklarla karıştırma! Ben ya ben! Böyle
hisseden benim. Bir başkası olsa ben de senin gibi düşünürdüm ama konu benim!” dedi
tedirginlikle.
Eti içinde hissettiği onaylamanın Can tarafından anlaşılmaması için bir an sessiz kaldı. Can
bir süre sonra tedirgin gözlerle Eti’ye bakarak, “Kendimi daha fazla kaptırmadan önce
mantıklı düşünmek istiyorum, belki uzun bi tatile çıksam…” diye konuşmaya başlamıştı ki, Eti
sakince lafa girdi, “Birbirimizi kandırmayalım, tatile çıkmayacağını ikimiz de gayet iyi
biliyoruz. Kendini daha fazla kaptırmadan önce bence de mantıklı düşünmeliydin! Evi satın
almadan önce, evde davet verip kızı çağırmadan önce, yine bu akşamı organize etmeden önce,
yaptığın mastürbasyonlarla kızı beyninde asla ayrılmayacağı bir yere kazımadan önce...”
Sessizlikte birbirlerinin gözlerinin içine baktılar. Eti derin bir nefes aldıktan sonra
nerdeyse mırıldanan bir tonda, “Bu akşam soğukkanlı ol... Bi sakinleştirici al, hafifle ve dinle.
Bu gece sadece dinle. Bırak onlar anlatsınlar sen dinle, dinlemek en iyi korunmadır,
saklanmadır, bu gece tek ihtiyacın olan şey dinlemek!” dedi.
Can, Eti’nin her kelimesini onaylayan bir ifadeyle bakıyordu ama bu Eti’nin içinde
hissettiği endişeyi dindirmedi. Gözlerini kırpmadan kuşkuyla Can’ın gözlerinin içinde cevap
aradı, bulamayınca Can’ı sarsacak cümleyi söyledi. “Can, bir an durdum, kendi profesyonel
deneyimimden çıkıp seni bana gelen tüm salaklardan ayırdım ve böyle hisseden sen olduğun
için söylemek zorunda hissediyorum kendimi: Dikkatli ol... Geçmişe dönmeyelim.”