23.04.2017 Views

akilah-azra-kohen-fi

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

korunmasız durduğu geldi aklına. İçi acıdı yine. Bir kendi kolları arasına alsa onu, bir daha<br />

asla bırakmazdı. Oturduğu yer rahatsız etti, kalkıp hızla turladı salonu ve yine de<br />

rahatlayamadı.<br />

Bahçeye çıktığında havanın soğukluğu çıplak vücudunda gezindi ama bu duygu iyi geldi.<br />

Kendi içinde hissettiği yoğun duygulardan sonra <strong>fi</strong>ziksel bir farkındalığın vücudunu uyarması<br />

iyi gelmişti. Dünyanın gerçekliğini hatırlatması diye düşündü. Yaşadığı bu duygular uzun<br />

süredir anlayamadığı bir düşünceyi o an anlamasını sağladı. Vücudunu jiletle kesen insanlar<br />

daima muamma olmuştu Can için. Mazoşist değillerse niye böylesine acı versinlerdi ki<br />

kendilerine? Şimdi anlayabildi, belki de hissettikleri duygular bedenlerine o kadar büyük<br />

geliyordu ki, kendi <strong>fi</strong>ziksel gerçekliklerini hatırlamak için <strong>fi</strong>ziksel acıya ihtiyaç duyuyorlardı.<br />

Çıplak ayaklarıyla toprağı hissederek bahçede yürüdü, Duru’nun perdeleri diye düşündüğü<br />

pencereye doğru ilerledi. Büyük tellere sarılmış sarmaşık arada bir duvar gibi yükselse de,<br />

yatak odası ikinci katta olduğundan kolayca görebiliyordu. Evde hiç ışık yoktu, muhtemelen<br />

uyuyorlardı. Deniz’in uyurken Duru’ya sarıldığı aklına geldi ve tekrar içi sıkıştı. Orada<br />

öylece dikilmiş pencereye baktığının farkına varınca, kendi bahçesinin çıkışına doğru yürüdü.<br />

Kapıdan dışarı çıkmayı ve sokakta Duru’yu bulmayı hayal etti. Kafasında, Duru’yu şimdi<br />

görebilmenin heyecanıyla merdivenin başında, üzerinde sadece donuyla öylece kapıya<br />

bakakaldı. Bu fantezisi sadece birkaç dakika daha sürdü. Duru’nun şu an uyumakta olduğunu<br />

kendi kendine söyleyip evin giriş kapısına doğru ilerlerken, sarmaşıkların arasından onların<br />

bahçesinde kimsenin olmadığına emin olmak için baktı. Bahçe bomboştu. Evine doğru<br />

ilerlerken son bir kez daha kafasını Duru’nun yatak odasına doğru kaldırdığında, yatak<br />

odasının penceresinde Duru’yu fark etti, durdu.<br />

- 79 -<br />

“Bayılıyorum bu müziğe!” demişti Murat, eliyle müziğin ritmini tutup zıplamaya başlayarak.<br />

Murat dans ederken yanlarından geçen bir grup insan başını okşadı, bazıları sırtına vurdular,<br />

bazılarıyla da Murat ellerine değip selamlaştı. Sanki herkes tanıyordu onu ve seviyorlardı da.<br />

Murat insanlara sevgi gösterisinde bulunurken zıplamaya devam ediyordu. Bilge, ciğerlerinde<br />

müziğin ritmini <strong>fi</strong>ziksel olarak hissedecek kadar yapışmıştı hoparlöre ve bakışlarını Murat’tan<br />

ayıramadan onu izledi.<br />

İzlendiğinin farkında olmayan, daha doğrusu, izlenmek umurunda olmayan Murat zıplarken<br />

Bilge’ye döndü, sanki o an onu yine yeni görmüş gibi kocaman gülümsedi, zıplamaya devam<br />

ederken kollarını kocaman açıp sarıldı Bilge’ye. Murat’ın terli vücudu ve suyla ıslatıldığı<br />

belli olan sırılsıklam saçları Bilge’yi biraz rahatsız etse de, bu ilginç kucaklaşmanın aniliği<br />

çok tuhaf gelse de, Murat’ın tuhaf bakışları aklının pek de yerinde olmadığını gösterse de,<br />

Bilge onun sarılmasına karşı koymadı. Kalbi göğüs kafesini dövercesine çarparken, hayatında<br />

beğendiği tek insanın kendisine dokunmasına izin verdi. Bu cinsellik içeren bir sarılmadan<br />

çok, bir sevgi gösterisi gibiydi. Bilge, sarılması bitince Murat’la konuşacağını ümit ederken<br />

Murat aniden bedenini Bilge’ninkinden uzaklaştırıp elini kendi ıslak avucu içine aldı ve onu<br />

çekiştirerek zıplaya hoplaya kalabalığın içine daldı. İnsanların arasından sıyrılarak geçmek<br />

için çaba gösteren Bilge, kolunu çeken Murat’ın yol boyunca karşısına çıkanlarla da dans<br />

ettiğini, çarptığı herkese dokunarak sevgi gösterdiğini görünce herkesi tanımasına ve bu kadar

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!