akilah-azra-kohen-fi

- 77 -
Verilen adresin bir eve ait olmadığını anlamak pek zor olmadı Bilge için, gece kalkan son
otobüsten indikten sonra uzaktan gelen müzik sesine yaklaşması yeterli olmuştu. Semt eskiden
çok varoş olmasına rağmen son beş yıldır, yapılan yeni paralı üniversitenin varlığı nedeniyle
toparlanmış ve üst tabaka ailelerin zengin çocuklarından oluşan bir öğrenci kitlesini ağırlar
olmuştu. Bilge hiç bulunmamıştı bu bölgede daha önce. Adres eski bir kilisenin arka
tarafında, eskiden mandıra olarak kullanılmış ve caddeden bakıldığında kocaman depoya
benzeyen bir yeri gösteriyordu. Dikdörtgen yüksek duvarlardan ve kiremit eski bir çatıdan
oluşan binanın içinden müzik sesleri yükseliyordu. Binanın yüksek duvarlarının sadece çatıya
yakın olan üst kısımlarında pencereler vardı ve pencerelerden dışarı çıkan ışık, sürekli
değişen rengarenk bir şeydi. Tereddütle binaya yaklaşırken girişin ne tarafta olduğunu
anlamaya çalıştı. Binanın bir köşesini döndükten sonra kapı önünde duran birkaç kişiyi görüp
ilerledi, girişte siyah giymiş dört bodyguard duruyordu.
Bodyguardlara yaklaştığında biraz durakladı, hayatında ilk defa böyle bir yere girecekti.
Daha önce yapmamıştı ve nasıl yapılır bilmiyordu. Girişin paralı olup olmadığından bile
haberi yoktu. Elinde sıkı sıkı tuttuğu ve partiye davet edilişinin delili olarak gördüğü küçük
zarfı kapıda dikilen iriyarı adamların göreceği şekilde uzattı ama adamlardan en irisi Bilge’ye
sadece şöyle bir baktı ve başını hemen yanında duran, yine iri olan adama çevirip hararetli
konuşmasına devam etti. Bilge bir süre daha orada öylece durup adamlardan tepki bekledikten
sonra, adamın dün gece yaşadığı bir cinsel ilişkiyi detaylı şekilde anlattığını anlayıp hemen
kafasını öne eğdi ve hızlı adımlarla adamı geçip binadan içeri girdi.
Vestiyer olarak kullanılan bölümde dikilen ağır makyajlı kadın 40’larını çoktan geçmişti.
Suratındaki derin kırışıklar olmasa güzel denilebilecek bir hali vardı. Bilge’yi görünce
elindeki sigarayı indirip dikkatle baktı. Bilge, kendisine bir şey söylenmesini bekleyerek
hazırlıklı bir şekilde öylece dikildi kadının karşısında. Ama kadın konuşmak yerine yavaşça
elindeki sigaradan bir fırt daha alıp dumanını yavaşça üflerken bekledi. Bilge kadına ne
söylemesi gerektiğini bilmiyordu, kadının arkasında duran kalın kadife perdeler, partinin
yapıldığı mekanı, bu vestiyerden ayırıyorlardı. Elindeki sigaradan bir fırt daha alırken
Bilge’yi gözünü kısarak inceleyen kadın, eliyle arkasını işaret etti. Bu işaret ya, “buyur”
anlamına geliyor ya da, “n’apalım” diyordu sanki. Bilge anlamadı, sadece kadının arkasında
uzanan ve durdukları bölümü çevreleyen kalın kadife perdelere baktı. Perdeler arasında bir
aralık yoktu ve hangi perdeyi geçmesi gerektiğini bilemeden şaşkın bakındı etrafına. Tam
kadına soracaktı ki, kadın kuru bir sesle, “Şurdan.” deyip nihayet eliyle Bilge’nin ilerlemesini
işaret etti.
Sürekli değişen renklerdeki ışık oyunları yüzünden içeriyi net bir şekilde algılamak zordu
ama ışık oyunları bir an durduğunda, mekanın yüksek tavanının yarısına asılan asma kat ve
önünde uzanan insan kalabalığının elleri havada görüntüsü etkileyiciydi. Gözlerinin ortamın
karanlığına alışması bir an sürdü. İleride dans eden insanları seçebiliyordu şimdi. Müziğin
kulakları yırtan yüksek tonu bu görüntüyle birlikte anlam kazandı. Eğlenen insanlar görmüştü
ama böylesine kalabalık insan topluluğunun aynı ritimde hareket etmesi ilginçti.
Fark edilmemek için perdeden ve insan kalabalığından uzak bir köşe aradı kendine. Sağ
tarafında yığılmış metal bira fıçılarına yavaşça yürüdü, bu kuytu köşenin kendisi için uygun