3_ bildiri özetleri BASKI

24. Ulusal Eğim Bilimleri Kongresi / 16-18 Nisan 2015 / Niğde
Yöntem
Okul deneyimi staj okullarına giden aday öğretmenler aracılığı ile öğrencilerin velilerine veli anketinin
güncellenmiş kısa hali gönderildi. Böylece ulaşılabilen örneklem yöntemine gidildi. Gene buradaki matematik
ders öğretmenleri tarafından veli anketleri toplandı. 144 anket geri döndü. Burada veli derken matematik ders
çalışmalarına evde yardımcı olan büyük kardeş, babaanne, dede gibi büyükler de dâhil edildi. Bu anketler
frekans tabloları yardımı ile incelendi. Anketle medeni durum, yaş, eğitim durumu, kardeş sayısı, ingilizce edim
düzeyi(okullar İngilizce tedrisatlı özel okul olduğu için), matematik öğretmeniyle görüşme sıklığı, çocuklarına
yardım etme sıklıkları, çocuğun bu dönem özel ders alıp almadığı ve ailenin aylık gelir düzeyi soruldu. Aynı
zamanda anketin arka sayfasında ailenin çocuğun matematik derslerine katılım konusundaki tutumunu
belirlemesi amaçlanan bir tutum testi ve kendilerini bu konuda ne kadar yeterli görüp görmediklerini sorgulayan
bir ölçek kısmı daha vardı. Her iki anket ölçeğinin de geçerlilik ve güvenilirlik hesapları 1997 deki araştırmada
yapılmıştı. Ölçekler likert tipteki biri 5 li diğeri 3 lü seçenekler şeklindeydi. Son olarak ta bir aile katılımı programı
yapılsa katılmak ister miydiniz diye soruldu.
Bulgular
142 anketten 50 si velilerin her koşulda bir aile katılımı programına okey verdiği üzerineydi. % 30 civarındaki
bu veri 131 velinin koşulla birlikte okey vermesi ile birlikte düşünülmelidir. % 92 civarı veli zaman uyduğunda,
çocuğunun ihtiyacı varsa, böyle bir veli katılımı programına katılmayı düşünmektedir. Katılan ailelerin sadece 9
tanesinde büyük kardeş yardımcı olmakta, diğerlerinde 109 ailede anne çocuklarının matematik çalışmasına katkıda
olmaktadır. Burada annenin eğitimli olmasının ne kadar elzem olduğu ortaya çıkmaktadır. Örneklemi oluşturan
çocukların 79’unun annesi ev hanımıdır. 22 ev hanımı anne ise ilkokul mezunudur. Bu araştırmanın ilk yapıldığı
1997 yılındaki haliyle kıyaslandığında ev hanımı annelerin eğitiminin yükseldiği görülmektedir. Bu da olumlu bir
gelişmedir. Fakat halen özel okuldaki çocukların bile ailelerinin eğitim düzeyinin % 15 civarında düşük olduğu
gözlemlenmektedir ki bu İstanbul için yüksek bir rakamdır. Evde zamanı olan annedir. Anne kendini babaya göre
çocuğun eğitimine karışmak için daha sorumlu görmektedir. Aileler kendilerine orta düzeyde sosyoekonomik
düzeye sahip aileler olarak sınıflamaktadırlar. Bu da biraz bizim kanaatkâr aile yapımızdan ve kültürümüzden
ileri gelebilir. Evdeki eğitimine devam eden çocuk sayısı ortalama 2-3 arasında görülmektedir. Bu da özel okul
eğitimi düşünüldüğünde pahalı bir iştir. 110 öğrencinin velisi çocuğunun hiç özel ders almadığı belirlenmiştir.
Sonuç
Aileler bir aile katılım programı dendiğinde paralı olacağını zannedip korkuyor olabilirler. Masraflarının
büyüklüğü ortadadır. Aynı zamanda bu ihtiyacın kendilerinden veya çocuktan değil de öğretmenden gelmesini
düşünüyor oldukları tahmin edilmektedir. Çünkü öğretmenler toplumumuzda velilerin kendilerinden sonra en
yeterli gördükleri bireylerdir. Çocukların da matematik başarısını arttırmak söz konusu olduğunda öğretmenlerin
son sözü söylemesi gerektiğini düşünüyor olmaları o kadar şaşırtıcı değildir. Halen anneler öğretmenden sonra
(çocuk ta küçükse) en çok bilgi sahibi kişiler olarak belirlenmektedir. Zaman açısından daha esnek olmaları
babanın değil de annenin çocuğu matematik çalıştırdığını göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: matematik dersine aile katılımı, sosyoekonomik özellikler, matematik başarısı
Sunum: Sözlü
377