3_ bildiri özetleri BASKI

24. Ulusal Eğim Bilimleri Kongresi / 16-18 Nisan 2015 / Niğde
2. Öğretmen adaylarının özyeterlilik inanç düzeyleri sınıf düzeyine göre anlamlı bir farklılık gösterdiği
bulunmuştur. Elde edilen bulgulara göre; 1. ve 2. sınıflar arasında, 1. ve 3. sınıflar arasında, 2. ve 4.
sınıflar arasında ve 3. ve 4. sınıflar arasında anlamlı farklılıklar bulunmuştur.
3. Öğretmen adaylarının özyeterlilik inanç düzeyleri baba eğitim durumuna göre anlamlı bir farklılık
göstermiştir. Bu anlamlı farklılığın kaynağını; babasının lisans üstü eğitim alan öğretmen adayları ile
babasının diploması olmayan, ilköğretim, ortaöğretim, üniversite mezunu olan öğretmen adayları
oluşturmaktadır.
4. Öğretmen adaylarının özyeterlilik inanç düzeyleri ailesinde öğretmenlik mesleğini yapan bireylerin
bulunup bulunmaması değişkenine göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir.
Elde edilen araştırma sonuçlarına göre aşağıdaki önerilerde bulunulabilir:
• Öğretmen adaylarının özyeterlik düzeylerini yükseltmek için öğretmenlerin aktif olarak katılabilecekleri
farklı yöntem ve tekniklerin kullanıldığı eğitim uygulamalarının gerçekleştirilmesi gerekmektedir.
• Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının özyeterlik inançlarının derinlemesine incelenmesi için karma
araştırmalar yapılmalıdır.
• Öğretmenlerin özyeterlik algılarını etkileyebilecek farklı değişkenlerle (öğretmenlik mesleğine yönelik
tutum gibi) korelasyonel araştırmalar yapılabilir.
Anahtar Kelimeler: sosyal bilgiler öğretmen adayları, öğretmen özyeterliği, özyeterlik inancı
Sunum: Sözlü
Sosyal Bilgiler Dersinde, İşbirlikçi Öğrenme Yönteminin Yedinci Sınıf Öğrenci
Başarısına Olan Etkisi
Ruhat Yaşar 1 , Kenan Baş 2
1 Kilis 7 Aralık Üniversitesi, Eğitim fakültesi, İlköğretim Anabilim dalı, Kilis
2 Fırat Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İlköğretim Anabilim dalı, Elazığ
Bu araştırmanın amacı, 7. sınıf sosyal bilgiler programında yer alan “Ekonomik ve Sosyal Hayat’’ ünitesinin
öğretilmesinde işbirliğine dayalı öğretim yönteminin uygulandığı deney grubu ile geleneksel öğretim yönteminin
uygulandığı kontrol grubunun akademik başarıları arasında anlamlı farklılığın olup olmadığını test etmektir.
Bu amaç doğrultusunda Elazığ İli, Bahçelievler İlköğretim okulu, 7. sınıflarından biri deney, biri kontrol
grubu olacak şekilde iki sınıf tespit edilmiştir. Örneklem grubunu toplam 72 öğrenci oluşturmuştur. Deney
grubunu oluşturan 36 öğrenci altışar kişilik 6 takıma ayrılmıştır. Her takım kendi içerisinde ünite konularını
okuduktan sonra aralarında paylaşmıştır. Farklı takımlarda aynı konuları alan öğrenciler uzmanlık gruplarını
oluşturmuşlardır. Uzmanlık gruplarında konularını tam olarak öğrendikten sonra kendi takımlarına dönerek
konularını anlatmışlardır. Uygulama 5 hafta sürmüştür. Kontrol grubundaki 36 öğrenciye ise ünite konuları
geleneksel öğrenme yöntemleriyle anlatılmıştır. Deney ve kontrol gruplarına ünitenin başında ve sonunda
başarı testi uygulanmıştır. Uygulama sonucunda belirtilen yöntemlerin Sosyal Bilgiler öğretiminde akademik
başarı üzerindeki etkisinin anlamlı olup olmadığını belirlemek için “t’’ testinden yararlanılmıştır. Yapılan
t-testi sonucunda işbirliğine dayalı öğretim yönteminin uygulandığı deney grubundaki öğrencilerin akademik
başarıları ile, geleneksel öğrenme yönteminin uygulandığı kontrol grubundaki öğrencilerin akademik başarıları
arasında deney grubunun lehinde anlamlı düzeyde farklılığın olduğu görülmüştür. Bu sonuç bize işbirliğine
dayalı öğretim yönteminin, geleneksel öğretim yöntemine göre Sosyal Bilgiler öğretiminde akademik başarıyı
arttırmada daha etkili olabileceğini göstermektedir.
Anahtar Kelimeler: Akademik başarı, Birleştirme II (Jigsaw), Ekonomik ve sosyal hayat, İşbirlikli Öğrenme
Yöntemi, Sosyal bilgiler
Sunum: Sözlü
549