volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
171 COMMENTARIl<br />
simus anxii: sufficiat quod Moses de Abrae patria<br />
loquutus, contiauo post exprimit fuisse Ur Chaldaeorum.<br />
30. Et fuit Sarai sterilis. Non modo liberis<br />
caruisse Abram dicit, sed causam ponit, uxoris sterilitatem<br />
: ut sciamus nonnisi insigni miraculo factum<br />
esse quod postea peperit Isaac, quemadmodum suo<br />
loco pleniu8 tractabimus: ita humiliare voluit ser-<br />
Tum suum Deus. Neque enim dubium est quin<br />
acerbnm ex orbitate senserit dolorem. Videt sine<br />
modo ssaturire passim impios, qui terram operiant,<br />
solus privatur liberis. Quanquam autem adhuc<br />
ignarus erat futurae suae vocationis, voluit tarnen<br />
Deus in eius persona quasi in speculo palam facere<br />
unde et quomodo ecclesia emergat : nam tunc quasi<br />
in arido trunco sub terra delituit.<br />
31. Tulit autem Thare filium suum. Debuit hie<br />
fieri capitis initium: quia unum ex praecipuis libri<br />
capitibus tractare incipit Moses, nempe Abrae vocationem.<br />
Neque enim solum refert Moses Therah<br />
solum mutasse, sed discessus consilium et finem<br />
simul exponit, relicto natali solo iter ingressum esse<br />
ut veniret in terram Chanaan. Unde colligere<br />
promptum est, ipsum non tarn ducem vel autorem<br />
fuisse profectionis quam filii comitem. Nee obstat<br />
quod primas ei assignat Moses, quasi eius auspiciis<br />
et ductu potius quam Dei mandate egressus fuerit<br />
Abram: nam hoc honoris defertur patrio nomini.<br />
Nee dubito quin Abram, quum patrem videret sponte<br />
obsequi Dei vocationi, vicissim se morigerum illi<br />
praebuerit. Patri ergo autoritas tribuitur quod<br />
filium suum tulerit. Prius enim vocatum fuisse a<br />
Deo Abram quam pedem ex natali solo moveret,<br />
plusquam liquido mox constabit: patrem fuisse vocatum<br />
non legimus. Coniicere ergo licet, illi patefactum<br />
fuisse Dei oraculum ex filii relatu. Neque<br />
enim prohibebat migrandi mandatum quin Abram<br />
patri suo testatum faceret se non alia de causa ab<br />
eo discedere nisi quia Dei imperium omnibus humanis<br />
officiis praeferret. Haec sane duo extra controversiam<br />
colligimus ex verbis Mosis, Abram divinitus<br />
vocatum esse, antequam Therah patriam reliquerit:<br />
deinde ipsum Therah non alio spectasse<br />
nisi ut in terram Chanaan veniret, hoc est, ut se<br />
filio adiungeret voluntarium comitem. Ideo constituo<br />
non longo tempore ante mortem patria sua cessisse.<br />
Ridiculum enim est quum patria egressus<br />
recta peteret terram Chanaan, sexaginta annos hospitem<br />
in alieno oppido haesisse. Magis verisimile<br />
est, senem annis confectum, morbo et lassitudine<br />
fuisse absumptum. Et tarnen fieri potest ut Deus<br />
suspensos aliquantisper tenuerit: quia dicit Moses<br />
habitasse in Charan: verum ex sequentibus patet<br />
non fuisse tarn diuturnam remoram: quum septuagesimo<br />
quinto aetatis anno inde egressus sit Abram,<br />
•qui devexa iam aetate, utpote sterilitatem uxoris<br />
5 IN GENESIN. 172<br />
expertus, illuc concesserat. Porro oppidum quod<br />
Hebraeis Charan vpcatur, scriptores omnes uno<br />
consensu tradunt esse Charras in Mesopotamia sitas.<br />
Tametsi Lucanus poetice magis quam vere in Assyria<br />
locat: l ) locus fuit Crassi interitu et clade<br />
Romani exercitus Celebris.<br />
CAP. XII.<br />
1. Dixerat autem Iehova ad Abram: Abi'' e<br />
terra tua, et e cognatione tua, et e domo patris tui,<br />
ad terram quam ostendam tibi. 2. Et faciam te in<br />
gentem magnam, et benedicam tibi, et magnificabo nomen<br />
tuum, et eris benedietio. 3. Et benedicam benedicentibus<br />
tibi: et maledicentibus tibi maledicam: et<br />
benedicentur in te omnes familiae terrae. 4. Abiit<br />
ergo Abram quemadmodum loquutus fuerat ad eum<br />
Iehova: et perrexit cum eo Lot: Abram autem erat<br />
filius quinque annorum et septuaginta annorum quando<br />
egressus est de Charan. 5. Et cepit Abram Sarai<br />
uxorem suam, et.Lot filium fratris sui, et omnem<br />
substantiam quam acquisierant, et animas quas fecerant<br />
in Charan, et egressi sunt ut pergerent in terram<br />
Chenaan et venerunt ad terram Chenaan. 6. Et<br />
transivit Abram in terram usque ad locum Sechem,<br />
usque ad quer cum Moréh: Chenaanaeus autem tune<br />
erat in terra. 7. Et visus est Iehova Abrae, et dixit,<br />
Semini tuo dabo terram hanc: et aedificavit ibi altare<br />
Iehovae qui apparuerat sibi. 8. Et transtulit se inde<br />
ad montem ab oriente ipsi Bethel: tetenditque tabernaculum<br />
suum: Bethel erat ab occidente, et Hai ab<br />
oriente: et aedificavit ibi altare Iehovae, et invocavit<br />
nomen Iehovae. 9. Profectus est et Abram eundo et<br />
proficiscendo ad meridiem. 10. Et fuit fames in<br />
terra, et descendit Abram in Aegyptum ut peregrinaretur<br />
ibi: quia gravis fames erat in terra. 11. Et fuit<br />
quando appropinquavit ut ingrederetur Aegyptum, dixit<br />
ad Sarai uxorem suam: Ecce, nunc novi quod<br />
mulier pulchra adspectu sis: 12. Erit itaque, quum<br />
viderint te Aegyptii, dicent, Uxor eius est: et occident<br />
me, et te servabunt vivam. 13. Die nunc quod soror<br />
mea sis, ut bene sit mihi propter te, et vivat anima<br />
mea propter te. 14. Et fuit quum ingrederetur<br />
Abram Aegyptum, viderunt Aegyptii mulierem quod<br />
pulchra esset valde. 15. Quum igitur vidissent. earn<br />
principes Pharaonis, laudaverunt earn Pharaoni: et<br />
sublata est mulier in domum Pharaonis. 16. Et ipsi<br />
Abram benefecit propter earn: fueruntque ei peeudes,<br />
et boves, et asini, et servi, et aneülae, et asinae, et<br />
cameli. 17. Perçusse autem Iehova Pkaraonem percussionibus<br />
magnis et domum eius causa Sarai uxoris<br />
Abram. 18. Vocavitque Pharao Abram, et dixit: Cur<br />
1) Phars. 1. I. 105.<br />
\