volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
343 COMMENTARIUS IN GENESEST. 344<br />
anno centesimo frigidus, et ad generandum impotens, propinquus esset morti Abraham, consilium ab eo<br />
quadraginta post annis genuerit cotnplures filios. initum fuisse, quo lites a morte sua inter filios di-<br />
Multi ut eflugiaht hoc absurdum, Ceturam eandem rimeret: nempe quod Isaac unicum instituons hae-<br />
faciunt cum Agar. Sed eorum commentum statim redem reliquos muneribus ornatos a se dimiserit.<br />
refellitur in contextu: ubi dicit Moses, Abraham Dura quidem in speciem et crudelis ablegatio: sed<br />
dona dédisse filiis concubinarum. Et ex 1. Chron. Dei ordinationi ac decreto respondens, ut posteris<br />
1, 32 idem aperte colligitur. Alii coniiciunt vivente Isaac intégra terrae possessio maneret. Neque enim<br />
adhuc Sara Abraham sumpsisse sibi novam uxorem. Abrahae licebat haereditatem suo arbitrio partiri,<br />
Quod tametsi gravi reprehensione dignum fuit, non qua iam in solidum donatus fuerat Isaac. Quare<br />
tarnen a fide abhorret. Scimus hoc esse ordinarium, nihil restabat, nisi ut hac illis ratione quae descri-<br />
ut nimia licentiae usurpatione audaces reddantur bitur consuleret. Nunc si quis unum ex filiis eligens<br />
homines. Ita legem coniugii semel transgressus sibi haeredem, reliquos excludat, faciet ipsis iniuriam,<br />
Abraham, fortassis post dissidium Agar polygâmiae ac iniustae exhaeredationis face perniciosas lites domi<br />
finem non fecit. Ad haec verisimile est, divortio, suae accendet. Quare notanda est specialis ratio,<br />
quod ilium cum Agar facere coegit Sara, vulneratum qua non inductus modo, sed compulsus fuit Abraham<br />
fuisse eius animum. Hoc quidem sancto patriarchae ad filios haereditate privandos, et procul dimoven-<br />
probrosum, vel saltern minus decorum fuit. Sed do8: ne scilicet illorum interventu turbari necessé<br />
inter omnes coniecturas nulla mihi videtur proba- foret quod de Isaac divinitus pronunciatum fuerat.<br />
bilior. Earn si recipimus, alieno loco inserta erit Diximus alibi Hebraeis vocari concubinam quae<br />
narratio : sicuti frequenter solet Moses, quae tempore thori est socia, non autem bonorum omnium. Idem<br />
praecedunt, in alium ordinem reiicere. Atque ut etiam gentium omnium more receptum, et legibus<br />
haec ratio non urgeat, res tarnen ipsa ostendit esse sancitum fuit. Sic postea videbimus Lea et Rachel<br />
in hac historia VOTIQOV itQÔttQov. Nonagesimum primarias fuisse uxores: Bilha vero et Zilpha se<br />
annum excesserat Sara quum peperit filium Isaac, cundo fuisse gradu, ut servilis maneret earum con<br />
mortua est centesimo vicesimo septimo aetatis suae ditio, quamvis in thorum coniugalem receptae forent.<br />
anno: duxit Isaac uxorem annos quadraginta natus. Quum hac lege Hagar et Ceturam uxores Abraham<br />
Ergo fere quadriennium inter matris obitum et duxisset, licitum illi fuisse videtur exiguam tantum<br />
nuptias intercessit. Si postea uxorem duxit Abra ex bonis suis partem filiis earum erogare: imo ab<br />
ham, quid illi in mentem venit, quum iam viduitati unico haerede ad eos aequas partes transferre, neque<br />
plures annos assuevisset? Coniicere ergo-licet Mosen, fas, neque aequum fuisset. Et forte nulla de suc<br />
ubi in scribenda Abrahae vita ad extremum actum cession e futura lis erat, vel contentio: sed eos pro<br />
ventum est, interponere quod omiserat. Nondum cul emittens, illud quod dixi periculum anticipât, nö<br />
tarnen solutus est nodus. TTnde enim novus illi ad partem terrae occupent, quam Deus solis posteris<br />
muliebrem concubitum vigor, quum testetur Paulus Isaac totam destinaverat.<br />
iam prius emarcido fuisse corpore? Sentit Augustinus<br />
non exigui modo temporis datum illi fuisse robur, 7. Et isti sunt dies. Descendit iam Moses ad<br />
quod ad gignendum Isaac sufficeret, sed divina in- mortem Abrahae. Ac primo quidem in eius aetate<br />
stauratione refloruisse in reliquum vitae tempus. notandu8 est numerus annorum quibus peregrinatus<br />
Quam ego sententiam, turn quia miraculi gloriam est. Mirae enim et incomparabilis tolerantiae laus<br />
amplificat, tum aliis de causis libenter amplector. fuit, quod per centum annos oberrans, quum Do-<br />
Nee obstat quod prius dixi, miraculo genitum fuisse minus eum varie circumageret, nuda Dei promis-<br />
Isaac, quod esset spirituale semen: nam proprie in sione contentus fuit tarn in morte quam in vita.<br />
eius gratiam reviguit caducum Abrahae corpus. Eant nunc quibus anni unius vel paucorum in-<br />
Quod alii postea geniti sunt, quasi accidentale fuit. quietudinem ferre molestum est: quum Abraham<br />
Sic ilia Dei benedictio: Orescite, et multiplicamini, pater fidelium non modo centum annis inquilinus<br />
quae coniugio annexa est, ad vagas libidines exten- fuerit, sed etiam inter plurima exsilia iactatus. Inditur.<br />
Oerte si uxorem superslite adhuc Sara terea tamen diserte exponit Moses, Dominum quod<br />
(quod mihi magis probatur) induxit Abraham, in- pollicituk fuerat illi praestitisse: Morieris in senecdignus<br />
erat cuius adulterino coniugio Deus benedi- , tute bona. Quanquam vero duram et asperam<br />
ceret. Caeterum etsi nos latet cur hie gratiae cu militiam certavit: fuit tamen non levis nee exigua<br />
mulus ad iustam mensuram accesserit, in eo tarnen consolatio, quod inter tot aerumnas Deo vitam<br />
relucet mira Dei Providentia, quod quum ex aliis snam curae esse sciret. Quod si unus ille Dei in-<br />
filiis deBcenderint multae non obscurae gentes, petuitus eum tota vita sustinuit, ne inter gravissimos<br />
nes solum Isaac resedit spirituale foedus, cuius alii fluctus, inter multas dolorum acerbitates, inter cu-<br />
insigne in came sua gestabant.<br />
rarum aestus, immensam denique malorum congeriem<br />
deficeret: discamus et nos, ne unquam fatigemur,<br />
6. Et filiis concubinarum. Narrât Moses, quum in hanc fulturam recumbere, quod Dominus felicem