volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

565 COMMENTARIUS IN GENESIN. 566
est annus ipse, et venerunt ad eum anno secundo, et trahere poterant : neç relicto pécore, venire ad re­
dixerunt ei: Non abscondemus a domino meo, quod gem salutandum, donec attributa illis esset statio,
intégra pecunia, et grex iumentorum apud dominum ubi fixis tabernaculis res suas componerent. Fuisset
meum: non remansit coram domino meo praeterquam enim parum civile, nondum audito regis permissu,
corpus nostrum, et terra nostra. 19. Üt quid morie- locum velut sibi addictum occupare. Suspensi ergo
mur in oculis tuis, etiam nos, etiam terra nostra? eme in regione illa haerent, donec cognita regis volun-
nos, et terram nostram pro pane, et vivemus nos et tate, certius constituant domum suam. Quod Ioseph
terra nostra servi Pharaonis: da semen, et vivemus, et quinque ex fratrum extremiiate adduxit, vulgo ita
non moriemur, et terra non desolabitur. 20. Et emit exponunt, qui minus prooerae staturae erant fuisse
Ioseph omnem terram Aegypti pro Pharaone: vendir adductos in conspectum regis: quia timendum erat
derunt enim Aegyptii unusquisque agrum suum, quia ne robustiores in militiam traheret. Sed quoniam
invàluerat super eos fames: et fuit terra ipsi Pha- Hebraeis nxp, utramque extremitatem sonat, principii
raoni. 21. Et populum transire fecit ad urbes ai scilicet ac finis, assumptos fuisse arbitror non ex
extremiiate termini Aegypti usque ad extremitatem primis et ultimis, ut illorum intuitu de omnium
eius. 22. Tantummodo terram sacerdotum non emit, aetate iudicium rex faceret.
quia pars sacerdotibus erat a Pharaone, et comedébant 3. Pastores ovium. Fuit haec confessio parum
partem suam quam dederat eis Pharao: idcirco non honorifica filiis Iacob, ac praesertim ipsi Ioseph:
vendiderunt terram suam. 23. Tunc dixit Ioseph ad cuius summa et prope regia dignitas turpi macula
populum: Ecce, emi vos hodie, et terram vestram notabatur. Erat enim apud Aegyptios (ut diximus)
Pharaoni: ecce vobis semen, et seretis terram. 24. Et hoc pudendum et infame vitae genus. Cur ergo
erit, e frugibus dabitis quintam partem Pharaoni, et Ioseph quod in manu erat consilium non cepit, ut
quatuor partes erunt vobis pro semine agri, et pro fratres suos vel ad agriculturam, vel ad aliam quamvis
cibo vestro, et eorum qui sunt in domibus vestris, et
honestam et liberalem artem traduceret? non enim
ad comedendum pro parvulis vestris. 25. Et dixerunt:
Vivificasti nos, inveniamus gratiam in oculis domini
vitae pastoritiae sic erant addicti ut essent agricul-
mei, et erimus servi Pharaonis. 26. Et posuit illud
turae prorsus expertes: vel quin possent assuescere
Ioseph in statutum usque ad diem hanc super terram
ad alias vivendi rationes. Atque ut non statim
Aegypti Pharaoni pro qui/nta parte: terra tarnen sa­
fecissent quaestum, videmus quam parata illis fuerit
cerdotum duntaxat non fuit Pharaoni. 27. Et habi- regis liberalitas. Nec vero difficile erat auliois mutavü
Israel in terra Aegypti, in terra Gosen: et staneribus illos ornari. Qui fit ergo ut eos Ioseph
tionem habuerunt in ea, et crevèrunt, et multiplicati sciens ac volens ignominiae subiieiat, oui adiunctum
sunt valde. 28. Et vixit lahacob in terra Aegypti erat privatum ipsius dedecus: nisi quia non magno-
septemdecim annos : et fuerunt dies lahacob anni vitae pere curat temporalem ilium contemptum? Fuisset
eius, septem anni et quadraginta et centum anni. hoc initio plausibile, splendide vivere inter Aegyptios
: sed affixi fuissent exitiali nidp. Nunc sordida
29. Appropvnquaverunt autem dies Israel ut moreretur, et contemptibilis vivendi ratio interstitium est quo
et vocavit filium suum Ioseph, et dixit ei: Si quaeso separantur ab Aegyptiis: imo Ioseph consulto vide-
inveni gratiam in oculis tuis, pone quaeso manum tur dare operam ut nobilitas quam sibi acquisierat,
tuam sub femorc meo, et facias mecum misericordiam momento excidat: ne posteros teneat in Aegypto
et veriiatem: Ne quaeso sepéUas me in Aegypto. demersos, sed potius coalescant in corpus avitae
30. Et dormiam cum patrïbus meis: et toiles me ex familiae. Quod si non venit illis haec ratio in
Aegypto, et sepelies me in sepulcro eorum. Et dixit: mentem, minime tamen dubium est quin eorum
Ego faciam secundum verbum tuum. 31. Et dixit: linguas gubernaverit Dominus ut occurreret noxiae
Iura mihi, et iuravit ei, et incurvavit se Israel ad mixturae, purumque et discretum retineret ecclesiae
caput lecti.
corpus. Hic quoque locus docet quanto satius sit
vel extremum angulum tenere in atrio Domini
1. Et venit Ioseph. Oblique se insinuât Ioseph, quam extra ecclesiam occupare media palatia. Ideo
ut habitationem fratribus suis a rege obtineat in ne molestum nobis sit mundi contemptu et probris
terra Gosen. Haec tamen modestia (ut diximus) redimere sacram cum filiis Dei unitatem: sicuti
vafritie caret. Nam et Pharao statim agnosoit quid earn Ioseph omnibus Aegypti lautitiis praetulit.
ille cupiat: et liberaliter ei ooncedit, praefatus terram Quod si quis aliter pure Deo servire non potest
Gosen bonitate excellere. Unde colligimus, iudicio quam si mundo se foetidum reddat, hic omnis fa-
non ignorantia dédisse quod dabat: nec ignarum cessat ambitio. Hoc erat consilium Dei, sub infamia
fuisse voti Ioseph: quanquam simpliciter petere conclusos tenere filios Iacob, donec illos in terram
non auderet quod esset optimum. Quod subsistere Ohanaan restitueret: quo igitur se integros servent
in ea regione patrem iussit cum maiori fratrum ad liberationem sibi promissam, se pecuarios esse
parte, facilis est excusatio. Neque enim pecus secum non dissimulant. Oavendum ergo ne inanis honoris
36*