volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

463 COMMENTARIES IN GENESIN. 464
tum fuisse facinus a sancto viro, ne quis eum consilii
participem fuisse putet. Expostulat autem cum
filiis, quod ipsum apud terrae incolas foetere fecerint,
hoc est, tarn odiosum reddiderint ut nemo ferre
queat: quod si inter se conspirent vicinae gentes,
se imparem fore ad resistendum, quum exigua sit
praeditus hominum manu prae tanto numéro. Diserte
etiam Chananaeos et Pherezaeos nominat, qui
nulla iniuria lacessiti, iam natura plus satis ad nocendum
erant proclives. Sed praepostere facere
videtur Iacob quod neglecta Dei offensa, proprium
tantum discrimen spectat, cur non potius eorum
crudelitati irascitur? cur non offenditur perfidia?
cur rapacitatem non exprobrat? Sed probabile est,
quum adhuc attonitos recenti scelere videret, ad
eorum captum verba accommodasse. Agit enim
tanquam qiieritur se potius ab illis occisum quam
Sichimitas. Scimus enim raro et vix trabi homines
ad poenitentiam, nisi poenae metu: praesertim ubi
ad fucandum delictum suppetit speciosus aliquis
color. Deinde nescimus an Moses ex longa castigatione
partem hanc excerpserit, ut intelligerent
lectores tam vesanum fuisse furorem Simeonis et
Levi, ut ad suum totiusque familiae exitium magis
quam brutae pecudes obstupeant: nam hoc clare
perspicitur in eorum responso, quod non modo barbaram
feritatem spirat, sed ostendit eos nihil sentire.
Barbaries est, quod excusant ob unius hominis
noxam totum populum a se occisum, et urbem direptam:
deinde quod tam praecise et contumaciter
patri respondent: tertio quod vindictam temere
sumptam, obstinate defendunt. Sed prodigiosus est
stupor, quod praesenti sua parentum et uxorum,
sobolisque morte non tanguntur. Ita docemur quantopere
homines dementet irae intempéries. Monemur
etiam nequaquam sufficere, ubi crimen parti
adversae obiicere licet: sed videndum semper esse
quatenus progredi nobis liceat.
CAPUT XXXV.
Bei super urbes quae erant in circuitibus eorum, et
non persequuti sunt filios lahacob. 6. Et venit lahacob
in Luz, quae est in terra Chanaan, haec est
Beth-el, ipse et omnis populus qui erat cum eo. 7. Et
aedificavit ibi altar e et vocavit locum El Beth-el: quia
apparuerant ei angeli dum fugeret a facie fratris sui.
8. Mortua est autem Deborah nutrix Ribcah, et sepulta
est super Beth-el sub quercu: et vocavit nomen
eius Alton Bachuth. 9. Porro visus fuerat Deus
ipsi lahacob adhuc, dum veniret ipse de Padan Aram,
et benedixerat ei. 10. Atque dixerat ei Deus : Nomen
tuum est lahacob: non vocabitur nomen tuum ultra
lahacob, sed Israel erit nomen tuum: et vocavit nomen
eius Israel. 11. Et dixit ei Deus: Ego sum Deus
omnipotens, cresce, et multiplicare: gens, et coetus
gentium erit ex te, et reges e lumbis tuis egredientur.
12. Et terram quam dedi Abraham et Ishac, tibi
dabo, et semini tuo post te dabo terram istam. 13. Et
ascendit ab eo Deus e loco in quo loquutus est cum eo.
14. Tune statuit lahacob statuam in loco in quo loquutus
est cum eo, statuam lapideam: et Ubavit super
illam libamen, et effudit super illam oleum. 15. Et
vocavit lahacob nomen loci m quo loquutus est cum
ipso Deus : Beth-el. 16. Profedi vero sunt de Beth-el :
erat autem adhuc ferme milliare terrae ad veniendum
in Ephrathi et peperit Rachel, et difficultatem passa
est dum pareret. 17. Fuit autem, ea difficultatem
patiente dum par er d, dixit ei dbstetrix: Ne timeas,
quia etiam iste tibi filius. 18. Et fuit, egrediente
anima eius dum moreretur, vocavit nomen eius Benoni:
at pater eius vocavit eum Beniamin. 19. Mortua est
itaque Rachel, et sepulta est in via Ephrath, hoc est
Bdhleem. 20. Et statuit lahacob titulum super sepulchrum
eius: hic est titulus sepulchri Rachel usque
ad diem hanc. 21. Et profedus est Israel, d tetendit
tabernaculum suum trans turrim Eder. 22. Et fuit
quum habitard Israel in terra ipsa, profedus est
Reuben, et concubuit cum Bilhah concubina patris sui:
et audivit Israel. Fuerunt autem filii lahacob duodecim.
23. FiUi Leah, primogenitus lahacob Reuben,
et Simhon, d Levi, d Iehudah, d Issachar, d Zebulun.
24. Filii Rachel: Ioseph d Beniamin. 25. Et
filii Bilhah anciUae Rachel: Dan d Nephthali.
1. Dixit autem Deus ad lahacob: Surge, ascende 26. Et filii Zilpah ancillae Leah: Gad d Aser. Isti
in Beth-el, et mane ihi: et fac ïbi altare JDeo gui sunt filii lahacob qui nati sunt in Padan Aram.
visùs est tibi dum fugeres a facie Esau fratris tui. 27. Et venit lahacob ad Ishac patrem suum in
2. Et dixit lahacob familiae suae, et omnibus qui Mamre civitatem Arbah: haec est Hebron, in qua
erant secum: Removete deos alienos qui sunt in medio habitavit Abraham d Ishac. 28. Et fuerunt dies
vestri, et mundate vosi vestimentaque vestra mundate. Ishac, centum anni d odoginta anni. 29. Et obiit
3. Et surgamus, et ascendamus in Beth-el, et faciam Ishac, et mortuus ed, et colledus est ad populos suos,
iUic altar e Deo, qui exaudivit me in die angustiae senex et satur dierum: d sepélierunt eum Esau et
meae, et fuit mecum in via qua ambulavi. 4. Dede- lahacob filii eius.
runt ergo ipsi lahacob omnes deos alienos qui erant
m manu sua, et inaures quae erant in auribus suis, 1. Et dixit Deus ad lahacob. Narrât Moses,
et abscondit eos lahacob supter quercum quae erat quum in ultimas angustias redactus esset Iacob,
apud Sechem. 5. Tune profedi sunt, et fuit terror. Deum illi mature et quasi in ipso articulo adfuisse.