volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

509 COMMENTARIUS IN GENESIN. 510
quia gratiam suam vel misericordiam ad eum inclinavit
: ut sciamus Deum, etiam quum nos ab iniusta
violentia libérât, vel quum nos adiuvat in
bona causa: sua tarnen bonitateut hoc faciat, induci.
Indigni enim sumus quibus auxilium suum accommodet,
nisi causam a se ipso peteret, quia misericors
est. Certe si in hominibus quaeruntur mérita quae
Deum obstringant, reperta fuissent in Iosepb : testator
tarnen Moses gratuito Dei favore fuisse adiutum.
Quanquam hoc non obstat quin repensa illi fuerit pietatis
suaemerces, quae facile convenit cum gratuita
Dei beneficentia. Modus etiam gratiae adiungitur,
quod Dominus favorem illi dederit apud magistrum
carceris. Dubium quidem non est, multis de causis
gratiosum fuisse Ioseph : nam et virtus sibi favorem
conciliât, et antehac ostendit Moses, sanctum virum
multis nominibus fuisse amabilem: sed quia saepe
contingit filios Dei non minus inhumaniter premi
quam si omnium deterrimi forent, nominatim exprimit
Moses humanum tandem fuisse magistrum
carceris: quia animus eius qui sponte ad aequitatem
propen8us non erat, divinitus flexus est. Ergo quod
deposita truculentia, benigne et placide se gessit
magister carceris, haec mutatio a Deo profecta est,
qui corda hominum pro arbitrio suo gubernat. Sed
mirum est non timuisse insularium, ne in offensam
Putipharis incurreret: adeoque Putipharem ipsum,
quum obsistere nullo negotio posset, tarn benigne
et liberaliter tractari passum esse hominem cui
capitaliter infestas erat. Vere quidem responderi
potest, divinitus retentam fuisse eius saevitiam:
sed probabile est suspectam, ac tandem cognitam
illi fuisse astutiam uxoris. Sed quamvis placatus
esset sancto Ioseph, noluisse tarnen cum suo dedecore
absolvere. Interea insignis integritas Ioseph
in eo se profert, quod quum custos sit carceris,
liberamque gubernationem sustineat, non tarnen
aufugit, sed maturum exspectat liberationis suae
tempus.
CAPUT XL.
1. Fuit autem, posthac peccaverunt pmcerna regis
Aegypti, et pistor contra dominum suum regem Aegypti.
2. Itaque iratus est Pharao contra utrumque
satrapam suum, contra principem pincernarum et
Contra principem pistorum. 3. Et posuit iUos in
custodia domus principis satellitum, in domo carceris,
in loco in quo Ioseph vinctus erat. 4. Et praeposuit
princeps satellitum ipsum Ioseph eis, et ministrabat
eis: fuerunt autem per annum in custodia. 5. Porro
somniaverunt somnium uterque ipsorum, quisque somnium
suum nocte eadem: singuli secundum interpretationem
somnii sui, pincerna et pistor qui fuerant regi
Aegypti, qui erant vincti in domo carceris. 6. Et
venu ad eos Ioseph mane, et vidit eos, et ecce, erant
tristitia affecti. 7. Tunc interrogavit principes Pharaonis,
qui erant secum in custodia domus domini
sui, dicendo: Cur facies vestrae sunt afflictae hodie?
8. Et dixerunt ad eum: Somnium 'somniavimus, et
qui interpretetur illud non est. Et dixii ad eos Ioseph:
Nonne Dei sunt interpretationes ? narrate quaeso
mihi. 9. Et narravit princeps pincernarum somnium
suum ipsi Ioseph, et dixit ei: Me sommante, ecce vitis
erat coram me. 10. Et in vite erant très, rami, et
dum floreret ascenäit flos eius, et maturuerunt botri
eius in uvas. 11. Et calix Pharaonis erat in manu
mea, et accipiebam uvas, et exprimebam eos in calicem
Pharaonis, et dabam calicem in manum Pharaonis.
12. Et dixit ei Ioseph: Haec est interpretatio eius:
Très rami, très dies sunt. 13. In fine trium dierum
elevabit Pharao caput tuum, et redire faciei te ad locum
tuum, et dàbis calicem Pharaoni in manu eius
secundum consuetudinem primam quando eras pincerna
eius. 14. Sed memento mihi tecum quum bene fuerit
tibi: et fac quaeso mecum misericordiam, et mentionem
mei fac Pharaoni, et educere fac me e domo hac.
15. Quia furto auferendo, furto ablatus sum e terra
Hebraeorum: et etiam hic non feci quidquam ut ponerent
me in carcerem. 16. Et vidit princeps pistorum
quod bene interpretatus esset, et dixit ad Ioseph: Etiam
me somniante, ecce, tria canistra alba super caput
meum. 17. Et in canistro superiori erat ex omni cibo
Pharaonis opère pistorio, et aves comedebant ïUud e
canistro quod erat super caput meum. 18. Et respondit
Ioseph, et dixit: Haec est interpretatio eius:
Tria canistra, très dies sunt. 19. In fine trium dierum
auferet, Pharao caput tuum a te, et suspendat te
in ligno, et comedent aves carnem tuam a te. 20. Et
fuit in die tertia, die qua natus fuerat Pharao, fecit
convivium omnibus servis suis, et elevavit caput principis
pincernarum et caput principis pistorum in medio
servorum suorum. 21. Ac redire fecit principem pin?
cernarum ad propinationem suam, et dédit calicem in
manu Pharaoni. 22. Principem autem pistorum suspendit,
quemadmodum interpretatus fuerat eis Ioseph.
23. Et non est recordatus princeps pincernarum ipsius
Ioseph, sed oblitus est eius.
1. Post haec peccaverunt. lam vidimus, quum
esset Ioseph in vinculis, habitam fuisse eius curam
a Deo. Unde enim relaxatio ilia, nisi ex gratia
coelesti? Ergo antequam aperiret Deus ianuam
servo suo ad exitum, ut eum ope sua iuvaret, penetravit
in ipsum carcerem. Verum sequitur beneficium
longe splendidius, quod non tantum liberatur
a carcere, sed evehitur in summum honoris gradum.
Interea sanctum virum per mirabiles et valde perplexos
circuitus deduxit Dei Providentia. Mittuntur
in carcerem pincerna et pistor regis: exponit illis