volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
221 COMMENTARIUS IN GENESIN. 222<br />
17. Eece, fwrnus fumans. Addita fuit rursus<br />
nova visio ad sanciendum oraculi fidem. Prius,<br />
obiecta caligine perculsus fuerat Abram: nunc in<br />
medio clibani fumantis videt lampadem ardentem.<br />
Multi sacrificium igné consumptum fuisse existimant:<br />
ego autem potius symbolum futurae liberationis<br />
fuisse interpretor, quod cum re ipsa congrueret.<br />
Sunt enim duae res in speciem contrariae,<br />
fumi obscuritas et lampadis fulgor. Hinc Abram<br />
fore cognovit ut lux e tenebris demum emergeret.<br />
Quaerenda semper analogia est signorum cum rebus,<br />
ut mutuo respondeant. Deinde quia symbolum<br />
per se exanime est cadaver, ad verbum quod annexum<br />
est semper debet referri. Atqui hie in<br />
verbo libertas semini Abrae in media Servitute<br />
promissa fuit. Non potuit autem magis ad vivum<br />
depingi ecclesiae conditio quam dum facem ardentem<br />
ex fumo prodire fecit Deus, ne afflictionum<br />
caligo nos obruat: sed bonam vitae spem in morte<br />
foveamus: quia futurum est tandem ut Dominus<br />
nobis affulgeat, si modo in sacrificium nos illi offeramus.<br />
18. In die ipso pepigit. Libenter admitto quod<br />
euperius attigi, solenni ritu sancitum fuisse foedus,<br />
quum secta fuerunt animalia in partes. Yidetur<br />
enim esse repetitio, in qua docet quorsum spectaverit<br />
sacrificium illud cuius meminit. Ubi etiam observare<br />
licet quod dixi, semper coniungi verbum<br />
symbolis, ne inanibus caeremoniis sine fructu pascantur<br />
oculi. Iussit Deus sibi offerri animalia: sed<br />
finem et usum addita pactione simul monstravit.<br />
Çaeterum si Dominus per sacramenta nobiscum<br />
paciscitur, colligimus gratiae eius esse testimonia, et<br />
spiritualium bonorum quae inde manant, tesseras.<br />
Populos quorum terram daturus erat Deus filiis<br />
Abrae, ideo recenset ut confirmet quod prius de<br />
numerosa sobole dixit. Neque enim exigua hominum<br />
manus futura erat: sed ingens multitudo, cui<br />
Dominus habitationem tarn longe lateque patentem<br />
destinât. Prius loquutus erat de solis Amorrhaeis,<br />
quorum tunc forte hospes erat Abram: sed nunc<br />
amplificandae gratiae suae causa nominatim alios<br />
omnes recenset.<br />
vwo suo in uxorem. 4. Et ingressus est ad Hagar,<br />
et concepit: et videns quod concepisset, despectui habmt<br />
dominam suam in oculis suis. 5. Tunc dixit Sarai<br />
ad Abram: Iniuria mea super te: ego dedi anciUam<br />
meam in smu tuo, et ubi vidit quod concepisset, despectui<br />
sum in oculis eius: iudicet Iehova inter me et<br />
te. 6. Et dixit Abram ad Sarai: Eece ancilla tua in<br />
manu tua, fac ei quod bonum est in oculis tuis:. et<br />
afflixit earn Sarai, et fugit a facie eius. 7. Et invenit<br />
earn Angélus Iehovae iuxta fontem aquae in deserto,<br />
iuxta fontem m via Sur. 8. Et dixit: Hagar<br />
ancilla Sarai, unde venis, et quo vadis? Et dixit, a<br />
facie Sarai dominae meae ego fugio. 9. Et dixit ei<br />
Angelas Iehovae: Mevertere ad dominam tuam, et humilia<br />
te sub manibus eius. 10. Ad haec dixit ei<br />
Angélus Iehovae: Multiplicando mutiplicabo semen<br />
tuum, et non numerabitur prae multitudine. 11. Praeterea<br />
dixit ei Angélus Iehovae: Eece, es praegnans,<br />
et paries filium, et vocabis nomen eius Ismael: quia<br />
audivit Iehova afflictionem tuam. 12. Et ipse erit<br />
ferus homo, manus eius in omnes, et manus omnium<br />
m eum: et coram omnibus fratribus suis habitabit.<br />
13. Et vocavit nomen Iehovae qui loquebatur sïbi: Tu<br />
Deus videns me: quia dixit: Nonne etiam hie vidi<br />
post videntem me ? 14. Idcirco vocavit puteum: Puteum<br />
viventis videntis me: Eece,,est inter Cades et<br />
Bared. 15. Et peperit Hagar ipsi Abram fiUum : et<br />
vocavit Abram nomen filii sui quern peperit Hagar,<br />
Ismael. 16. Abram autem erat octoginta annorum et<br />
sex annorum quando peperit Hagar Ismael ipsi<br />
Abram.<br />
1. Porro Sarai uxor Abram. Hie novam historiam<br />
refert Moses, quod Sarai longioris morae<br />
taedio, rationem alienam a verbo Dei apud se quaesierit,<br />
qua semen ex marito suo susciperet. Videbat<br />
se esse sterilem, et pariendi aetatem excesserat.<br />
Novo igitur remedio opus esse colligit, ut promissam<br />
benedictionem obtineat Abram. Consilium vero<br />
ducendae secundae uxoris non ab ipso Abram, sed<br />
a Sarai profectum esse, nominatim récitât Moses:<br />
ut sciamus sanctum virum non libidine impulsum<br />
fuisse ad has nuptias, sed quum nihil tale cogitaret,<br />
hortatu uxoris fuisse inductum. Quaeritur tarnen<br />
an sobolis tantum desiderio Sarai ancillam suam in<br />
locum suum substituent. Id quidem nonnullis vi-<br />
CAPUT XVI.<br />
detur: atqui mihi non est credibile, piam matronam<br />
earum promissionum, quae toties marito repetitae<br />
1. Porro Sarai uxor Abram non pepererat ei: fuerant, non fuisse consciam. Imo id plus quam<br />
erat autem ei ancilla Aegyptia, et nomen eius Hagar. confessum esse debet inter omnes pios, matrem<br />
2. Et dixit Sarai ad Abram: Eece, nunc conclusit me populi Dei eiusdem cum marito gratiae participem<br />
Iehova neparerem: imgredere nunc ad anciUam meam, fuisse ac sociam. Non igitur naturaliter tantum<br />
si forte aedificer ex ea: et paruit Abram voci Sarai. (ut fieri solet) prolem appétit Sarai : sed benedictio-<br />
3. Et tulit Sarai, uxor Abram, Hagar Aegyptiam nis (quam sciebat divinitus promissam esse) potiun-<br />
anciUam suam in fine decern annorum quibus habitadae yoto, coniugalem thorum sponte alteri cedit:<br />
vit Abram in terra Chenaan, et dedit earn Abram non quod divortium faciat cum marito, sed quia
Change language