volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

109 COMMENTARIÜS IN GENESIN. 110
anxie gemuisse sanctos patres, quum tot molestiis
circumdati, assidue reminiscerentur primae omnium
malorum originis, Deumque sibi infestum reputarent.
Ergo in labore manuum est synecdoche: quia sub
una specie comprehendit miserum statum,- in quern
deoiderat humanum genus. Tenebant enim procul
dubio quod supra Moses retulit de laboriosa, tristi
et sollicita vita, cui addictus fueratAdam: quandoquidem
in dies crescente hominum malitia, nulla
sperari poterat mitigatio, nisi ex insperato Dominus
succurreret. Probabile est ipsos ad Dei misericordiam
valde fuisse intentos. Vigebat enim fides in
illis et nécessitas urgebat, ut auxilii desiderio ardèrent.
Temere vero non fuisse impositum nomen ex
eo collige're licet, quod Moses quasi rem memoratu
dignam diserte notât. Âliis certe patrum nominibus
Bubërat aliqua ratio: praeterit tarnen cur ita
vocati fuerint, et in solo Noah insistit. Hinc itaque
non contentioso lectori iudicium facere licebit, in
:Noah esse aliquid peculiare, quod aliis prioribus
non conveniat. Proinde mihi non dubium est quin
larum aliquid et insolitum Lamech a filio suo speraverit,
atque id spiritus instinctu. Putant nonnulli
deceptum fuisse, quia Christum esse crederet: sed
eius rei nullam afferunt idoneam coniecturam. Magis
probabile est, quum de filio magnum aliquid
promissum foret, non se tenuisse quin suum commentum
oraculo misceret, ut soient interdum sancti
quoque modum revelationis excedere: ita fit ut neque
coelum neque terrain attingant.
32. Noah vero quum annorum esset. De patribus
quos hactenus recensuit Moses, non facilis est
divinatio, an singuli primogeniti fuerint: tantum
enim prosequi voluit continuam ecclesiae seriem.
Atqui Deus saepenumero, ne se efferrent homines
inani carnis fiducia, qui posteriores erant naturae
ordine, sibi delegit. An igitur eorum cataloguai
recensuerit Moses, quos aliis praetulit Deus, vel qui
iure primogeniturae praecipuum gradum tenuerunt
inter frates, mihi incertum est, similiter quot quisque
filios habuerit. Quantum ad Noah spectat,
satis constat, filios illi non fuisse plures tribus : idque
saepius Moses consulto inculcat, ut sciamus
totam eius familiam fuisse servatam. Gaeterum falluntur,
meo iudicio, qui praedicari hoc loco existimant
castitatem Noah, quia caelibem vitam per
quinque fere saecula transegerit. Neque enim tunc
primum narratur duxisse uxorem : ac ne illud quidem
alterum, quoto aetatis suae anno pater esse coeperit.
Sed dum tempus simpliciter notatur quo admonitus
fuit de futuro diluvio, simul addit Moses, patrem
eodem fere tempore, vel circiter, fuisse trium filiorum:
non quod iam tunc eos habuerit, sed quia non
multo post nati sunt. Superasse quidem annum
quingentesimum, antequam Uli Sem nasceretur,
patebit ex undecimo capite: de reliquis duobus nihil
habetur certi, nisi quod Iepheth minor natu fuit.
Mirum autem est, ex quo horribilem nuncium de
humani generis interitu acceperat, non fuisse ingenti
moerore prohibitum a congressu uxoris: sed
oportuit aliquas reliquias superesse, quia destinata
erat dorn us ilia in secundi mundi instaurationem.
Quo tempore eius filii uxores acceperint, tametsi
non legimus, multo tarnen ante diluvium id existimo
factum esse: sed Dei Providentia fuisse steriles,
qui octo solum animas servare statuerat.
CAP. VI.
1. Et fuit, quum coepissent homines multiplicari
in superficie terrae, filiaeque natae essent eis, 2. Tune
viderunt filii Dei filias hominum quod pulchrae
essent, et acceperunt sibi uxores ex omnibus quas
elegerant. 3. Et dixit Iehova: Non discepiabit spiritus
meus cum homine in saeculum, eo quod sit etiam ipse
caro: eterunt dies eius centum et viginti anni. 4. Gigantes
fuerunt in terra in diebus illis: et etiam
postquam ingressi sunt filii Dei ad filias hominum,
genuerunt eis : isti sunt potentes, qui a saeculo fuerunt
viri nominis. 5. Et vidit Iehova quod multa esset
malitia hominum in terra, et quod omne figmentum
cogitationum cordis eorum tantummodo esset malum
omni die. 6. Tunc poenituit Iehovam quod fecisset
hominem in terra, et doluit in corde suo. 7. Et dixit
Iehova: Delebo hominem quern creavi, a superficie
terrae, ab homine usque ad iumentum, usque ad reptile,
et usque ad volatile coeli: quia poenitet me quod
fecerim ea. 8. Et Noah invenit gratiam in oculis
Iehovae. 9. Istae sunt generations Noah. Noah vir
iustus, perfectus fuit in generationibus suis: cum Deo
ambulavit Noah. 10. Genuit vero Noah très filios,
Sem, Cham et Iepheth. 11. Et corrupta erat terra
coram Deo : repleta erat terra iniquitate. 12. Et vidit
Deus terram, et ecce, corrupta erat: nam corruperat
omnis caro viam suam super terram. 13. Dixit ûaque
Deus ad Noah, finis universae carnis venit coram me:
quia repleta est terra iniquitate a facie eorum: et ecce,
ego disperdam eos cum terra. 14. Fac tibi arcam
e lignis gopher, mansiunculas fades in area, et bituminabis
earn intrinsecus et extrinsecus bitumine. 15. Et
haec mensura qua fades earn: trecentorum cubitorum
erit longitudo arcae, quinquaginta cubitorum latitudo
dus: et triginta cubitorum altitudo dus. 16. Fenestram
fades arcae, et in cubito consummdbis earn
superne: ostium vero arcae in latere eius pones: inferiora,
et secunda et tertia fades in ea. 17. Et ego
ecce ego adduco diluvium aquarum super terram, ut
disperdam omnem carnem in qua est spiritus vitae
sub coelo : omne quod est in terra morietur. 18. Et
statuam pactum meum tecum, et ingredieris arcàm tu,