26.02.2013 Views

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

477 COMMENTARIUS IN GENESIN. 478<br />

ducum Esau, per familias suas, per loca sua, secundum<br />

nomina sua: dux Thimnah, dux Halvah, dux<br />

Iethefh, 41. Dux Aholibamah, dux Elah, dux Pinon,<br />

42. Dux Genas, dux Theman, dux Mibsar, 43. Dux<br />

Magdiel, dux Hiram : isti sunt duces JEdom per habitationes<br />

suas, in terra haereditatis ipsorum: ipse est<br />

Esau pater Edom.<br />

1. Et istae sunt generationes Esau. Quanquam<br />

extraneus ab ecclesia fuerit Esau coram Deo: quia<br />

tamen ipse quoque temporali benedictione aspersus<br />

est ut filius Isaac, baec ratio est cur Moses celebret<br />

ipsius genus, et satis longum catalogum gentis ab<br />

eo progenitae conscribat. Est tamen hoc elogiuin<br />

instar bonorificae sepulturae. Tametsi enim praecellat<br />

Esau cum suis posteris, haec tamen dignitas<br />

bullae similis est, quia sub figura mundi comprehenditur,<br />

quae cito périt. Quemadmodum ergo<br />

prius dictum fuit de aliis profanis gentibus, ita<br />

nunc extollitur Esau in sublime tbeatrum. Sed<br />

quia nullus est diuturnus status extra regnum Dei,<br />

evanidu8 est qui illi tribuitur splendor, et quasi<br />

subducto aulaeo, disperit tota ilia pompa. Testari<br />

quidem voluit spiritus sanctus non inane fuisse<br />

vaticinium quod protulerat Isaac: sed simulac eius<br />

effectum ostendit, quasi opposito yelo, ad considerandum<br />

genus Iacob oculos nostros convertit. lam<br />

licet ex tribus coniugiis liberos sustulerit Esau, in<br />

quibus postea enituit Dei benedictio, non tamen<br />

ideo probatur polygamia, nee excusatur impura hominis<br />

libido: sed in eo magis admiranda est Dei<br />

bonitas, quae malis principiis praeter naturae ordinem<br />

bonum exitum dedit.<br />

6. Et ivit ad aliam terrain a facie Iahacob. Non<br />

intelligit Moses consul to profectum fuisse Esau ut<br />

fratri cederet: nam ut superbus erat et ferox, nunquam<br />

passus esset videri inferior. Sed Moses, posthabito<br />

consilio Esau, arcanam Dei providentiam<br />

commendat, qua expulsus ille in exsilium fuit, ut<br />

vacua maneret terrae possessio uni Iacob. Praesentis<br />

utilitatis studio concessit Esau in montem<br />

Seir, sicut alibi dictum est. Nihil minus habet<br />

propositum quam fratri consulere : sed Deus caecum<br />

nominem manu sua direxit, ne locum occuparet in<br />

terra quam servo suo destinaverat. Ita saepe accidit<br />

ut praeter animi sententiam prosint impii electis<br />

Dei filiis: et dum praesentibus commodis inhiat<br />

praeceps eorum cupiditas, aeternam eorum salutem<br />

promoveant, quos alioqui cuperent perditos. Discamus<br />

igitur ex praesenti loco tam in rebus fortuitis<br />

(ut loquuntur) quam in pravis hominum consiliis<br />

occultam Dei providentiam, quae omnes eventus in<br />

finem a se praefixum convertit, fidei oculis speculari.<br />

Nam quum egressus sit Esau, ut seorsum<br />

extra patris domum commodius ageret, abiisse dicitur<br />

a facie fratris sui : quia Dominus ita statuerat.<br />

Dicitur autem indefinite abiisse in terram, quia incertus<br />

consilii domicilium in varus locis quaesivit,<br />

donee oblatus est mons Seir: quemadmodum gallice<br />

dicitur: II s'ew est allé à son adventure.<br />

9. Et istae sunt generationes Esau patris Edom.<br />

Quanquam binominis fuit Esau, hoc tamen loco secundum<br />

nomen refertur ad posteros, qui vocati sunt<br />

Idumaei. Nam ut appareät quid ei Dominus in<br />

gratiam patris Isaac contulerit, eum diserte appellat<br />

Moses patrem Celebris et famosi populi. Et certe<br />

hoc non parum ad rem intermit, vim et complementum<br />

vaticinii perspicere in progenie Esau. Si<br />

enim tarn potenter viguit Dei promissio erga hominem<br />

extraneum, quanto se potentius exseret erga<br />

filios, quorum propria est adoptio, et proinde gratiae<br />

haereditas? Obscurus homo erat Esau, et in<br />

ilia regione hospes: unde ergo fit ut repente ex eo<br />

emergant reguli, et magnum populi corpus floreat,<br />

nisi quia benedictio ex ore Isaac profecta, effectu<br />

ipso rata fuit? Neque enim absque aemulo in solitudine<br />

regnavit Esau, quum montem Seir prius<br />

incoleret non ignobilis populus. Nam ideo refert<br />

Moses prius strenuos fuisse homines qui habitarent<br />

in terra ilia: ut novo advenae tantum potentiam<br />

acqùirere non facile fuerit, nisi divinitus esset adiutus.<br />

24. Hie est Ana qui invenit mulos. Mulorum<br />

soboles adulterina est ex admissura equi et asinae.<br />

Eius autorem Moses dicit fuisse Ana. Porro hoc<br />

in laude industriae non pono : neque enim Dominus<br />

frustra animalium genera initio distinxit. Sed quia<br />

filios saeculi ut plurimum sollicitât carnis vanitas, ut<br />

ingenium ad res supervacuas applicent, praeposterum<br />

hoc studium notavit Moses in Ana, cui non satis<br />

fuit copiam habere animalium, nisi ex prodigioso<br />

coitu dégénères foetus accerseret. Adde quod hinc<br />

cognoscimu8 plus esse temperantiae in brutis animalibus<br />

ad sequendam naturae legem quam in hominibus,<br />

qui vitiosas mixturas excogitant.<br />

31. Beges qui regnaverunt in, etc. Memoria<br />

tenendum est quod paulo ante diximus, subito excellere<br />

reprobos ut statim concidant, sicut herba<br />

tectorum quae radice caret, praecocem habet vigorem,<br />

sed citius arescit. Duobus filiis Isaac promissa<br />

fuerat haec dignitas, quod oriundi essent ab ipsis<br />

reges; priores incipiunt regnare Idumaei : ita videtur<br />

deterior esse Israelis conditio. Sed tandem successus<br />

temporis docuit quanto melius sit humi reptando,<br />

altas agere radices, quam praeposteram excellentiam<br />

momento acquirere, quae statim evanescat. Non est<br />

ergo cur filiis saeculi celeres laetitiae progressus invideant<br />

fidèles dum ipsi lente pergunt: quia longe<br />

pluris est stabilis ilia félicitas quam Dominus ipsis<br />

promittit: sicuti habetur in Psalmo (101, 29), Filii<br />

filiorum habitabunt, et eorum haereditas perpétua<br />

erit.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!