volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
357 COMMENTARIUS IN GENESIN. 358<br />
sui in diébus Abraham patris sui, obturaverunt Pelisthim,<br />
et impleverunt eos terra. 16. Et dixit Abimelech<br />
ad Ishac: Abi a nobis: quia longe fortior es<br />
nobis. 17. Abiit ergo inde Ishac, et mansit m volle<br />
Gerar, et habitavit ibi. 18. Postquam reversus est<br />
Ishac, fodit puteos aquae quos foderant in diébus<br />
bilem, motoriamque (ut ita loquar) vitam agere<br />
passus est, sed propemodum fame confecit. Quis<br />
non diceret Dominum sui oblitum, ubi filiis suis<br />
quos in fidem curamque suam recepit, ne parce<br />
quidem et tenuiter alimenta suppeditat? Verum ita<br />
sanctos patres exercuit Deus, ut eorum exemplis<br />
Abraham patris sui : quia obturaverant eos Pelisthim edocti, non simus in tentationibus nimis effeminati<br />
mortuo Abraham: et vocavit eos nominibus secundum et molles. Quod ad verba pertinet, quanquam<br />
nomina quibus vocaverat eos pater suus. 19. Et fo duplex fuit sterilitas tempore Abrahae, Moses taderunt<br />
servi Ishac m valle, et invenerunt ibi puteum rnen nonnisi unius meminit, cuius reoentior erat<br />
aquae vivae. 20. Sed litigaverunt pastores Gerar cum memoria.<br />
pastoribus Ishac, dicendo: Nostra est aqua, et vocavit 2. Et visus est ei Dominus. Non dubito quin<br />
nomen putei Hesech: quia litigaverunt cum eo. 21. Et causae sit redditio cur se potius Isaac in illam re-<br />
foderunt puteum alium, et litigaverunt etiam super eo-: gionem contulerit quam profectus sit in Aegyptum,<br />
et vocavit nomen eius Sitnah. 22. Et transtulit se quod forte illi commodius fuisset: sed coelesti ora-<br />
inde, et fodit puteum alium, et non litigaverunt super culo retentum fuisse docet Moses, ut non fuerit<br />
eo: ideo vocavit nomen eius Behöboth: et dixit: Quia libera optio. Nunc quaeritur our Dominus Isaac<br />
nunc dilatationem fecit Iehova nobis, et crevimus in prohibet ab Aegypti accessu, quo patrem eius de-<br />
terra. 23. Et ascendit inde in Beer-sebah. 24. Et scendere passus fuerat. Tametsi non exprimitur a<br />
visus est ei Iehova node ipsa, et dixit: Ego sum Deus Mose ratio, coniicere tamen licet, iter illud magis<br />
Abraham patris tui: ne timeas, quia tecum sum, et periculosum filio fuisse. Poterat quidem hunc quo<br />
benedicam tibi, et muUiplicare faciam semen tuum que spiritus sui virtute instruere Dominus, ut pa<br />
propter Abraham servum meum. 25. Tunc aedificavit<br />
trem eius Abraham, ne eum Aegypti foecunditas<br />
ibi altare, et mvocavit nomen Iehovae, et tetendit ibi<br />
tabernaculum suum et foderunt ibi servi Ishac puteum.<br />
et delitiae suis illecebris corrumperent: sed quia eo<br />
26. Porro Abimelech profectus est ad eum ex Gerar,<br />
temperamento fidèles suos gubernat, ut non statim<br />
et Ahuzath qui erat ex amicis eius, et Phichol prin-<br />
corrigat omnia eorum vitia, et in solidum purget;<br />
ceps exercitus eius. 27. Et dixit ad eos Ishac: Cur<br />
eorum infirmitatibus occurrit, et idoneis remediis<br />
venistis ad me, et vos odio habuistis me, et emisistis mala, quibus illaqueari possent, anticipât. Quia<br />
me ne essem vobiscum? 28. Et dixerunt: Videndo igitur plus infirmitatis esse cognovit in Isaac quam in<br />
vidimus quod esset Iehova tecum, et diximus: Sit nunc Abraham fuerat, discrimini eum obiicere noluit.<br />
iuramentum inter nos, inter nos et inter te, et percu- Fidelis enim est qui suos tentari non sinit ultra<br />
tiamus foedus tecum. 29. Si feceris nobiscum malum: quam sunt ferendo (1. Cor. 10, 13). Sicut autem<br />
quemadmodum non tetigimus te, et quemadmodum fe- statuendum est, quamlibet arduae tentation es et<br />
cimus tecum duntaxat bonum, et dimisimus te in pace: onerosae nobis incumbant, nunquam auxilium Dei<br />
tu nunc es benedictus Iéhovae. 30. Instruxit autem nobis defore ad vires suggerendas: ita vicissim ca-<br />
eis convivium, et ederunt, atque bïberunt. 31. Et vere oportet ne temere irruamus in pericula: sed<br />
surrexefunt mane : et iuraverunt alter alteri : et dedu- sua quemque imbecillitas monere debet ut sollicite<br />
xit eos Ishac, et abierunt ab eo in pace. 32. Ad haec et timide se contineat.<br />
fuit, in die ipsa venerunt servi Ishac, et nunciaverunt Habita in terra. Iubet subsidere in terra pro-<br />
ei de puteo quem foderant, et dixerunt ei: Invenimus missa: sed ea lege ut inquilinus in ea versetur.<br />
aquam. 33. Et vocavit eum Sibhah: idcirco nomen Atque ita significat nondum adesse tempus quo frua-<br />
urbis est Beer-sebah usque ad diem hanc. 34. Erat tur eius dominio. Spe quidem haereditatis promissae<br />
autem Esau quadragenarius, et accepit uxorem Iehu- animum eius sustentât: sed hune honorem vult<br />
dith filiam Beeri Hittaei, et Bosmath filiam Elon haberi verbo suo, ut inter externas agitationes intus<br />
Hittaei. 35. Et irritabant spiritum Ishac et Bïbcae. quie8cat Isaac. Et certe nunquam meliori fulturae<br />
innitimur, quam dum ab ore Domini suspensi, posthabito<br />
rerum praesentium adspectu, benedictionem<br />
1. Et fuit famés. Eodem fere tentationis gé eius quae nondum apparet, fiducia apprehendimus.<br />
nère quo probatus bis fuerat Abraham, Isaac quoque Caeterum promissionem ante datam rursus inculcat,<br />
filium vexatum fuisse refert Moses. Quam vero ut ad parendum alacrior reddatur Isaac. Sic enim<br />
durus et violentus fuerit hic insultus, antehac ex- ab ignavia servos suos expergefacere solet Dominus,<br />
posui. Molesta iam et aspera erat ilia conditio, ut strenue sibi militent, dum subinde affirmât non<br />
quod Deus suos in terra quam se illis daturum irritum fore eorum laborem. Etsi enim gratuitum<br />
promi8erat, hospites volebat esse, qui subinde in et liberale obsequium a nobis, tanquam pater a filiis<br />
novas scdes migrarent: sed hoc minus tolerabile exigit, eo tamen usque se demittit ad captum nostrum,<br />
videtur, quod ne illic quidem peregrinari, ac insta ut ostenso praemio nos invitet atque hortetur.<br />
23*