volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

125 COMMENTARIt
11, 7 ilium iustitiae quae secundum fidem est, faciat
haeredcm. Quasi vero non prodierit ex hoc
fonte quidquid virtutum, et quidquid laude dignum
in sancto viro fuit. Venire enim in mentem debet
quibus tentationum machinis assidue concussum
fuerit eins pectus. Primum ipsa moles arcae potuit
obruere omnes eius sensus, ut ne digitum quidem
ad opus inchoandum tolleret. Quanta arborum congeries
caedenda fuit, sibi proponant lectores: quantus
fuerit vecturae labor, quanta difficultés coagmentandi.
lam res in longum tempus differebatur.
Sanctum enim virum ultra annos centum in labore
molestissimo occupari oportuit. Nee vero putandum
est tarn stupidum fuisse quin venerint illi in mentem
eiusmodi obstacula. Adde quod vix sperandum
fuit passuros esse eius saeculi homines ut cum
eorum ignominia sibi privatim salutem promitteret.
Prius de immani eorum truculentia dictum fuit.
Minime ergo dubium est quin homines modestos et
simplices sine causa quotidie lacesserent. Haec vero
plau8ibilis insultandi occasio fuit, quod Noah pas-
Bim arbores oaedendo terram nudaret, ac illos fraudaret
variis commodis. Vulgare proverbium est:
De umbra asini protervos homines et iurgiosos
litigare. Quid igitnr pro tot arborum umbris facturus
putasset Noah saevos illos Cyclopes, qui ad
omnem violentiam exercitati, ferociendi ansam undique
captabant? Sed hoc ad inflammandam eorum
rabiem praecipuum fuit, quod sibi asylum fabricans,
omnes exitio addiceret. Oerte nisi cohibiti fuissent
robusta Dei manu, centies lapidassent sanctum virum:
probabile tarnen est, non usque eo repressam
fuisse intemperiem quin scommatibus et ludibriis
subinde eum incesserent, adeoque lacerarent multis
probris, et atrocibus minis impeterent. Imo non
arbitror abstinuisse manus ab opère turbando. Ergo
quam vis alacriter mandat um sibi opus aggressus
foret, potuit tarnen quotannis plus millies labascere
eius constantia, nisi valde firmas egisset radices.
Ad haec quum res esset per se impossibilis, unde
tinius anni annona? unde tot animalibus pabulum?
Reponere iubetur quod toti familiae, pecoribus, et
feris be8tii8, avibus denique in victum decern men-
8ium sufficiat. Hoc vero ridiculum, postquam ab
agrioultura traductus erat ad arcae fabricam, illi
mandavi ut duplicem proventum colligeret: sed in
pabulo animalium multo plus erat negotii. Ergo
8uspicari poterat Deum sibi illudere. Postremum
erat ut animalia omne genus congregaret. Quasi
vero ad manum haberet sylvestres belluas, vel cicurare
posset: ut in ergastulo lupi cum agnis, tigres
cum leporibus, leones cum bobus, tanquam oves in
8uo Btabulo habitarent. Sed tentatio omnium gravi8sima
fuit, quod vitae petendae causa iubetur in
sepulcrum descendere, et se ultro privare aëre et
spiritu vitali: solus enim stercorum foetor, obstruc-
5 IN GENESIN. ' 126
tus ut erat in loco referto, statim post triduum
enecare poterat quidquid illic animantium fuit. Veniant
nobis in mentem tarn graves, et multipliées,
et diuturni sancti viri oonflictus, ut soiamus quam
heroica fuerit virtus ad extremum prosequi quod
Deus mandaverat. Dicit quidem uno verbo Moses
ipsum fecisse: sed cogitandum est quanto istud facere
Buperius humana virtute fuerit: ut praestaret
centies mori quam suscipere tarn laboriosum opus,
nisi aliquid altius praesenti vita spectasset. Singulare
ergo obedientiae exemplum nobis hie describitur:
quia Noah totum se Deo permittens, debitum
illi honorem reddidit. Scimus in hac naturae
pravitate quam prompti sint homines ad quaerenda
effugia, et ingeniosi ad comminiscendos praetextus
ne Deo pareant. Quare discamus et nos per omne
genus impedimenta perrumpere, nee locum dare
pravis cogitationibus, quae se Dei verbo opponunt,
et quibus mentes nostras implicare conatur Satan,
ne pergant quo Deus vocat. Hunc enim sibi honorem
haberi maxime flagitat Deus, ut eum sinamus
pro nobis sapere. Atque haec. vera est fidei pröbatio,
quum uno eius mandato contenu, ad opus
nos accingimus, nee cursum reflectimus, quidquid
obstaculi nobis ingerat Satan, sed alis fidei supra
mundum evehimur. Exprimit etiam Moses non
una tantum in parte Noah paraisse Deo, sed in
omnibus fuisse obedientem. Quod diligenter notandum
est : quia inde maxime oritur horribilis in vita
nostra confusio: quod non possumus sine exceptione
nos in totum Deo subiicere, sed parte aliqua defuncti
affectus nostros eius verbo saepe miscemus.
Hoc autem nomine laudatur obedientia Noah, quod
intégra fuerit, non dimidia: ut nihil eorum quae
Dominus iusserat, praetermiserit.
CAPUT VII.
1. Et dixit Iehova ad Noah: Ingredere tu, et
onmis dotnus tua arcam: quia te vidi iustum coram
me in aetate ista. 2. Ex omni animali mundo capies tibi
septena septena, virum et femeUam eius: et ex animali
quod non mundum est, bina, virum et femeUam
eius. 3. Etiam ex volatili coeli septena, masculum
et femeUam: ut vivum conservetur semen in superficie
omnis terrae. 4. Quia post Mes adJiuc septem
ego pluam super terram quadragimta dies, et quadraginta
nodes, et delebo omnem substantiam quam feci,
a superficie terrae. 5. Et fecit Noah secundum omnia
quae praeceperat ei Iehova. 6. Noah autem erat
sexcentorum annorum quando diluvium fuit aquarum
super terram. 7. Et ingressus Noah, et filii eius, et
uxor eius, et uxores filiorum eius cum eo in arcàm,
propter aquas dUuvii. 8. Ex animali mundo, et ex