26.02.2013 Views

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

volumen xxiii. - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

269 COMMENTARIUS IN GENESIN. 270<br />

quaestio: nam si hoc modo solebant quoslibet hospites<br />

vexare Sodomitae: quid aliis factum fuisse dicemus?<br />

Lot enim non tunc primum hospitalis esse<br />

coeperat: illi autem semper fuerant libidinosi. Filias<br />

suas probro exponere paratus est Lot, ut hospites<br />

eripiat: quoties iam eas prostituere necesse fuerat,<br />

si non alio remedio placari poterat eorum rabies,<br />

qni viros ad stuprum flagitabant? Iam vero si tale<br />

instaue periculum Lot novisset, hortandi potius erant<br />

hospites ut se mature subducerent. Meo quidem<br />

iudicio tametsi Lot urbis mores noverat, minime<br />

tarnen suspicatus est quod accidit, ut impetum in<br />

aedes suas facerent: atque id videtur novum fuisse.<br />

Sed oportuit scilicet, quum ad habendum de populo<br />

illo examen missi essent angeli, in hoc detestabile<br />

facinus omneB prorumpere. Sic impii postquam diu<br />

in malitia sua secure exsultarunt, tandem furiose<br />

ruendo exitium suum momento accelerant. Yoluit<br />

ergo Deus quum ad iudicium vocaret Sodomitas,<br />

quasi extremum sceleratae vitae actum edere: et<br />

spiritu vertiginis eos in scelus impulit, cuius atrocitas<br />

loci interitum longius differri non sineret.<br />

Quemadmodum enim sancti viri Lot hospitalitas<br />

insigni praemio ornata fuit, quod nesciens angelos<br />

hominum loco excepit, et con vi vas habuit domi suae:<br />

ita Deus graviore poena ultus est obscoenam aliorum<br />

libidinem, qui dum stuprum angelis inferre<br />

conati sunt, non tantum in homines fuerunt iniurii,<br />

sed sacrilego furore coelestem Dei gloriam violarunt<br />

quantum in se erat.<br />

6. Et egressus est ad eos Lot. Quod Lot foras<br />

egreditur, seque periculo opponit, hinc apparet<br />

quanta fide coluerit sanctum ius hospitii. Kara sane<br />

virtus, quod hospitum salutem et honestatem praefert<br />

suae vitae, quia semel protegendos suäcepit:<br />

haec tamen animi magnitudo requiritur a filiis Dei,<br />

ne sibi parcant ubi agitur officium et fides. Quamvis<br />

autem iam graviter obsessa domo sua laesus foret,<br />

blanditiis tamen mulcere studet féroces aminos,<br />

dum suppliciter rogat ut a scelere suppersedeant, et<br />

fratrum titulo eos dignatur. Apparet autem quam<br />

truculenta fuerit illorum immanitas, et quam violentus<br />

libidinis furor, dum tanta mansuetudine nihil<br />

flectuntur. Hue vero tendit tarn belluini furoris<br />

descriptdo, ut sciamus non ante sumptam fuisse de<br />

illis poenam quam dum ad extremum scelerum progressi<br />

essent. Meminerimus autem reprobos, ubi<br />

iustaDei vindicta excaecati sunt, ruere quasi devotis<br />

animis per quodvis nefas: nee quidquam omittere,<br />

donee se Deo et hominibus prorsus exosos et detestabiles<br />

reddant.<br />

8. Mihi sunt duae filiae. Sicuti non vulgarem<br />

laudem meretur constantia Lot, quod caput suum<br />

pro hospitum defensione opposuerit: ita nunc admixtum<br />

fuisse defectum narrât Moses, qui tantam<br />

eius virtutem aliqua macula adspersit. Oonsilio enim<br />

destitutus (ut in rebus perplexis fieri solet) illicitum<br />

remedium excogitat. Filias enim suas ad stuprum<br />

prostituere non dubitat, ut compescat indomitum<br />

populi furorem. Atqui mille potius mortes obeundae<br />

erant quam ineunda talis ratio. Sic tamen<br />

fere sunt sanctorum opera: quia nihil ab ipsis tarn<br />

absolutum exit, quod non aliqua in parte claudicet.<br />

Urgetur quidem Lot extrema necessitate, nee mirum<br />

est quod filias suas stuprandas offert, dum videt<br />

sibi rem esse cum feris bestiis: inconsiderate<br />

tamen mali unius remedium quaerit ex altero mala.<br />

Quod eius culpam quidam exténuant, facile patior:<br />

reprehensione tamen non caret, quod malum malo<br />

compensât. Sed monemur hoc exemplo, ubi Dominus<br />

spiritu invictae fortitudinis nos instruxit,<br />

rogandum etiam esse ut spiritu prudentiae' nos gubernet,<br />

nee unquam sanum iudicium, moderatamque<br />

rationem excuti nobis sinat. Tunc enim demum<br />

rite in officio pergemus, si in rebus turbatis composita<br />

mente cernemus quid liceat, quid factu opus sit 'et<br />

expédiât : et praesenti animo quodvis discrimen subire<br />

parati erimus. Non enim minus periculosum est<br />

captandis pravis consiliis raptari hue et illuc<br />

mentes nostras, quam tumultuari metu. Redacti<br />

autem in ultimas angustias, Dominum precari discamus<br />

ut exitum aliquem aporiat. Alii diverso<br />

praetextu Lot excusant, quod filias suas sciverit<br />

minime expeti. Ego autem non dubito quin effugium<br />

quod illi primum occurrit quaerere volens, a<br />

via deflexerit. Hoc quidem extra dubium est, tametsi<br />

nondum disertis verbis professi erant Sodomitae<br />

quam turpi cupiditate aestuarent, Lot tamen<br />

ex quotidianis eorum flagitiis iudicium feoisse. Si<br />

quis absurdum esse obiiciat, totum populum duos<br />

viros ad stuprum captasse: respondeo, quia crimen<br />

illud consuetudine et usu sibi licitum esse fingebant,<br />

paucis instigantibus turbam fuisse concitatam:<br />

sicuti contingit ubi nullum habetur recti et iniusti<br />

discrimen. Quum dicit Lot hac de causa'subiisse<br />

tectum suum, sensus est, sibi commissos esse a Domino,<br />

seque perfidiae reum fore, nisi protegere eos<br />

studeat.<br />

9. Facesse hinc. Quod Lot tam dure cum suis<br />

precibus repellitur, quibus tamen ad sedandam eorum<br />

proterviam nihil aptius adduci poterat: hinc<br />

apparet quam indomitus fuerit hums gentis fastus.<br />

Ac primo quidem minantur, si intercedere pergat,<br />

peius mulctatum iri quam quos défendit. Deinde<br />

exprobrant, quod homo extraneus iudicis partes sibi<br />

sumat. Singulis autem verbis demonstrant qua<br />

turgeant superbia. Unum opponunt multitudini: ac<br />

si dicerent: Quo iure tu solus imperium tibi vendicas<br />

in totam urbem? Deinde se indigenas esse<br />

gloriantur, ilium vero inquilinum. Talis est etiam<br />

hodie papistarum iactantia contra pios verbi ministros:<br />

paucitatem enim illis probri loco obiioiunt,

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!