Lizardiren poetika pizkundearen ingurumariaren argitan - Euskara

mon ez!
alperrik
1929ko bertsioan "ikus-arterañoan/ utsik da bidea . . ." espresioak duen zentzua eta bigarren
bertsioko "begiaz dut, alperrik/ yo aren bidea ." ezberdinatsun nabaria dure.
Le),lenengoan, bidea ikus ditekeen neurriraino begiraturik bidea hutsik dagoela besterik ez du
adierazten eta sintaxia ohizkoa da. Bigarrenean aldiz, hiperbatonaren bidez "begiaz dut, alperrik/jo
aren bidea", aditza eta bere laguntzailearen arrean hitz bat ez ezik bertso banatan kokatzeak tankera
poetiko landuagoa, tarteko"alperrik" hitzak pausaldia eragiteaz gain ahaleginaren alferrikakoa
azpimarkatuago egiten duelarik .
Bestalde Lizardi morfologiaren arloan bere errekurtsoak gero eta gehiago zaintzen ditu, eta
kontzeptua ahalik eta zuzenenik adieraztea da bilatzen duena :
tankeraduna . . .> . tankerakoa
aldatu du, bertsio batetik bestera, bigarrena ohizkoagoa da eta argiagoa, zuzenagoa ere bai
1928ko Seber Altuberen Erderismos delakoari erreparatuz gero (Ikus 262-283 . or .) .
6 .- Azken ahapaldian egiten duen "maitetasun azia"ren formulazioak Nere lenengo maite-ibilketa
olerkiaren ohar kritikoetan aipatu dugun maitasunaren gaiaren formulazioarekin du zerikusia .
Lizardirentzat maitasuna noiz-nola erneko den ez dakigun hazia da, gure baitan dago
jaiotzadanik, eta hautuaren, "predestinatua"ren begiek ukitzen duten arte ez da ernetzen .
7 .- Lizardiren Neskaix urdin yantzian agertzen diren zenbait irudi eta adjetibo kalifikatzailek
Emeterio Arreseren Txindor 69 liburuko olerkiak oroitarazten dituzte, eta bereziki "Ulia"
izenburua daramaneko ahapaldi hauek :
Eguzkiaren
dizdiz alayak
sarritan muxu damaio,
eta muiñ aratz
onegaz indar
bero bat osatu zaio.
Udaztearen
arras epela
legunki zetorren garaiz
goi-aldi eder
luzean antxe
amaika bider egon naizz':
( "Ulia" 7-19, 13)
69 ARRESE, E., Txindor, Leizaola, Donostia, 1928 .
542