17.06.2016 Views

Dicionario Etimologico Da Lingua Portuguesa, de Antenor Nascentes

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Furao 230 — Gabeia.<br />

FURAO — Do b. lat. furons, aurn. <strong>de</strong><br />

fur, ladráo (Diez, Dic, 149, M. Lübke, RBW,<br />

3603, A. Coelho) ; esp. hurón, fr. ant. futran.<br />

Stappers dá urna citacáo <strong>de</strong> Isidoro: furo a<br />

furvo dictus, un<strong>de</strong> et fur, tenebrosos enim et<br />

occ.Mos cunicolos effodit. O it. furetto e o fr.<br />

furct sao diminutivos.<br />

FURAR — Do lat. forare; esp. aoradar<br />

(<strong>de</strong> um freqüentativo <strong>de</strong> forare), it. forare,<br />

fr. forcr.<br />

FURBESCO — Do it. furbesco, velhaco.<br />

FURCÍFERO — Do lat. furaiferu, patife<br />

(candidato á forea).<br />

FURENTE — Do lat. furente, que se enfurece.<br />

FURFURÁCEO — Do lat. furfuraceu, <strong>de</strong><br />

s s i* r r., § 305, tira do lat. fumase<br />

(nominativo).<br />

FUROR — Do lat. furore.<br />

FURRIEL — Do fr. fourrier, <strong>de</strong> origem<br />

germánica, nome do sub-oficial encarregado<br />

das forragens.<br />

FURRINAIS — Do lat. furrinales, festas<br />

em honra da <strong>de</strong>usa Furrina.<br />

FURTO — Do lat. furto; esp. hurto, it.<br />

furto. ...<br />

FURÚNCULO — Do lat. furruncuíu, di>m.<br />

<strong>de</strong> fur, ladráo, em consequéncia <strong>de</strong> urna comparacao<br />

popular cujo sentido boje nos escapa<br />

(Carro). V. Fruncho.<br />

FUSA — Do it. fusa- (A. Coelho). A Aca<strong>de</strong>mia<br />

Espanhola dá a mesma origem ao esp.<br />

fusa<br />

ḞUSAIOJ-iA — Do it. fusaiuola, gastáo do<br />

fuso V. G. Viana, Apost. I, 481, 505.<br />

FUSÁO — Do lat. fusione.<br />

FUSCA — De fusco; esta especie <strong>de</strong> pato<br />

tem o peito, as asas e o lombo escaros (Figueiredo).<br />

collu,<br />

FUSCALVO — De fusco e alvo.<br />

FUSCICOLO — Do lat. fuscu, escuro, &<br />

pescoco.<br />

FUSCICÓRNEO — Do lat. fusexi, escuro,<br />

cornu, chifre, e suf. eo.<br />

FUSCIMANO — Do lat. fuscu, escuro,<br />

o manu, máo.<br />

FUSCINA — Do lat. fuscina, forquilha.<br />

FUSCIPENE — Do lat. fuscu, escuro, e-<br />

penna, pena.<br />

FUSCIRROSTRO — Do lat. fuscu, escuro,<br />

e r s'trii, bico.<br />

FUSCITÁ — Do lat. fuscu, escuro, e<br />

suí. ita.<br />

FUSCO — Do lat. fuscu, escuro, "V. Fosco.<br />

FUSELA — De fuso e suf. ela.<br />

FUSELO — De fuso (G. Viana, Apost. I,<br />

481)<br />

ḞUSIBILIDADE — De um lat. *fusibili~<br />

vate, calcado em 'fusibiie, <strong>de</strong> fusu, <strong>de</strong>rretido,<br />

tundido.<br />

FUSICÓRNEO — Do lat. fusu, fuso, cornu,<br />

chifre, e suf. eo.<br />

FUSIFORME — Do lat. fusu, fuso, e<br />

forma, forma.<br />

FÓSIL — Do lat. fusile, fundido.<br />

FUSILOA — Por fuseloa, <strong>de</strong> fuselo, ave<br />

ribeirinha (Figueiredo).<br />

FUSIPEDE — Do lat. fusu, fuso, e pe<strong>de</strong>,<br />

Dé.<br />

FUS1VEL — De um lat. "fusibüe, calcado<br />

em fusu, fundido. .-<br />

FUSO — Do lat. fusu; esp. huso, it. fuso,<br />

fr. ant. fus, mod. fuseau.<br />

FUSÓRIO — Do lat. fusoriu, que se póeem<br />

fusáo.<br />

FUSTA — 1 (vestimenta) : do ár. futah,<br />

tecido com listas? (Figueiredo).<br />

2 (embarcacao) : do b. lat. fusta (A. Coelho)<br />

ḞUSTAO — Do ár. Fostat, <strong>de</strong> origem latina,<br />

nome <strong>de</strong> um arrabal<strong>de</strong> do Cairo no qual<br />

se fabricava éste tecido (Lokotseh, 621). Ant..<br />

justa (cfr. esp. fustán). Segundo Júiio Ivíoreira,<br />

Estudos, II, 2S4, já havia fustán em<br />

árabe.<br />

FUSTE — Do lat. fuste, bastáo ; it. fusto,<br />

fr. fut.<br />

FUSTETE — De fusta e suf. ete (A><br />

Coelho).<br />

FUSTIGAR — Do lat. fustigare, sovar<br />

com pau; esp. hostigar.<br />

FUSTINA — De fust, <strong>de</strong> fustete, e suf.<br />

ina.<br />

FUTEBOL — Do ingl. football, bola para pé.<br />

O vocábulo inglés remonta ao principio do<br />

séc. XV (Bonnaffé).<br />

FÚTIL — Do lat. futile.<br />

FUTRE — Do fr. fmitre (Figueiredo).<br />

FUTRICA — Figueiredo acha que se relaciona<br />

provarelmcnte com futre.<br />

FUTURO — Do lat. futuru, que ha <strong>de</strong><br />

se?.<br />

FUZIL — Do lat. "focilc, Dertencente ao<br />

fogo, isqueiro (M. Lübke, RBW, 3399) ; it.<br />

fucile.<br />

GAB/vO — Do persa kiiba, vestuario exterior,<br />

manto, com sufixo románico (Lokotseh,<br />

M. Lübke, RBW, 4648). Diez Dic. 150, tirou<br />

do lat. caparina, cabana. Eguilaz com Scheler<br />

<strong>de</strong>riva do lat. capanu, <strong>de</strong> capa. Casiri tiroudo<br />

ár. aba, especie <strong>de</strong> vestimenta; Moura e<br />

Littré do ár. aba, túnica <strong>de</strong> lá, ár. pop. cabá, .<br />

túnica viril -exterior. Cortesáo tirou do esp.<br />

gabán, que pren<strong>de</strong> ao ár. caftán, túnica exterior,<br />

ou do ár. abaony segundo. Sousa.<br />

GABAR — Do ant. nórdico gabb, escarnio<br />

(M. Lübke, RBW 3626), com <strong>de</strong>sinencia<br />

románica, através do provencal. Tomón o sentido<br />

<strong>de</strong> elogiar; os elogios, <strong>de</strong> falo, muitas<br />

vezes sao escarninhos.<br />

GABARDINA — Cortesáo <strong>de</strong>riva do esp.<br />

gabardina, oue m-en<strong>de</strong> a tabardo. A Aca<strong>de</strong>mia<br />

Espanhola cita o fr. galvardine. Larousse dá<br />

galvárdine ou gavardiue como um gabao <strong>de</strong><br />

origem esoanhoia.<br />

GABARI — Do fr. gabarit, mo<strong>de</strong>lo, <strong>de</strong><br />

origem it.<br />

¡<br />

GABARRA — O esp. tem gabarra. O italiano<br />

igualmente. M. Lübke, RBW, 1672, filia<br />

o prov. gabarro ao lat. carabu, com dúvida.<br />

Stappers tira o fr. gabare do it., que diz ser<br />

da mesma familia que o lat. gabata. (Scheler).<br />

Devic pren<strong>de</strong>u ao ár. gabara ou gabarra. Simonet,<br />

ao céltico, baixo bretáo habar, talvez.<br />

metátese do lat. carabu. Eguilaz repete a<br />

origem árabe.<br />

GABELA — Do ár. kabala, imposto, através<br />

do it. gabella (Lokotseh, 974, M. Lübke,<br />

RBW, 6893). v. Alcavala. M. Lübke. acha

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!