17.06.2016 Views

Dicionario Etimologico Da Lingua Portuguesa, de Antenor Nascentes

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

'<br />

LODO<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.<br />

. LOMBRICITE<br />

'<br />

LOMENTACEO<br />

.<br />

.<br />

'<br />

'<br />

;<br />

Locanda 303 -- Longarina<br />

LOCANDA — Do lat. locanda, que eleve<br />

ser alugada (casa), segundo A. Coelho e Fio-ueiredo.<br />

E' possível que venha do it. locanda.<br />

°<br />

LOCAO — Do lat. lotione, acáo <strong>de</strong> lavar;<br />

esp. loción, it. losione, fr. lotion.<br />

LOCARIO — Do lat. locariu.<br />

locatariu.<br />

LOCATARIO — Do lat.<br />

LOCATIVO — Do lat. locatu, <strong>de</strong> locare,<br />

colocar, e suf. ivo.<br />

LÓCELO — Do lat. locellu.<br />

LOCO — Do gr. lochos, coorte.<br />

LOCOMOBILIDADE — Do lat. "locomobilitate,<br />

<strong>de</strong> locu. lugar, e mobilitate. mobilida<strong>de</strong>.<br />

LOCOMOCaO — Do lat. loco, <strong>de</strong> um lugar,<br />

a motióne, movimento.<br />

LOCOMOTIVA — Do lat. loco, <strong>de</strong> um lugar,<br />

e ''motiva, que se movimenta, scilicet machina,<br />

máquina, através do ingl. locomotivo engins<br />

(Braehet)<br />

LOCOMOTOR — Do lat. loco, <strong>de</strong> um lugar,<br />

e motor e, que move.<br />

LOCOMOVEL — Do lat. loco, <strong>de</strong> um lugar,<br />

e mobile, móvel.<br />

LOCO-TENENTE — Do lat. loen, lugar, e<br />

ienente, o que tem.<br />

LOCUCAO — Do lat. locutione.<br />

LOCUL4MENTO — Do lat. loculamentn<br />

LOCULÍCIDA — Do lat. loculu, lóculo, e<br />

cid. raíz alterada do lat. cae<strong>de</strong>re, matar<br />

'LÓCULO — Do lat. loculu, lugarzmho<br />

LOCUPLETAR — Do lat. locupletare.<br />

LOCUSTARIO — Do lat. locusta, galanhoto.<br />

e suf ario.<br />

.<br />

LOCUTORIO — Do lat. "locutorm, calcado<br />

em locutore, o que fala.<br />

LODAO — Do lat. loton, <strong>de</strong> origem grega<br />

(v. Loto), (A. Coelho, Cornu, Port. Spr. § 26,<br />

Franco <strong>de</strong> Sá, A <strong>Lingua</strong> <strong>Portuguesa</strong>, 80)<br />

LODICUDA - Do lat. lodienta<br />

— Do lat. lutu; esp. lodo, it. loto,<br />

fr. hit (luto)<br />

LODO — V. Lódáo.<br />

LOENDRO — Do lat._ lorandru, por clissimilacáo<br />

(Diez, Gram. i, 35, Cornu, Port.<br />

Spr., § 93, Nunes, Gram. Hist. Port., 113).<br />

A. Coelho tirou do lat. olean<strong>de</strong>r.<br />

LOEO — Dogr. lóphos (Figueiredo)<br />

LOFOBRANQUIO — Do gr. lóphos, crista,<br />

penacho, e brágehia, branquia.<br />

LOFOCOMÓ — Do gr. lóphos, crista, penacho,<br />

e Icóme, cabeleira.<br />

LOFOFITO — Do gr. lóphos, crista, penacho,<br />

e phvtón, planta.<br />

LOFOGASTRIDA — Do gr. lóphos, crista,<br />

penacho, gastér, gastrós, ventre, e suf. ida;<br />

as fémeas tem ñas natas lámelas que formam<br />

urna cavida<strong>de</strong> incubadora.<br />

LOFOITA — Do gr. lóphos, crista, penacho,<br />

e suf. Ala.<br />

LOFÓFOBO — Do gr. lóphos, crista, penacho,<br />

e poús, podas, pé; a coroa <strong>de</strong> tentáculos<br />

parece um penacho.<br />

LOFÓTRICO — Do gr.' lóphos, crista, penacho,<br />

o ihrix, trichós, cábelo ; tem penacho<br />

<strong>de</strong> cilios vibráteis em urna <strong>de</strong> suas extremida<strong>de</strong>s.<br />

- LOGASDICO — Do gr. logaoidikós, verso<br />

(oda) que tem um qué <strong>de</strong> prosa (lógos) ; como<br />

diz Longino, escoliasta <strong>de</strong> Heféstio, eram compostos<br />

(le nés dáctilos, próprios do verso épico<br />

(aoldé) e "<strong>de</strong> pés troqueus, mais corarais na<br />

prosa (lógos), ou por aliarem ao movimento<br />

rápido do troqueu o andamento majestoso do<br />

dáctilo (Oliveira Guimaráes, Manual <strong>de</strong> Fonética<br />

Latina, 91) .-<br />

LOGARITMO — Do gr. lógos, relagao, proporcáo,<br />

e arithmós, número, relagáo <strong>de</strong> numero<br />

(Clédat).<br />

LÓGICA — Do gr. logikó, scilicet techne,<br />

a arte <strong>de</strong> raciocinar, pelo lat. lógica.<br />

.<br />

LOGÍSTICA — Jomini, Précis <strong>de</strong> la guerre,<br />

<strong>de</strong>riva da expressao major general <strong>de</strong> logis,<br />

especie <strong>de</strong> oficiáis que tinham outrora a funcáo<br />

<strong>de</strong> alojar e acampar as tropas, <strong>de</strong> dirigir<br />

ás colunas e <strong>de</strong> as colocar sobre o terreno.<br />

Farrow, em sua Ensiclopedia Militar, filiou<br />

ao latim e houve quem filiasse ao gr. lógos,<br />

(Larousse)<br />

LOG1STICO — Do -gr. logístikós, relativo<br />

ao cálculo.<br />

LOGO — Do lat. loco, no lugar; esp. luego,<br />

fr. ant. luec (M. Lübke, REW, 5096, Diez,<br />

Dio., 196, Archiv Lat. Lexikographie und Gram.,<br />

III, 514. Passou da circunstancia <strong>de</strong> lugar para<br />

a dé tempo (cfr. o "fr. sur-le-champ , o ingl.<br />

on the spot, o al. auf <strong>de</strong>r Stelle) e um passo<br />

dos Lusíadas, III, 12, 13 e 14, mostra como<br />

seria fácil a transicáo <strong>de</strong> idéias (v. Julio Morera,<br />

Estudos, I, 139-40, Nunes, Gram. Hist.<br />

Port., 354, n. 2). No port. are. significou<br />

lugar: Eu, <strong>de</strong>pois que uij a este logo... (III<br />

Livro <strong>de</strong> Linhagens, apud Nunes, Crest. Are,<br />

46).<br />

LOGoGRAFO — Do gr. logográphos. prosador,<br />

pelo lat. logographu, recebedor, cobrador.<br />

LOGORREIA — Do gr. lógos, discurso, o<br />

griphos, enigma.<br />

LOGOMAQUIA — Do gr. logomachía, luta<br />

<strong>de</strong><br />

palavras.<br />

LOGORREIA — Do gr. lógos. discurso, o<br />

rlioía, do gr. rhéo, correr, segundo formacóes<br />

análogas.<br />

LOGRO — Do lat. lucru; esp. loara, it.<br />

lucro (Diez, Dic. 464, M. Lübke, REW. 5146,<br />

Pacheco e Lameira, Gram. Port-, 390). Tomón<br />

o sentido <strong>de</strong> engaño. Eoureiez, Ling. Rom-,<br />

§ 352, noto, que ha urna ten<strong>de</strong>ncia a dar sentido<br />

pejorativo aos termos comerciáis... Cora<br />

efeito, para lucrar o comerciante ás vezes<br />

recorre ao ¡ogro do fregués.<br />

LÓIO — De Elói (C. Michaelis <strong>de</strong> Vasconcelos,<br />

RI,, III, 170, M. Lübke, REW, 2S44, G.<br />

Viana, Apost, II, 80). A flor campestre assim<br />

se chama por andar vestida do mesmo azul<br />

que sei'via <strong>de</strong> traje distintivo aos fra<strong>de</strong>s lóios,<br />

cu jo padroeiro é Santo Elói (cfr. viuvinhas,<br />

flores roxas)<br />

LOIOLISTA — De hoyóla, sobrenome do<br />

fundador da Comnanhia <strong>de</strong> Jesús, e suf. ista.<br />

LOIRA ou LOURA — V. Lura.<br />

LO.TA — Do fr. loge, <strong>de</strong> origem germ.<br />

(M. Lübke, REW, 4936). A. Coelho <strong>de</strong>riva do<br />

germánico, que é a origem remota. Corte.sáo<br />

tiro, do b. lat. logia e cita um texto: Quomodo<br />

divi<strong>de</strong>t ver logia.m <strong>de</strong> fundo <strong>de</strong> Ctnr.iia<br />

nuniz (Leges,* pg. 543-A. 1209). G. Viana,<br />

Apost. II, 81, acha natural que venha do it.<br />

lógala, o que também faz a Aca<strong>de</strong>mia Espanhóla<br />

para o esp. logia, lonja. "O significado<br />

primitivo, diz aquele autor, o que em italiano,<br />

é "pórtico", e para ésse po<strong>de</strong>ria reservarse<br />

a forma, mais antísra da nalavra, lójia, que<br />

mais perto está da italiana. E' natural que. em<br />

razáo <strong>de</strong> nos pórticos se estabelecerem casas,<br />

ou lugares ambulantes <strong>de</strong> venda, tomassem<br />

aquelas o nome <strong>de</strong>. lojas, aínda quando situadas<br />

em qualnuer outra parte". Há urna forma<br />

laje, mais próxima do francés e que aparece<br />

pela primeira vez, segundo c mesmo autor,<br />

no Aviso <strong>de</strong> 26 <strong>de</strong> marco <strong>de</strong> 1755. Como termo<br />

maconicn remonta ao ingl. lodcje <strong>de</strong>s<strong>de</strong><br />

1717 (Rnnnaff e) . .<br />

LOTE — V. Lo ja.<br />

LOLfi<br />

—• Do cigano lolé, pimento, que<br />

se encentra no díaleto romani e se empregou<br />

em sentido figurado, como sal (G. Viana,<br />

Apost. II. 82).<br />

LOLIG1DIO — Do lat. loligo, lula, e sufixo<br />

Mío.<br />

LOMRELO — De lombo (Figueiredo).<br />

LOMBO — Do lat. luwibuj esp. lomo, it.<br />

lombo, fr. lombes.<br />

LOMBRICAL — Do lat. lumbricu, lombriga.<br />

e suf. al.<br />

— ' Do lat. lumbricu, lombriga.<br />

e suf. iré.<br />

LOMBRICOIDE — Do lat. lumbricu. lombriga,<br />

e gr. eidos, forma, segundo análogas<br />

formacóes.<br />

LOMBRIGA — Do lat. Humbrica por lumbricu:<br />

esD. lombriz, it. loinbrico, fr. ant. lombri,<br />

lombric.<br />

— Do lat. lomentu, sabáo<br />

<strong>de</strong> farinha <strong>de</strong> favas, e suf. uceo.<br />

LOMONITA — De La.umont' (Gillet), que<br />

a <strong>de</strong>senhriu. e suf. ita (Lapnarent).<br />

LOMPARDO — De lombo e pardo.<br />

LONA — Cortesáo <strong>de</strong>riva do esp. lona.<br />

Figueiredo, com dúvida, <strong>de</strong> Olonne. A Aca<strong>de</strong>mia<br />

Bspanhola dá como étimo Olonne, povoacáo<br />

marítima <strong>de</strong> Franca, na qual se tecia<br />

esta classe <strong>de</strong> linho<br />

LONDRES — De Londres, cida<strong>de</strong> inglesa<br />

on<strong>de</strong> era fabricado éste tecido.<br />

LONGA — Nota musical <strong>de</strong> longa duracao:<br />

vale duas breves ou ouatro semibreves.<br />

LONGANIMIDADE — Do lat. longaninutate.<br />

_ , _. . , .<br />

LONGARINA — Do longo (Figueiredo)<br />

compara com longrina, que tira do fr. longríne..

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!