17.06.2016 Views

Dicionario Etimologico Da Lingua Portuguesa, de Antenor Nascentes

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

M.<br />

'<br />

.<br />

.<br />

:<br />

seríenla,<br />

.<br />

..<br />

.<br />

.<br />

Sarau 459 — Sarilho<br />

727-A. 1272). Pacheco e Lameira, Gram. Port.,<br />

97, aceitaram a permuta do n por r. A. Coelho<br />

tirou do lat. sanare.<br />

SARAU — A. Coelho, que no Dicionário<br />

<strong>de</strong>rivou do fr. soirée, no Suplemento consid_erou<br />

antes outra forma <strong>de</strong> serdo. E' alteracáo<br />

<strong>de</strong> urna forma galega serao, on<strong>de</strong> e passou a<br />

a por influencia <strong>de</strong> r. Em galego, conforme<br />

os dialetos alternam as formas nasaladas e<br />

<strong>de</strong>snasaladas, cfr. mans e mecos, máos (G.<br />

"Viana, Apest., II, 418-7). Cortesáo tirou do<br />

esp. sarao. O gal. sera» vem do lat. sera,<br />

tar<strong>de</strong> (cfr. it. sofá, fr. soir) Lübke, Gram-,<br />

.<br />

Tí, 75, enten<strong>de</strong> que as formas plurais do lat.<br />

anos eram <strong>de</strong>snasaladas, contaminando-se <strong>de</strong>pois<br />

com a nasal do singular (cío), salvo casos<br />

ern que o plural contamina o singular como<br />

este (seraos serao em vez do regular seráo)<br />

SARGA '- Cortesáo tira do esp. zarza,<br />

que a Aca<strong>de</strong>mia Espanhola <strong>de</strong>riva do ár.<br />

acárale, planta espinhosa.<br />

SARCASMO — Do gr. sarkasmós, ironia<br />

mordaz que dilacera as carnes (sárx) da pessoa;<br />

pelo la* sarcasmu.<br />

SARCÁSTICO — Do gr. sarkastikós, com<br />

sarcasmo.<br />

SARCiDIO — Do sa/rkidion, pedacinho<br />

<strong>de</strong> carne<br />

SARCINA — Do lat. sarcina.<br />

SARCINITA — Do sárkinos, <strong>de</strong> carne,<br />

L suf. ita.<br />

SARCITA — Do gr. sárx, sarkos, carne,<br />

e snf :~itn, por causa da cor (Figueiredo)<br />

SARCITE — Do gr. sárx, sarkós, carne<br />

(músculo), e suf. ite.<br />

SARCOBASIO — Do gr. sárx, sarkós, carne,<br />

básis, base, e suf. io.<br />

SARCOCARPO — Do gr. sárx, sarkós,<br />

carne, e harpas, fruto. E' a polpa.<br />

SARCOCELE — Do gr. sarkokéle, tumor<br />

que 'se forma nos testículos.<br />

SARCOCOLA — Do gr. sarkokólla, pelo<br />

lat. sar cocolía.<br />

SARCODE — Do gr. sarkó<strong>de</strong>s, carnudo.<br />

SARCODERMA — Do gr. sárx, sarkós,<br />

carne, e dérma, pele.<br />

SARCO-EPIPLOCELE — Do gr. sárx, sarkós,<br />

carne e epiplocele, q. v.<br />

SAROO-EPIPLONF.ALO — Do gr. sárx, sarkós,<br />

-carne, e epiplónfalo, q. v.<br />

SARCOFAGIA — Do gr. sarkophagía, uso<br />

<strong>de</strong> carne na alimentacáo.<br />

SARCOFACÍNEO — De Sarconhaga, nome<br />

do género típico, <strong>de</strong> sárx, sarkós, carne, e<br />

phag, raiz dé vhage'm, comer e suf. íneo.<br />

SARCÓFAGO — Do gr. so.rkO'phágos ,<br />

que<br />

come carne, pelo latim sarcophagu. O nome<br />

a,plicon-se a principio a. uro calca ?'io oue tinha<br />

a proprieda<strong>de</strong> <strong>de</strong> consumir no espago <strong>de</strong> quarenta<br />

dia.s a carne e os ossos <strong>de</strong> um enrpo que<br />

se encerrasse néle . Esta pedra servia para<br />

fazer ataú<strong>de</strong>s quando se enterrava o corpo<br />

inteirc sen, queimar, o que fez que a palavra<br />

acabasse por emrjregar-se para toda " a<br />

especie <strong>de</strong> ataú<strong>de</strong>s (Stappers).<br />

SARCOF1LA — Do gr. sárx, sarkós, carne,<br />

e pliyllon, fólha.<br />

SARCO-HIDROCELE — Do gr. sárx, sarkós,<br />

ca.rne. e hid.rocele, q. v.<br />

SARCOIDE — Do gr. sarkoeidés, semelhante<br />

a carne.<br />

SARCOLEMA — Do gr. sárx, sarkós, carne,<br />

e lémma, casca, involucro.<br />

SARCOLENÁCEA — De Sarcolaena, do gr.<br />

sárx. sarkós, carne, e Zaina, manto, e suf. ácea.<br />

SARCÓLITO — Do gr. sárx, sarkós, carne,<br />

e líth^s, pedra..<br />

SARCOLOGIA — Do gr. sárx, sarkós, carne-,<br />

lóa-s. trata.do, e suf. ia.<br />

SARCOMA — Do gr. sárkoma, excrescencia<br />

.<strong>de</strong> carne pelo lat. sarcoma.<br />

SARCÓNFALO — Do gr. sarkómphalon,<br />

excrescencia <strong>de</strong> carne no umbigo.'<br />

SARCOPIÓIDE — Do gr. sárx, sarkós, carne,<br />

pyon. pus, e eí<strong>de</strong>s, forma.<br />

SARCOPLASTO — Do gr. sárx, sarkós,<br />

carne e n~ia..m^ er^'a semelhpnte á salva, a sardonia.,<br />

a qual fazia morrer em convulsoes horríveis<br />

ouem a punha nos labios; durante estas<br />

convulsoes. o paciente parecia rir <strong>de</strong> modo eonstrangido.<br />

V. Larousse, Moreau, Hacines Grecques.<br />

n Q.ií . Stappers, Roisacq.<br />

SARGACO — A. Coelho tirou do esp. zarnaso,<br />

alias sargazo. Madureira, Ortografía, § 85,<br />

faz ver que ÍBluteau reduziu cargaco a saraaeo.<br />

Confundir-se-á com araaco? V. Claudio<br />

Basto. P.I,. XIII, 84-8, XIX, 260.<br />

SARGENTO — Do fr. sergent, no fr. ant.<br />

servidor (Cortesáo. Nunes, Gram. I-Iist., 140).<br />

Sergent vem do lat. serviente com' transformaeáo<br />

genuina,mente francesa, v. Brachet. Are.<br />

sergente, sergento (Leite <strong>de</strong> Vasconcelos. TAcoés<br />

<strong>de</strong> Wilologia <strong>Portuguesa</strong>, 150, Nunes, Gram.<br />

Hist... 57). O e <strong>de</strong>u a por influencia do r. A.<br />

Coelho tirou do lat. -serviente. Especializou o<br />

sentido. M. Lübke, BEV7, 7873, nao cita o port.<br />

SARGO — Do gr. sargos pelo lat. sargu.<br />

SARGOLA — De sargo (Figueiredo)<br />

SARI — Do gr. sari, <strong>de</strong> origem egipcia<br />

(Alexandre). nelo lat. sari.<br />

SARIGUEIA — Do tupi soó-igue, animal<br />

<strong>de</strong> saco (Teodoro Sampaio, O tupi na geografía<br />

nacional, Rodolfo García, Notas a Fernáo Cardim.<br />

Beaurepaire Rohan. Tastevin, Nomes <strong>de</strong><br />

plantas e animáis em lingua tupi)<br />

SARILHO — -<br />

Do lat. dobadoura,<br />

que M. Lübke, REW, 7849, e García <strong>de</strong> Diego,<br />

Gontr., n. 540, pren<strong>de</strong>ra a ssr«, tranga :<br />

Cortesáo<br />

tirou <strong>de</strong> um lat. sericulu, <strong>de</strong> sericu,<br />

seda, e alega que Moráis da a forma serilho.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!