Radio is dead-Long live the Radio.pdf - Universidad del País Vasco

Euskara eta hirugarren sektoreko irratiak EAEn:
problematika eta perspektibak
Basque language and radio from the third
sector: problems and perspectives
Amaia Nerekan Umaran
UPV/EHUko irakaslea
amaia.nerecan@ehu.es
Resumen
“La comunicología, además de un reto epistemológico, debe tener también un desafío ético
y político, al que conviene responder tanto con la generación de teoría crítica como con
conocimiento práctico orientado a construir una comunicación más justa y humana. Este es
precisamente el contexto en el que nos situamos con el ánimo de denunciar la invisibilidad
de un tipo de comunicación que a lo largo de las décadas se ha mostrado especialmente útil
para la construcción de ciudadanía, cultura democrática o mejoras sociales: la comunicación
alternativa y para el cambio social” (Barranquero eta Sáez Baeza, 2010: 4).
Laburpena
EAEn ez daukagu euskal ikus-entzunezko komunikazio-sistema erregulatzen duen lege
orokor bat. Hau da, Euskal Herrian zein telebista eta irrati eredu izan nahi dugun definitzen
duen arau orokorra. Irrati edo telebista lizentzia bat lortzeko betebeharreko baldintzak ezarri
beharko lituzke lege horrek, euskal komunikabideek jarraitu beharreko hizkuntza-irizpideak
eta edukien gaineko betebeharreko baldintzak ezarriz. Hutsune garrantzitsua da hau. Are ge-
hiago, berezitasun kultural eta linguistikoak dauzkan herri batean.
Aurreko legislaturan, Ibarretxeren lan taldea euskal ikus-entzunezko lege orokor bat egiten
saiatu zen, baina ez zuen lortu. Harrigarria bada ere, EAJko EBBren barne oposizioaren
ondorioz lege orokor horrek ez zuen aurrera egin. Etxeko lanak egin gabe utzi zituzten. Hori
bai, tokiko telebisten lizentzia digitalak banatu behar izan zituztenean, lizentzia horiek lortu
ahal izateko betebeharreko baldintzak definitu zituzten dekretu batean. Hurbileko edukiak
emititzea, euskal kultura sustatzea eta bereziki euskaraz egitea izan ziren dekretu horretan
ezarritako betebeharreko baldintza nagusiak.