Radio is dead-Long live the Radio.pdf - Universidad del País Vasco

Amaia Nerekan
ak, alternatiboak,...) sortu izan dira azken urteotan. Bertan, komunikabide handietan
lekua ez dutenek bozgaragailu bat izan dute.
EAEko FMko dialean mota honetako hainbat irrati egon arren, ia denek lizentzia
gabe emititzen dute. Gainera, hirugarren sektoreko esparru horretan aurkitzen
ditugu euskaraz emititzen duten irrati gehienak. Izan ere, EAEko irrati publikoen
artean euskarak leku gutxi du, eta irrati komertzialen artean, berriz, hutsaren hurrengoa
da.
Baina, badirudi Eusko Jaurlaritzak ez duela egoera hau aldatu nahi. Are gehiago,
EAEko FMko irratigintzaren egoera okertu nahi du. Behintzat, komunikazio aniztasunaren
eta euskararen sustapenaren ikuspuntutik begiratuta. Horren adibide argia
da Ikus-entzunezko komunikazioaren inguruan garatu duten dekretua.
Dekretu horretan banatzeke dauden FMko 34 lizentzia eskuratu ahal izateko betebeharreko
baldintzak ezartzen dira. Eta betebehar horien artean ez dago euskara.
Hala, euskarari dagokionez, ez dira emititu beharreko gutxieneko portzentai batzuk
finkatzen eta euskara hutsez emititzen duten irratiei erreserbatzen zaien lizentzia kopurua
oso txikia da. Hirugarren sektoreko irratien kasua oraindik okerragoa da, ez
baitzaie lizentzia bat ere erreserbatzen.
Globalizazioaren garaian, non komunikazioaren uniformizazioa nagusi den,
munduan dauden identitate kultural, linguistiko eta nazionalen aniztasuna bermatzea
gero eta garrantzitsuagoa da. Identitate guzti horiek guztiek globaltasunean galdu ez
daitezen, eraginkorrak diren komunikazio politikak martxan jartzea funtsezkoa da.
Baina, tamalez, ez da hori ez EAEren kasua.
Aurreko agintari politikoek etxeko lanak egin gabe utzi zituzten, ez baitzuten
Euskal Herriarentzat premiazkoa den ikus-entzunezko lege orokorrik onartu, EAJko
EBBaren barne oposizioaren ondorioz. Gaizki eginda. Oraingoek aukera aprobetxatuko
dutela dirudi. Tamalez, euskararen eta hirugarren sektoreko komunikabideak
mespretxatuz. Okerrago oraindik.
Gainera, ohikoa denez, aldez aurretik euskal gizarteari zer-nolako komunikazio
sistema izan nahi duen galdetu gabe egiten ari dira dena, gaia horren garrantzitsua
izanik, luze eztabaidatzeko modukoa bada ere. Izan ere, garatutako dekretuan
EAEko etorkizuneko irratigintza nolakoa izango den, eta are gehiago, etorkizuneko
euskal irrati eta telebistaren eredu komunikatiboa zein izango den ezartzen da neurri
handi batean.
Hala, badira dekretuaren ondorio kaltegarriak salatu dituztenak: “El resultado
sería, si no mediaran criterios compensatorios, que se mercantilizaría y desnacionalizaría
todavía más el espectro radiofónico vasco, hoy dominado por cadenas privadas
con sede en Madrid, en un ámbito que debería ser de radio vasca y cercana”
(Lasagabaster eta Zallo, 2011).
372
The Radio is dead. Long live the Radio!