Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

116 ISIS ONTSLUIERD
van elk land, die zich als enigen bewust waren van haar bestaan en be -
tekenis. Het is voor de mens nu onmogelijk de oorsprong ervan, en het
juiste tijdperk waarin zij volledig was ontwikkeld, vast te stellen. Een
enkele blik is echter voldoende om iemand de zekerheid te geven dat ze
de schitterende volmaaktheid waarin we haar in de overblijfselen van de
verschillende esoterische stelsels aan ons beschreven vinden, pas na een
reeks van tijdperken kon hebben bereikt. Zo’n diepe filosofie, zulke veredelende
gedragsnormen en zulke overtuigende en door iedereen aan te
tonen praktische resultaten zijn niet in één generatie of zelfs in één enkel
tijdperk ontstaan. Feit moet zijn gestapeld op feit, gevolg trekking op
gevolgtrekking, wetenschap moet wetenschap hebben voortgebracht, en
myriaden van de schitterendste menselijke geesten moeten over de
natuurwetten hebben nagedacht, vóór deze oude leer een con crete vorm
had aangenomen. De bewijzen voor het identiek-zijn van de fundamentele
leer van de oude religies worden gevonden in het algemeen voorkomen
van een stelsel van inwijding, in de geheime priesterkasten die de mystieke
machtwoorden onder hun hoede hadden, en in het openlijk vertonen van
een uitzonderlijke beheersing over de natuurkrachten, die wijzen op
omgang met bovenmenselijke wezens. Elke nadering tot de mysteriën
van al deze volkeren werd met dezelfde nauwlettende zorg bewaakt, en in
alle gevallen werd de doodstraf opgelegd aan ingewijden van elke graad
die de hun toevertrouwde geheimen openbaar maakten. We hebben ge -
zien dat dit het geval was bij de Eleusinische en bacchische mysteriën,
onder de Chaldeeuwse magiërs en de Egyptische hiërofanten, terwijl de -
zelfde regel sinds onheuglijke tijden van kracht was bij de hindoes, aan
wie al deze waren ontleend. We worden op dit punt niet in twijfel ge laten,
want de Agrushada Parikshai zegt duidelijk: ‘Iedere ingewijde, tot welke
graad hij ook behoort, die de grote heilige formule bekendmaakt, moet
worden gedood.’
Vanzelfsprekend werd diezelfde drastische straf ook voorgeschreven
bij de vele sekten en broederschappen die in verschillende perioden uit
de oude moederstam zijn voortgekomen. We vinden haar bij de vroege
essenen, de gnostici, de theürgische neoplatonisten en de middeleeuwse
filosofen; en in onze tijd houden zelfs de vrijmetselaars de herinnering aan
de oude verplichtingen in stand door de straffen van het afsnijden van de
keel, het afhakken van ledematen, en het uitrukken van de ingewanden,
waarmee de kandidaat wordt bedreigd. Zoals het maçonnieke ‘woord van
de meester’ met ‘fluisterende stem’ wordt overgedragen, zo wordt de -
zelfde voorzorgsmaatregel voorgeschreven in het Chaldeeuwse Boek van
de getallen en de joodse Merkabah. De neofiet werd, nadat hij was