Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE VEDA’S EN DE BIJBEL 495
beschouwd om te worden uitgesproken, behalve binnen de muren van een
heiligdom.
Het ascetische in ere houden van de christelijke sabbat door de protestanten
is zuiver godsdienstige tirannie, en we zijn bang dat dit meer kwaad
dan goed doet. Het dateert in werkelijkheid pas van de verordening van
Karel II in 1678, die alle ‘handelaren, ambachtslieden, werklieden, arbeiders
of andere mensen’ verbood ‘op de dag van de Heer enige wereldse
arbeid, enz., te doen of te verrichten’. De puriteinen dreven de zaak op de
spits, blijkbaar om hun haat tegen het roomse en tegen het episcopaalse
katholicisme te tonen. Dat het niet Jezus’ bedoeling is geweest dat zo’n dag
in het bijzonder zou worden gevierd, blijkt niet alleen uit zijn woorden,
maar ook uit zijn daden. Door de eerste christenen werd hij niet gevierd.
Toen Trypho, de jood, de christenen verweet dat ze geen sabbat hadden,
welk antwoord gaf de martelaar hem toen?
De nieuwe wet wil dat u voortdurend sabbat houdt. U denkt dat u
religieus bent wanneer u een dag met nietsdoen heeft doorgebracht.
Zulke dingen schenken de Heer geen genoegen. Laat iemand die schuldig
is aan meineed of bedrog zich beteren; laat de overspelige berouw
hebben, dan zal hij de soort sabbat hebben gevierd die God genoegen
schenkt. . . . De elementen staan nooit stil, en vieren geen sabbat. Vóór
Mozes was het vieren van sabbat-dagen niet nodig, en ook nu na Jezus
Christus is het helemaal niet nodig. 1
De heptaktis is niet de eerste oorzaak, maar eenvoudig een emanatie
vanuit hem – de eerste zichtbare manifestatie van de ongeopenbaarde
macht. ‘Zijn goddelijke adem werd krachtig uitgestoten, condenseerde
zich, en schitterde glanzend, tot hij zich ontwikkelde tot licht, en zo voor
de uiterlijke zintuigen waarneembaar werd’, zegt Johann Reuchlin. 2 Dit is
de emanatie van de Allerhoogste, de demiurg, een verscheidenheid in een
eenheid, de elohim, die we in zes dagen onze wereld zien scheppen, of
beter gezegd vormgeven, terwijl ze op de zevende rustten. En wie zijn deze
elohim anders dan de verpersoonlijkte natuurkrachten, de trouwe ge mani -
festeerde dienaren, de wetten van hem die de onveranderlijke wet en harmonie
zelf is?
Ze blijven heersen over de zevende hemel (of de spirituele wereld),
want ze vormden volgens de kabbalisten achtereenvolgens de zes stoffe -
lijke werelden, of beter gezegd pogingen tot werelden, die voorafgingen
aan de onze, die volgens hen de zevende is. Indien we de metafysisch-
(420)
1
Justinus Martelaar, Dialoog met Trypho, hfst. 12 en 23.
2
De verbo mirifico.