Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

JEZUÏTISME EN VRIJMETSELARIJ 417
Verder vinden we over astrologie het volgende:
Indien iemand, op grond van een vermoeden dat is gebaseerd op de
invloed van de sterren en op iemands karakter, aard en manier van doen,
beweert dat hij soldaat, geestelijke of bisschop zal worden, dan kan deze
voorspelling geheel vrij van zonde zijn; want de sterren en de aard van
de mens kunnen het vermogen hebben de wil van de mens naar een
bepaald lot of een bepaalde positie te doen neigen, maar niet die te
dwingen. 1
Busembaum en Lacroix zeggen in Theologia moralis 2 :
Handlijnkunde kan als geoorloofd worden beschouwd, indien men
uit de lijnen en indelingen van de handen de gesteldheid van het lichaam
kan opmaken, en met waarschijnlijkheid de neigingen en eigenschappen
van de ziel kan inschatten. 3
Van deze edele broederschap, waarvan veel predikanten de laatste tijd
zo krachtig hebben ontkend dat ze ooit geheim is geweest, is overtuigend
bewezen dat ze dat wel is. Haar statuten zijn door de jezuïet Polancus in
het Latijn vertaald, en in 1558 bij die Sociëteit in Rome gedrukt.
Ze werden zorgvuldig geheimgehouden; aan de meeste jezuïeten
zelf waren slechts fragmenten ervan bekend. Ze zagen niet het licht vóór
1761, toen ze op bevel van het Franse parlement [in 1761 en 1762] in
het beruchte proces van pater Lavalette werden gepubliceerd. 4
De graden van de orde zijn: 1. novieten, 2. lekenbroeders of tijdelijke helpers,
3. scholastici, 4. geestelijke helpers, 5. zij die drie geloften hebben
afgelegd, 6. zij die vijf geloften hebben afgelegd. ‘Er bestaat ook een
geheime klasse, die alleen aan de Generaal en aan enkele loyale jezuïeten
bekend is, en die misschien, meer dan enige andere, heeft bijgedragen aan
de gevreesde en mysterieuze macht van de orde’, zegt Nicolini. 5 De jezu -
ieten beschouwen het als een van de grootste verdiensten van hun orde dat
1
Richard Arsdekin, Theologia tripartita universa, Keulen, 1744, deel 2, pars 2,
tr. 5, hfst. 1, §2, n. 4.
2
Theologia moralis, nunc pluribus partibus aucta à R.P. Claudio Lacroix,
Societatis Jesu, Keulen, 1757.
3
Deel 2, boek 3, pars. 1, tr. 1, hfst. 1, dub. 2, resol. 8. Wat jammer dat bij de
godsdienstig/wetenschappelijke vervolging van het medium Slade die onlangs
plaatsvond in Londen, de raadsman van de verdediging niet eraan heeft gedacht deze
orthodoxe bekrachtiging van het ‘bedriegen door handlijnkunde of op andere wijze’
te citeren.
4
G.B. Nicolini, History of the Jesuits, Londen, 1854, hfst. 2, blz. 30.
5
Op.cit., blz. 45.