Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

CHRISTELIJKE MISDADEN EN HEIDENSE DEUGDEN 139
zijn omgeving, van de erfelijkheid van zijn gestel – zowel fysiek als mentaal
– en van de aard van de ‘geesten’, die ze tot zich aantrekt. Een zegen
of een vloek, zoals het lot het wil, indien het medium niet van aardse
onreinheid is gezuiverd.
Er zijn twee redenen waarom in alle eeuwen over de inwijdingsmysteriën
gewoonlijk zo weinig bekend was. De eerste is al door meer dan één
schrijver verklaard, en ligt in de verschrikkelijke straf die volgt op de
geringste loslippigheid. De tweede reden ligt in de bovenmenselijke moeilijkheden
en zelfs gevaren waaraan de moedige kandidaat van oudsher het
hoofd moest bieden; en hij moest ze hetzij overwinnen of bij de poging
sterven, indien hij niet, wat nog erger is, zijn verstand verloor. Er bestond
geen werkelijk gevaar voor hem van wie het bewustzijn door en door was
vergeestelijkt en dus op elk afschrikwekkend schouwspel was voorbereid.
Hij die volkomen de macht van zijn onsterfelijke geest erkende en geen
ogenblik aan zijn almachtige bescherming twijfelde, had niets te vrezen.
Maar wee de kandidaat in wie de geringste fysieke angst – ziekelijk kind
van de stof – hem zijn eigen onkwetsbaarheid deed vergeten en zijn vertrouwen
daarin deed verliezen! Wie niet volkomen vertrouwde op zijn
morele geschiktheid tot het dragen van de last van deze verschrikkelijke
geheimen, was tot mislukken gedoemd.
In de talmud 1 staat het verhaal van de vier tannaim, die men in allegorische
taal de tuin van de vreugde laat betreden, d.w.z. die in de occulte en
hoogste wetenschap worden ingewijd.
(119)
Volgens de lering van onze heilige meesters zijn de namen van de
vier die de tuin van de vreugde betraden: Ben Asai, Ben Zoma, Acher
en rabbi Akiba.
Ben Asai keek en verloor zijn gezichtsvermogen.
Ben Zoma keek en verloor zijn verstand.
Acher richtte vernielingen aan in de beplanting’ [haalde alles overhoop
en mislukte]. Maar Akiba, die in vrede was binnengegaan, kwam
er in vrede uit, want de heilige, zijn naam zij gezegend, had gezegd:
‘Deze oude man is waardig ons eervol te dienen.
‘De geleerde commentatoren van de talmud, de rabbi’s van de syna -
goge, verklaren dat de tuin van de vreugde, die men die vier personen laat
betreden, niets anders is dan die mysterieuze wetenschap, de verschrik -
kelijkste van alle wetenschappen voor mensen met een zwak verstand, die
hen direct krankzinnig maakt’, zegt A. Franck in zijn La kabbale. 2 Mensen
1
Mishnah Chagigah, 14b.
2
Deel 2, hfst. 1.