Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

VROEGCHRISTELIJKE KETTERIJEN EN GEHEIME GENOOTSCHAPPEN 391
voor zijn bisschop werd gedaagd, behield hij zijn betrekking, omdat hij
aantoonde dat dat een algemeen landsgebruik was. 1 De waldenzen, die
‘eerste protestanten’, werden beschuldigd van de meest onmenselijke verschrikkingen;
ze werden verbrand, vermoord en uitgeroeid op grond van
lasterpraatjes waarmee ze door hun beschuldigers werden overladen.
Intussen vormden laatstgenoemden nog in 1825 in openlijke triomf hun
heidense processies van ‘het lichaam van Christus’ met symbolen die
gemodelleerd waren naar die van Baäl-Peor en ‘Osiris’, en droegen alle
steden in Zuid-Frankrijk tijdens de jaarlijkse processies met Pasen, broden
en koeken in de vorm van de zo verguisde symbolen van de volgelingen
van Íiva en Vishñu uit India! 2
En nu ze zijn beroofd van hun vroegere middelen om christelijke sekten
te belasteren die in hun religieuze opvattingen van hen verschillen,
werpen ze zich op de ‘heidenen’, hindoes, Chinezen en Japanners, die op
hun beurt de eer ten deel valt om – evenals de oude religies – beschuldigingen
van ‘wellustige praktijken’ voor hun kiezen te krijgen.
Zonder veel moeite te doen om bewijzen te verzamelen van gelijke, zo
niet grotere, onzedelijkheid, zouden we de rooms-katholieke schrijvers
willen herinneren aan bepaalde basreliëfs op de deuren van de St. Pieters -
kerk. Ze zijn van geel koper, maar minder schaamteloos dan een schrijver
die, terwijl hij dit alles weet, veinst niet van de historische feiten op de
hoogte te zijn. Vele eeuwen lang hebben pausen achtereenvolgens hun
herderlijke ogen laten rusten op deze geelkoperen afbeeldingen van de
laagste onzedelijkheid, zonder het ooit in het minst noodzakelijk te vinden
ze te verwijderen. Integendeel: we zouden sommige pausen en kardinalen
kunnen noemen die er hun leven lang een studie van maakten deze
heidense opvattingen van ‘natuurgoden’, in zowel theorie als praktijk, na
te volgen.
In Pools Podolië bevond zich enkele jaren geleden in een rooms-katholieke
kerk een standbeeld van Christus van zwart marmer. Het had de naam
op sommige dagen wonderen te verrichten, bijvoorbeeld dat zijn haar en
baard onder de ogen van het publiek groeiden, en dat het zich aan andere
minder onschuldige wonderen overgaf. Deze vertoning werd ten slotte door
de Russische regering verboden. Toen de protestanten in 1585 Embrun
(Département Hautes-Alpes) innamen, vonden ze in de kerken van die stad
relikwieën van zodanige aard dat men, zoals de kroniek het uitdrukte,
1
Chronicon de Lanercost, 1201-1346, red. J. Stevenson, Edinburgh, 1839, blz.
109.
2
Dulaure, Histoire abrégée des différents cultes, deel 2, blz. 285; Martezzi,
Pagani e Christiani, blz. 78.