Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

360 ISIS ONTSLUIERD
identiek waren aan die van de ingewijde magiërs. 1 In zijn geschiedenis van
de veldtocht van Julianus naar Perzië vertelt Ammianus dat
Hystaspes op een dag, toen hij dapper de onbekende gebieden van
Boven-India binnendrong, bij een eenzame plek in het woud was ge -
komen, waarvan de stille schuilhoeken bewoond werden door die verheven
wijzen, de brachmanes [of sjamanen]. Hij werd door hen
onderwezen in de kennis van de bewegingen van de wereld en van de
hemellichamen, en in zuivere religieuze rituelen . . . en nam een deel
ervan op in de leer van de magiërs. Laatstgenoemden verenigden deze
leringen met hun eigen bijzondere kennis van het voorspellen van de
toekomst, en leverden via hun nakomelingen het geheel over aan mensen
in latere eeuwen. 2
(307)
Van deze nakomelingen verkregen de soefi’s, hoofdzakelijk bestaande
uit Perzen en Syriërs, hun grote kennis van astrologie, geneeskunde en de
esoterische leer van alle tijden. C.W. King zegt: ‘De leer van de soefi’s
bevatte het grootse denkbeeld van één universeel geloof dat men in het
geheim kon koesteren onder het belijden van elke uiterlijke overtuiging, en
omvatte in feite praktisch dezelfde kijk op religieuze stelsels als die waarmee
de filosofen van de oudheid zulke zaken hadden beschouwd.’ 3 De
mysterieuze druzen van de berg Libanon stammen van al deze voorgangers
af. Soms ziet men in afzondering levende kopten, ernstige studerenden,
hier en daar verspreid in de eenzame zandwoestijnen van Egypte, Arabia
Petraea, Palestina en in de ondoordringbare wouden van Abyssinië, al ontmoet
men ze zelden. De leerlingen van die mysterieuze school hebben vele
verschillende nationaliteiten, en die ene oorspronkelijke stam heeft tal rijke
zijtakken. De geheimhouding die door deze onderafdelingen, evenals door
de ene en hoogste grote loge wordt bewaard, is altijd evenredig geweest
1
We huldigen de opvatting – die vanzelfsprekend wordt wanneer men de verwarring
in de traditie van Zarathoestra beschouwt – dat er, zelfs in de tijd van Darius, bij
de magiërs twee afzonderlijke priesterkasten waren: de ingewijden, en zij die alleen
in de rituelen voor het volk een officiële taak mochten vervullen. Hetzelfde zien we
in de Eleusinische mysteriën. Elke tempel had zijn ‘hiërofanten’ van het innerlijke
heiligdom, en lekenpriesters die zelfs niet in de mysteriën waren onderwezen. Tegen
de dwaasheden en het bijgeloof van laatstgenoemden kwam Darius in verzet, en hij
‘verpletterde hen’, want de inscriptie op zijn graftombe toont aan dat hijzelf een ‘hiërofant’
en een magiër was. Alleen de exoterische rituelen van deze klasse van magiërs
zijn overgegaan op het nageslacht, want de grote geheimhouding waarmee de ‘mysteriën’
van de echte Chaldeeuwse magiërs werden bewaard, werd nooit geschonden,
ongeacht hoe vaak men misschien ook daarover heeft gespeculeerd.
2
Ammianus Marcellinus, Op.cit., 23:6:33.
3
The Gnostics and Their Remains, blz. 185; 2de ed., blz. 415.