Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

280 ISIS ONTSLUIERD
volle worden aangetroffen; in andere ‘heidense’ religies vertoont hij zich
gedeeltelijk. Boeddha maakte nooit een god van zichzelf, en werd evenmin
door zijn volgelingen vergoddelijkt. Men weet nu dat de boeddhisten de
christenen in aantal ver overtreffen; hun aantal is bijna 500 miljoen.
Terwijl voorbeelden van bekeringen tot het christendom onder boeddhisten,
brahmanen, moslims en joden zo zeldzaam worden dat dit aantoont
hoe onvruchtbaar de pogingen van onze zendelingen zijn, verspreiden
atheïsme en materialisme hun kankerachtige gezwellen en knagen ze dagelijks
verder aan het hart van het christendom. Onder de heidense volkeren
zijn geen atheïsten, en de enkele boeddhisten en brahmanen die met materialisme
zijn besmet, treft men altijd aan in grote steden waar veel
Europeanen wonen, en behoren uitsluitend tot de ontwikkelde standen.
Terecht zegt bisschop Kidder: ‘Als een wijs man zijn religie zou kiezen op
basis van degenen die haar belijden, dan zou het christendom misschien de
laatste godsdienst zijn die hij zou kiezen!’
In een knap geschreven boekje van de hand van de geliefde spreker
J.M. Peebles, MD, citeert de schrijver een artikel uit het Londense Athe -
naeum, waarin het welzijn en de beschaving worden beschreven van de
inwoners van Yarkand en Kashgar, ‘die deugdzaam en gelukkig schijnen te
zijn’. ‘Lieve hemel!’ roept de eerlijke schrijver, die zelf ooit een universalistische
predikant was, hartstochtelijk uit, ‘ik hoop dat de christelijke zendelingen
uit de buurt blijven van het ‘gelukkige’, heidense Tartarije!’ 1
Sinds de eerste dagen van het christendom, toen Paulus de kerk van
Corinthe een zonde verweet ‘die zelfs bij de heidenen niet voorkomt, namelijk
dat iemand met de vrouw van zijn vader leeft’ (1 Corinthiërs 5:1), en
omdat men het heilige avondmaal tot voorwendsel voor losbandigheid en
dronkenschap had gemaakt, is het belijden van de naam van Christus veeleer
een voorwendsel dan een bewijs van zuivere gevoelens geweest. De
juiste lezing van dit vers is echter: ‘Overal hoort men dat de wellust onder
u hoogtij viert, een soort wellust die onder de heidense volken nergens
bestaat – zelfs dat men de vrouw van zijn vader tot zich neemt of trouwt’.
Deze woorden schijnen te wijzen op een Perzische invloed. Deze gewoonte
kwam ‘onder de volkeren nergens’ voor, behalve in Perzië waar ze als bijzonder
verdienstelijk werd gezien. Vandaar ook de joodse verhalen dat
Abraham zijn zuster huwde, Nahor zijn nicht, Amram zijn vaders zuster, en
Judah de weduwe van zijn zoon, van wie de kinderen wettig schijnen te zijn
geweest. De Indo-Europese volkeren stelden huwelijken binnen de familie
op prijs, terwijl de Tataren en alle barbaarse volkeren erop stonden dat alle
huwelijken buiten de familie werden gesloten.
1
Jesus: Myth, Man or God, 1870, blz. 86vn.