Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

GEHEIMEN VAN DE KABBALA 277
die is samengesteld uit in elkaar geschakelde ringen, een symbool van de
voortwentelende cyclussen of grote tijdperken, 1 want Vishñu zal pas op die
manier verschijnen aan het eind van het kaliyuga, wat overeenstemt met
het door onze adventisten verwachte einde van de wereld. ‘Uit zijn mond
komt een scherp zwaard . . . op zijn hoofd had hij veel kronen’
(Openbaring 19:12, 15). Vishñu wordt vaak voorgesteld met verschillende
kronen boven elkaar op zijn hoofd. ‘Ik zag een engel midden in de zon
staan’ (17). Het witte paard is het paard van de zon. 2 Saoshyant, de
Perzische verlosser, wordt ook geboren uit een maagd; en aan het einde der
tijden zal hij komen als een verlosser om de wereld te redden, maar hij zal
worden voorafgegaan door twee profeten die hem zullen aankondigen. 3
Vandaar dat de joden, die Mozes en Elia hebben gehad, nu de messias
verwachten.
Dan komt de algehele opstanding, wanneer de goeden onmiddellijk
dit gelukkige verblijf, de geheel herboren aarde, zullen binnengaan; en
Ahriman en zijn engelen (de duivels), 4 en de verdorvenen zullen worden
gezuiverd door onderdompeling in een meer van gesmolten metaal.
. . . Vanaf die tijd zullen allen onveranderlijk geluk ervaren, en onder
aanvoering van Saoshyant voortdurend de lof zingen van de Eeuwige. 5
Het bovenstaande is een volmaakte herhaling van Vishñu als zijn tiende
avatåra, want hij zal dan de verdorvenen in de gebieden van de hel werpen,
waar ze, na zich te hebben gezuiverd, vergeving zullen ontvangen – zelfs
die duivels die in opstand waren gekomen tegen Brahmå en door Íiva
in de bodemloze afgrond werden geslingerd, zullen, evenals de ‘geluk -
zaligen’, bij de goden gaan wonen boven de berg Meru. 6
Nu we de overeenkomst van de opvattingen over de logos, de metatron
en de middelaar, hebben geschetst, zoals deze voorkomen in de kabbala en
(238)
1
Eerw. dr. Maurice denkt eveneens dat het cyclussen betekent; The History of
Hindostan, boek 4, deel 3, blz. 503.
2
M. Duncker, Geschichte des Alterthums, deel 2, blz. 363.
3
Spiegel, Zend Avesta, deel 1, blz. 32-7, 244; vgl. King, The Gnostics, blz. 9;
2de ed., blz. 31.
4
De daêva’s of duivels van de Iraniërs staan tegenover de deva’s of godheden
van India.
5
J.F. Kleuker, Zend-Avesta, Bundehish, §31.
6
Zie de zendbrief van Polycrates, bisschop van Efeze, 200 n.Chr., geciteerd door
Eusebius, Kerkgeschiedenis, 3:31, 5:24. Origenes beweerde dapper dat de leer van
de eeuwige straf onjuist is. Hij dacht dat bij de tweede komst van Christus zelfs de
duivels onder de verdoemden vergiffenis zouden verkrijgen. De eeuwige verdoemenis
is een christelijk denkbeeld uit latere tijd. (Vgl. Origenes, De Prin cipiis, 1:5,
2:10, 3:6.)