Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

390 ISIS ONTSLUIERD
(332)
ten er rituelen en praktijken van losbandige aard op na hielden, te krachtig
schijnt, om volledig te worden genegeerd. 1
Indien hij een eerlijke scheidslijn zou trekken tussen de gnostici van de
eerste drie eeuwen en die middeleeuwse sekten waarvan de leringen ‘sterk
leken op het moderne communisme’, dan hebben we er niets tegen in te
brengen. Alleen zouden we alle critici willen vragen te bedenken dat,
indien de tempeliers werden beschuldigd van die ‘afschuwelijke misdaad’
de ‘heilige kus’ te drukken op de wortel van Bafomets staart, 2 ook Augus -
tinus ervan wordt verdacht, en wel op zeer goede gronden, zijn gemeente
te hebben toegestaan wat af te wijken van de oorspronkelijke manier om
de ‘heilige kus’ te geven tijdens de viering van het avondmaal. De hei -
lige bisschop schijnt veel te bezorgd te zijn over bepaalde details van het
toilet van de dames, dan dat de ‘kus’ van strikt orthodoxe aard zou zijn. 3
Waar een echt, oprecht religieus gevoel sluimert, daar is geen plaats voor
wereldse details.
Wanneer we de bijzondere afkeer tegen alle soorten zuiverheid in aanmerking
nemen, waarvan de christenen van begin af aan blijk gaven, dan
kunnen we ons niet genoeg verbazen over zo’n vreemde aandacht van de
heilige bisschop voor zijn vrouwelijke gemeenteleden, tenzij we die moeten
verontschuldigen op grond van een nog overgebleven herinnering aan
manichese rituelen!
Nu de geschriften van veel historici beschikbaar zijn om ons te helpen
bij het instellen van een onpartijdig onderzoek, kan men schrijvers moeilijk
verwijten dat ze de hierboven besproken vermoedens van onzedelijkheid
koesterden. ‘Ketters’ worden beschuldigd van misdaden waaraan de
kerk zich zelfs tot het begin van onze eeuw min of meer openlijk heeft
overgegeven. In 1233 vaardigde paus Gregorius IX twee bullen uit tegen
de Stedingers ‘wegens verschillende heidense en magische praktijken’, 4 en
ze werden vanzelfsprekend in naam van Christus en zijn heilige moeder
gedood. In 1282 verrichtte een priester in Inverkeithing, Johannes ge -
naamd, op Paasdag rituelen die heel wat erger dan ‘magisch’ waren. Hij
liet namelijk een groep jonge meisjes bijeenkomen, en dwong die in
‘goddelijke extase’ en bacchische razernij te geraken, door de oude cirkeldans
van de Amazonen te dansen rond het beeld van de heidense ‘god
van de tuinen’. Hoewel hij op aanklacht van enige van zijn parochieleden
1
A Discourse on the Worship of Priapus, and its connection with the Mystic
Theology of the Ancients, Londen, ed. 1865, blz. 175-6.
2
C.W. King, The Gnostics and Their Remains, 2de ed. 1887, blz. 420vn.
3
Sermones, 152. Zie Payne Knight, Op.cit., blz. 107.
4
Baronius, Annales Ecclesiastici, deel 21, Antwerpen, 1610, blz. 89.