Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE VEDA’S EN DE BIJBEL 515
Misschien wordt nog eens aangetoond dat er meer bloedverwantschap
bestaat tussen de Ethiopiërs en årya’s met een donkere huid, dan tussen
laatstgenoemden en de Egyptenaren. Men heeft onlangs ontdekt dat de
Egyptenaren van de oudheid tot het Kaukasische mensentype behoorden,
en de vorm van hun schedels is zuiver Aziatisch. 1 Ook al waren ze minder
koperkleurig dan de Ethiopiërs van onze tijd, de Ethiopiërs zelf hebben
vroeger misschien wel een lichtere gelaatskleur gehad. Het is heel opmerkelijk
dat de erfopvolging bij de Ethiopische koningen de kroon toekende
aan de neef van de koning, de zoon van zijn zuster en niet aan zijn eigen
zoon. Dit is een oud gebruik dat tot op de huidige dag in Zuid-India voortleeft.
De råjå wordt niet opgevolgd door zijn eigen zonen, maar door die
van zijn zuster. 2
Van alle dialecten en talen die Semitisch zouden zijn, wordt alleen het
Ethiopisch van links naar rechts geschreven, evenals het Sanskriet en
andere Indo-Europese talen. 3
(437)
1
De Aziatische afkomst van de eerste bewoners van het Nijldal wordt door overeenkomstige
en onderling onafhankelijke getuigenissen duidelijk bewezen. Cuvier
en Blumenbach bevestigen dat alle mummieschedels die ze konden onderzoeken,
van het Kaukasische type waren. Ook een Amerikaanse fysioloog (dr. S.G. Morton)
heeft onlangs dezelfde conclusie verdedigd (Crania Aegyptiaca, Philadelphia, 1844).
2
De gestorven råjå van Travancore is opgevolgd door de nu regerende oudste
zoon van zijn zuster, de mahåråjå Råma Vurmah. De eerstvolgende erfgenamen zijn
de zonen van zijn overleden zuster. Indien de vrouwelijke lijn uitsterft, is de koninklijke
familie verplicht de dochter van een andere råjå te adopteren, en worden er uit
deze råñì geen dochters geboren, dan wordt een ander meisje geadopteerd, enz.
3
Enkele oriëntalisten denken dat deze gewoonte pas werd ingevoerd nadat de
eerste christelijke nederzettingen in Ethiopië waren ontstaan, maar omdat onder de
Romeinen de bevolking van dit land bijna geheel veranderde, en voor het grootste
deel geheel Arabisch werd, kunnen we, zonder de bewering in twijfel te trekken, aannemen
dat juist de overheersende Arabische invloed de oudste manier van schrijven
had veranderd. Hun huidige manier lijkt zelfs nog meer op devanågarì en andere
oudere Indiase alfabetten, die van links naar rechts worden gelezen, en hun letters
vertonen geen gelijkenis met de Fenicische letters. Bovendien wordt onze bewering
door alle autoriteiten uit de oudheid nog eens extra bevestigd. Philostratus laat de
brahmaan Iarchus zeggen (Vita Apollonii, 3:20) dat de Ethiopiërs oorspronkelijk een
Indiaas volk waren dat op grond van heiligschennis en koningsmoord gedwongen
was hun moederland te verlaten. Hij laat een Egyptenaar zeggen dat hij van zijn
vader had gehoord dat de Indiërs de wijste van alle mensen waren, en dat de
Ethiopiërs, een kolonie van de Indiërs, de wijsheid en de gebruiken van hun voor -
ouders hadden bewaard, en hun oude afkomst erkenden. Julius Africanus deelt (in
Eusebius en Syncellus) hetzelfde mee (Pococke, India in Greece, blz. 205-6). En
Eusebius schrijft: ‘De Ethiopiërs, die waren weggetrokken van de rivier de Indus,
vestigden zich in de buurt van Egypte’ (Lemprière, Un dictionnaire classique,
Engelse editie van Barker, zie onder ‘Meru’).