Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

THEORIEËN OVER REÏNCARNATIE EN GEESTEN 763
‘geesten’ zijn niet begonnen bij Allan Kardec en evenmin in Rochester. Als
die wezens, die onveranderlijk de gewoonte hebben zich uit te geven voor
zielen en de geestverschijningen van de doden, dit verkiezen te doen en
erin slagen, komt dit alleen omdat de voorzichtige filosofie van vroeger tijden
nu vervangen is door een zelfingenomen vooropgezette mening en
door onbewezen veronderstellingen. Op de eerste vraag die moet worden
besproken – ‘Hebben geesten een of andere soort substantie waarmee ze
zich bekleden?’ luidt het antwoord: Dat wat nu in Frankrijk périsprit wordt
genoemd en in Engeland en Amerika een ‘materialisatie’, werd in de oudheid
peri-psyche en peri-nous genoemd en was de oude Grieken dus welbekend.
Hebben ze een lichaam, hetzij gasachtig, fluïdisch, etherisch,
stoffelijk of halfstoffelijk? Nee; we zeggen dit op grond van de occulte
leringen overal in de wereld. Want bij de hindoes is de åtman of geest,
arûpa (lichaamloos), en bij de Grieken eveneens. Zelfs in de rooms-katholieke
kerk zijn zowel de engelen van het licht als die van de duisternis
volstrekt lichaamloos; ‘meri spiritus, omnes corporis expertes’, en in de
woorden van De geheime leer zijn ze oorspronkelijk. Als emanaties van
het ongedifferentieerde beginsel worden de dhyåni-chohans van de ENE
(eerste) categorie of de zuivere, spirituele essentie, gevormd uit de geest
van het ene element; die van de tweede categorie of de tweede emanatie,
uit de ziel van de elementen; die van de derde categorie hebben een ‘verstands-lichaam’,
waarvan ze niet afhankelijk zijn, maar dat ze kunnen aannemen
en beheersen als een lichaam dat van hen afhankelijk is, en zich in
vorm en substantie voegt naar hun wil. Vanaf deze (derde) categorie hebben
ze (de geesten, engelen, deva’s of dhyåni-chohans) LICHAMEN waarvan
de eerste rûpa-groep is samengesteld uit één element – ether; de tweede uit
twee – ether en vuur; de derde uit drie – ether, vuur en water; de vierde uit
vier – ether, lucht, vuur en water. Dan komt de mens, die, naast de vier elementen
het vijfde heeft dat in hem overheerst – aarde; daarom lijdt hij.
Zoals door St. Augustinus en Peter Lombard over de engelen wordt
gezegd, zijn hun lichamen gemaakt om te handelen, niet om te lijden.
Aarde en water, humor et humus, geven aanleg voor lijden en passiviteit,
ad patientiam, en ether en vuur voor handeling. De geesten of menselijke
monaden, die tot de eerste, of ongedifferentieerde essentie behoren, zijn
dus lichaamloos; maar hun derde beginsel (of het menselijke vijfde –
manas) kan samen met zijn voertuig het kåmarûpa en het måyåvirûpa worden
– het begeerte lichaam of ‘illusie-lichaam’. Omdat na de dood de beste,
edelste, zuiverste eigenschappen van manas of de menselijke ziel samen
met de goddelijke monade naar devachan opstijgen – vanwaar niemand
tevoorschijn komt of terugkeert tenzij op het moment van reïncarnatie –