Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE DUIVEL-MYTHE 575
de aarde, zoals we in het vorige hoofdstuk hebben aangetoond, als een
slang haar huid af, en verschijnt ze na elke kleine pralaya in verjongde toestand,
en na de grote pralaya herrijst ze en ontwikkelt zich weer vanuit haar
subjectieve naar haar objectieve bestaan. Evenals de slang ‘werpt ze niet
alleen haar ouderdom af,’ zegt Sanchoniathon, ‘maar ze groeit in omvang
en kracht’. Daarom werden niet alleen Serapis en later Jezus door een grote
slang weergegeven, maar zelfs in onze eigen eeuw worden in islamitische
moskeeën grote slangen met toegewijde zorg gehouden, bijvoorbeeld in
die van Caïro. In Boven-Egypte wordt van een beroemde heilige gezegd
dat hij in de vorm van een grote slang verschijnt; en in India wordt in sommige
kinderwiegen een paar slangen, een mannetje en een wijfje, samen
met het kind grootgebracht, en houdt men thuis vaak slangen, omdat men
denkt dat ze (een magnetische aura van) wijsheid, gezondheid en geluk
brengen. Ze zijn de kinderen van sarpa-råj∫î, de aarde, en bezitten al haar
deugden.
In de hindoemythologie stort Våsuki, de grote draak, uit zijn bek over
Durgå een giftige vloeistof uit, die zich op de grond verspreidt, maar haar
echtgenoot Íiva liet de aarde haar mond openen, en deze verzwelgen.
Zo werd het mystieke drama van de hemelse maagd, die wordt achtervolgd
door de draak die haar kind probeert te verslinden, niet alleen afgebeeld
in de sterrenbeelden aan de hemel, zoals al is vermeld, maar het werd
ook uitgebeeld in de geheime eredienst van de tempels. Het was het mysterie
van de god Sol, dat geschreven stond op een zwarte afbeelding van
Isis. 1 De goddelijke jongen werd achternagezeten door de wrede Typhon. 2
In een Egyptische legende wordt gezegd dat de draak Thoueris (Isis)
achtervolgde, terwijl ze haar zoon probeerde te beschermen. 3 Ovidius
beschrijft dat Dione (de echtgenote van de oorspronkelijke Pelasgische
Zeus en de moeder van Venus) Typhon ontvluchtte naar de Eufraat, 4 en
erkent op die manier dat de mythe het eigendom is van alle landen waar de
mysteriën werden gevierd. Vergilius bezingt de overwinning:
Gegroet, lief godenkind, grote zoon van Jupiter!
Ontvang grote eer, de tijd daarvoor is nabij,
De slang zal sterven! 5
1
G. Higgins, Anacalypsis, deel 1, blz. 170; C.F. Dupuis, Origine de tous les
cultes, deel 3, blz. 49ev.
2
Martianus Capella, ‘Hymn to the Sun’, De nuptiis Philologiae & Mercurii,
2:54; Movers, Die Phönizier, deel 1, blz. 266.
3
Plutarchus, Ethica, Over Isis en Osiris, §19.
4
Ovidius, Fasti, 2:451.
5
Vergilius, Eclogae, 4.