Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE VEDA’S EN DE BIJBEL 519
stond bekend als zijn schoonzoon. Achaz weigerde zich met de profeet en
diens partij te verbinden, en zei: ‘Ik zal de Heer niet op de proef stellen
[niet afhankelijk van hem zijn]’ (Jesaja 7:12). De profeet had verklaard:
‘Alleen als jullie vertrouwen hebben houden jullie stand’, en daarmee
voorspelde hij het onttronen van zijn rechtstreekse nakomelingen. ‘Jullie
tergen mijn God’, antwoordde de profeet, en voorspelde de geboorte van
een kind uit een alma, een tempelvrouw, en dat de koning van Assyrië
Syrië en Israël zou veroveren vóór dit kind volwassen zou zijn geworden
(Hebreeën 5:14; Jesaja 7:16; 8:4). Dit is de voorspelling die Irenaeus met
veel moeite in verband probeerde te brengen met Maria en Jezus, en tot de
reden maakte waarom de moeder van de nazareense profeet wordt voorgesteld
als iemand die tot de tempel behoorde, en van jongs af aan aan God
was gewijd.
In een tweede gezang loofde Jesaja het nieuwe hoofd dat zou zitten op
de troon van David (9:6-7; 11:1), en dat de joden, die door de samenzweerders
waren gevangengenomen, naar huis zou terugzenden (Jesaja 8:2-12;
Joël 3:1-7; Obadja 7, 11, 14). Micha, zijn tijdgenoot, kondigde dezelfde
gebeurtenis aan (4:7-13; 5:1-7). De verlosser zou komen uit Bethlehem,
m.a.w. behoorde tot het huis van David, en moest Assyrië weerstaan waarmee
Achaz een verbond had gesloten, en moest ook de religie hervormen
(2 Koningen 18:4-8). Dat deed Hizkia. Hij was de kleinzoon van Zacharia,
de ziener (2 Kronieken 29:1; 26:5), de raadsman van Uzzia, en zodra hij de
troon had bestegen, herstelde hij de religie van David, en vernietigde de
laatste sporen van de religie van Mozes, d.w.z. de esoterische leer, en
verklaarde daarbij: ‘onze voorouders hebben hun plicht verzaakt’ (2
Kronieken 29:6-9). Vervolgens probeerde hij een hereniging met de noordelijke
monarchie tot stand te brengen, want in Israël was een tijdelijke
tussenregering (2 Kronieken 30:1, 2, 6; 31:1, 6, 7). Deze poging lukte,
maar had een inval van de koning van Assyrië tot gevolg. Maar het was een
nieuw regime, en dit alles wijst op twee parallelle stromingen in de eredienst
van de Israëlieten; de één behoorde tot de staatsgodsdienst en werd
aangenomen voor politieke doeleinden; de ander was een zuivere afgodendienst,
voortgekomen uit onbekendheid met de door Mozes verkondigde
ware esoterische leer. Voor het eerst sinds Salomo ze had gebouwd, ‘werden
de verheven plaatsen weggenomen’.
Hizkia was de verwachte messias van de exoterische staatsreligie. Hij
is een telg van de stam van Jesse, die de joden moest terugroepen uit een
betreurenswaardige gevangenschap, waarover de Hebreeuwse historici het
stilzwijgen schijnen te hebben bewaard, want ze vermijden zorgvuldig
elke vermelding van dit bijzondere feit, dat echter door de opvliegende
(441)