Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

EEN VERGELIJKING VAN BOEDDHISME EN CHRISTENDOM 669
daarentegen degenen die ze hebben gekend kwaad te doen, door hen aan
te zetten tot misdaden, tot slechte daden, en op andere wijze stervelingen
te schaden. Behalve deze kennen ze, evenals de oude Chaldeeën, zeven
goddelijke sheitans (demonen) of lagere goden. Tijdens de bloedoffers, die
’s nachts plaatsvinden, roepen de Jakoeten de slechte of duistere schimmen
op om hen te vragen wat ze kunnen doen om hun onheil te voorkomen; er
is dus bloed nodig, want zonder de dampen daarvan zouden de geesten
zich niet duidelijk zichtbaar kunnen maken, en zouden volgens hen nog
gevaarlijker kunnen worden, want dan zouden ze het bij levende mensen
uit hun zweet zuigen. 1 Wat de goede, lichte schimmen betreft, die hoeven
niet te worden opgeroepen; bovendien stoort zo’n daad hen; zo nodig kunnen
ze hun tegenwoordigheid zonder enige voorbereiding en ceremoniën
kenbaar maken.
In verschillende delen van Bulgarije en Moldavië, vooral in de districten
waar veel moslims wonen, wordt de bloedbezwering ook toegepast,
maar met een ander doel. De vreselijke onderdrukking en slavernij waaraan
deze ongelukkige christenen eeuwenlang onderworpen zijn geweest,
heeft hen duizendmaal vatbaarder voor indrukken, en tegelijkertijd bijgeloviger,
gemaakt dan mensen die in beschaafde landen wonen. Elke 7de
mei vieren de bewoners van elke stad of elk dorp in Moldavië, Walachije
en Bulgarije wat ze het ‘dodenfeest’ noemen. Na zonsondergang begeven
zich enorme menigten mannen en vrouwen, allen met een aangestoken
waskaars in de hand, naar de begraafplaatsen om op de graven van hun
overleden vrienden te bidden. Deze oude, plechtige ceremonie, die trizna
wordt genoemd, is overal een herinnering aan de oorspronkelijke christelijke
rituelen, maar is onder de islamitische slavernij nog veel plechtiger.
Elk graf is voorzien van een soort kastje, ongeveer een halve meter hoog,
van vier stenen gemaakt, en met dubbele deuren aan hengsels. Deze kastjes
bevatten wat de huishouding van de overledene wordt genoemd, namelijk
een paar waskaarsen, wat olie en een lamp van aardewerk, die op die
dag wordt aangestoken en 24 uur brandt. De rijken hebben fraai bewerkte
zilveren lampen en met juwelen bezette beelden, die veilig zijn voor dieven,
want op het kerkhof worden de kastjes zelfs opengelaten. Zo bang is
de bevolking (zowel moslims als christenen) voor de wraak van de doden
dat een dief die brutaal genoeg is om een moord te plegen, het nooit zou
wagen het eigendom van een dode aan te raken. De Bulgaren geloven dat
de zielen van de doden elke zaterdag – en vooral de avond voor paaszondag
en tot Trinitatis (ongeveer zeven weken) – op aarde neerdalen; sommi-
1
Kunnen we dit niet vergelijken met de zogenaamde ‘materialiserende mediums’?
(570)