Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

CHRISTENDOM MAAKT KARIKATUUR VAN ESOTERISCH BOEDDHISME 317
Nu we de ongeopenbaarde triade
en de eerste triade van de sefiroth, de
‘verstandelijke wereld’ genoemd,
hebben besproken, hoeven we niet
veel meer toe te lichten. In de grote
meetkundige figuur waarin de dubbele
driehoek is geplaatst, stelt de middelste
cirkel de wereld in het heelal
voor. De dubbele driehoek behoort tot
de belangrijkste mystieke figuren van
India, en is misschien wel de belangrijkste.
Hij is het symbool van de trimûrti,
drie in één. De driehoek met
zijn top naar boven duidt op het mannelijke
beginsel, en met de top naar
beneden op het vrouwelijke; de twee
symboliseren tegelijkertijd geest en
stof. Deze wereld in het oneindige
heelal is de microkosmos in de
macrokosmos, evenals in de joodse
kabbala. Ze is het symbool van de
schoot van het heelal, het aardse ei,
waarvan het oermodel het gouden
wereld-ei is. Uit deze spirituele
schoot van moeder natuur komen alle
grote verlossers van het heelal – de
avatåra’s van de onzichtbare godheid
– voort.
‘Uit hem die is en toch niet is,
uit de niet-zijnde, eeuwige oorzaak,
wordt het wezen Purusha geboren’,
zegt de wetgever Manu. Purusha is de
‘goddelijke man’, de tweede god, en
de avatåra, of de logos van parabrahman
en zijn goddelijke zoon, die op
zijn beurt Viråj voortbracht, de zoon
of de ideële grondvorm van het heelal.
‘Viråj begint het werk van de
schepping door de tien prajåpati’s,
‘de heren van alle wezens’, voort te
brengen.’ 1
1
Manu, boek 1, ßloka 11ev, 33ev.
beginsel van de wisselwerking, dat
deelheeft aan beide en de twee bijeenhoudt.
Hij was de arba of mystieke
‘vier’, 1 de mysteriegoden, de kabiren,
samengevat in de éénheid van één
hoogste godheid. De driehoek ziet
men terug in de Egyptische piramiden,
waarvan de gelijke zijden oprijzen
tot ze zich verliezen in één punt
dat de kroon vormt. In het kabbalis -
tische diagram wordt de middelste
cirkel van de brahmaanse figuur vervangen
door het kruis, de hemelse
loodlijn en de aardse horizontale
1
Eva is de drie-eenheid van de
natuur, en Adam de eenheid van de
geest; eerstgenoemde is het geschapen
stoffelijke beginsel, laatstgenoemde het
ideële orgaan van het scheppende be -
ginsel, of, met andere woorden, deze
androgyn is zowel het beginsel als de
logos, want a is de man, en b de vrouw;
en, zoals Lévi het uitdrukt, deze eerste
letter van de heilige taal, alef, stelt een
mens voor die met de ene hand naar de
hemel en met de andere naar de grond
wijst. Het is tegelijkertijd de macrokosmos
en de microkosmos, en verklaart de
dubbele driehoek van de vrijmetselaars
en de vijfpuntige ster. Terwijl het mannelijke
beginsel actief is, is het vrouwelijke
passief, want het zijn GEEST en
MATERIE, en dit laatste woord betekent in
bijna elke taal moeder. De zuilen van
Salomo’s tempel, Jachin en Boaz, zijn
de symbolen van de androgyn; ze zijn
ook respectievelijk mannelijk en vrouwelijk,
wit en zwart, vierkant en rond;
de mannelijke is een éénheid, de vrouwelijke
een dualiteit. In de latere kabbalistische
verhandelingen wordt het
actieve beginsel weergegeven door het
zwaard rkz, het passieve door de schede
hbqn. Zie Dogme et rituel de la haute
magie, deel 1.