Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

VROEGCHRISTELIJKE KETTERIJEN EN GEHEIME GENOOTSCHAPPEN 345
SEMES EILAM ABRASAX, ‘de eeuwige Zon-Abrasax’ (de centrale spirituele
zon van alle kabbalisten die in sommige van hun diagrammen wordt
voorgesteld door de cirkel van Tifereth).
Uit dit gebied van onpeilbare diepte komt een cirkel tevoorschijn die
uit spiralen is gevormd, wat in de taal van de symboliek een grote cyclus,
kuvklo~, betekent, die uit kleinere is samengesteld. Daarbinnen, opgerold
langs de spiralen, ligt de slang – symbool van wijsheid en eeuwigheid – de
tweevoudige androgyn: de cyclus stelt Ennoia of het goddelijke denk -
vermogen voor, en de slang – de Agathodaimõn, Ophis – de schaduw van
het licht. Beide waren de logoi van de ophieten, of de eenheid als logos
die zich manifesteert als een dubbel beginsel van goed en kwaad, want
volgens hun opvattingen zijn deze twee beginselen onveranderlijk, bestaan
ze al eeuwig, en zullen ze altijd blijven bestaan.
Dit symbool verklaart waarom deze sekte de slang, gewikkeld om het
sacramentele brood of om de tau, aanbad als de verlosser. Ennoia en Ophis
zijn als een eenheid de logos; als ze gescheiden zijn is de ene de (spiri -
tuele) levensboom, de andere de boom van kennis van goed en kwaad.
Daarom zien we Ophis het eerste mensenpaar – het stoffelijke voortbrengsel
van Ialdabaoth, maar dat zijn spirituele beginsel dankte aan Sophia-
Achamoth – aansporen om van de verboden vrucht te eten, hoewel Ophis
goddelijke wijsheid voorstelt.
De slang, de boom van kennis van goed en kwaad, en de levensboom
zijn symbolen die zijn overgebracht van Indiase bodem. De araßa-maram,
de bij de hindoes zo heilige banyan-boom – omdat Vishñu gedurende één
van zijn incarnaties onder zijn machtige schaduw rustte, en daar aan de
mensheid filosofie en wetenschappen leerde – wordt de boom van kennis
en de levensboom genoemd. In de beschermende schaduw van deze
koning van het woud onderwijzen de goeroes hun leerlingen hun eerste
lessen over onsterfelijkheid, en wijden hen in in de mysteries van leven en
dood. De java ALEIM van het priestercollege onderwezen de mensen, volgens
de Chaldeeuwse overlevering, om als één van hen te worden. Tot op
de huidige dag brengt Foh-tchou 1 , die in zijn Foh-Maëyu, of tempel van
Boeddha, op de top van de ‘Kuen-lun-shan’ 2 , de grote berg, woont, zijn
grootste religieuze wonderen teweeg onder een boom, die in het Chinees
Sung-Ming-Shu, de boom van kennis, en de levensboom wordt genoemd;
want onwetendheid is dood, en alleen kennis verleent onsterfelijkheid.
Deze verbazingwekkende vertoning heeft om de drie jaar plaats, en dan
(294)
1
Foh-Tchou betekent in het Chinees letterlijk Boeddha’s heer, of de leraar van
de leringen van Boeddha-Foh.
2
Deze berg ligt ten zuidwesten van China, bijna tussen China en Tibet in.