Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

DE DUIVEL-MYTHE 605
In het begin van hoofdstuk 16 wordt beschreven dat Satan en de ‘Vorst
van de Hel’ vredig met elkaar praten. Plotseling worden beiden op ge -
schrikt door ‘een stem als van de donder’ en het gieren van de wind,
en hen wordt verzocht hun poorten te openen, want ‘de Koning van de
Heerlijkheid zal binnenkomen’. Als de Vorst van de Hel dit hoort, ‘begint
hij met Satan ruzie te maken, omdat deze zijn plicht zo slecht heeft vervuld
door niet de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen tegen zo’n bezoek’.
De onenigheid eindigt ermee dat de vorst Satan ‘uit zijn hel werpt’, en
tegelijkertijd zijn goddeloze dienaren beveelt ‘de koperen poorten van
wreedheid te sluiten, ze te verstevigen met ijzeren staven, en moedig te
strijden opdat we niet gevangen worden genomen’.
Maar ‘toen het hele gezelschap heiligen [in de hel?] dit hoorde, zeiden
ze met van boosheid luide stemmen tegen de Vorst van de Hel: ‘Open uw
poorten, opdat de Koning van de Heerlijkheid kan binnenkomen’ ’, en
bewezen daarmee dat de vorst woordvoerders nodig had.
‘En de goddelijke [?] profeet David riep uit: ‘Heb ik, toen ik op aarde
was, niet juist voorspeld?’’ Daarna sprak een andere profeet, namelijk de
heilige Jesaja, op dezelfde manier: ‘Heb ik niet juist voorspeld?’ enz.
Vervolgens begint het hele gezelschap heiligen en profeten, na een hoofdstuk
lang te hebben gepocht en hun voorspellingen te hebben vergeleken,
een opstand, wat de Vorst van de Hel doet opmerken dat ‘de doden zich
tegenover ons (de duivels, 18:6) nog nooit eerder zo brutaal hebben durven
gedragen’, terwijl hij intussen veinst niet te weten wie om toelating
vroeg. Daarop vraagt hij weer heel onschuldig: ‘Maar wie is de Koning
van de Heerlijkheid?’ Dan zegt David hem dat hij de stem goed kent, en
hij de woorden begrijpt ‘omdat’, voegt hij eraan toe, ‘ik ze sprak door zijn
geest’. Als David ten slotte inziet dat de Vorst van de Hel de ‘koperen
deuren van ongerechtigheid’ niet wil openen, ook al staat de koninklijke
psalmdichter voor de bezoeker in, besluit hij, David, de vijand te behandelen
als een filistijn, en begint te schreeuwen: ‘Jij vuile, stinkende hellevorst,
doe uw poorten open zodat de Koning van de Heerlijkheid kan
binnenkomen’ (16:14-7).
Terwijl hij nog aan het ruziën was, ‘verscheen de machtige Heer in de
gedaante van een mens’ (?), waarop de ‘goddeloze dood en zijn wrede dienaren
door angst worden bevangen’. Dan beginnen ze bevend – in de
vorm van vragen – allerlei vleiende en complimenteuze woorden tot
Christus te richten, die alle een geloofsartikel betreffen. Eén duivel vraagt
bijvoorbeeld: ‘En wie bent u, zo machtig en zo groot, die de gevangenen
verlost die door de erfzonde werden geketend?’ ‘Misschien bent u die
Jezus’, vraagt een andere onderdanig, ‘over wie Satan zojuist zei dat u
(516)