Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

EEN VERGELIJKING VAN BOEDDHISME EN CHRISTENDOM 679
Jezus Christus, St. Pieter en St. Paulus voor in de plaats te zetten? Het
zou misschien het beste zijn hun de kruisiging van Jezus Christus niet
te verkondigen, vóór ze eerst hebben begrepen dat men ongelukkig en
onschuldig kan zijn, en dat het volgens de zelfs bij hen overgeleverde
wet, dat de onschuldige de misdaden van de schuldige op zich kan
nemen, nodig was dat een god mens werd, opdat deze God-mens door
een werkzaam leven en een schandelijke maar vrijwillige dood alle zonden
van de mensen zou vereffenen; maar vóór alles is het nodig hun het
werkelijke denkbeeld bij te brengen van een scheppende God, die
terecht kwaad is op de mensen. Daarna zal het sacrament van het
avondmaal de Siamezen niet meer choqeren, zoals vroeger met de
Europese heidenen het geval was, want de Siamezen geloven immers
dat Sommona-Codom hun vrouw en kinderen aan de talapoins kon
geven om op te eten.
Integendeel, ik twijfel er niet aan dat de Chinezen die hun ouders
bijna angstvallig eerbied betonen, indien hun het evangelie rechtstreeks
in handen werd gegeven, gechoqueerd zouden zijn door die plaats waar
Jezus Christus, als hem wordt gezegd dat zijn moeder en broeders naar
hem hebben gevraagd, vervolgens op een manier antwoordde, waarbij
hij zo weinig om hen leek te geven dat hij deed alsof hij ze niet kende.
En ze zouden niet minder aanstoot nemen aan die andere mysterieuze
woorden, die onze goddelijke verlosser sprak tegen de jongeman die tijd
vroeg om zijn ouders te begraven: ‘Laat de doden’, zei hij, ‘de doden
begraven.’ Iedereen kent de bezorgdheid over de eeuwige verdoemenis
die de Japanners lieten blijken aan St. Frans Xavier, omdat ze niet konden
geloven dat hun overleden voorouders zo’n afschuwelijk lot tegemoet
zouden gaan omdat ze het christendom, waarvan ze nooit hadden
gehoord, niet hadden aanvaard. Het lijkt daarom noodzakelijk deze
gedachte te voorkomen en te verzachten door de middelen die door die
grote apostel van het Oosten werden gebruikt, en eerst het denkbeeld te
vestigen van een almachtige, alwijze en volkomen rechtvaardige God,
de oorsprong van al het goede, aan wie alleen alles is te danken, en door
wiens wil wij aan koningen, bisschoppen, rechters en onze ouders de
eerbied verschuldigd zijn die we hun verschuldigd zijn.
Deze voorbeelden bewijzen voldoende met welke voorzorgsmaat -
regelen men de geest van de oosterlingen erop moet voorbereiden om te
denken zoals wij, en zich niet gekwetst te voelen door de meeste christelijke
geloofsartikelen. 1
(579)
1
In een gesprek tussen Hermes en Thoth zegt eerstgenoemde: ‘Het is voor het
denken onmogelijk ons God op de juiste manier voor te stellen. . . . Men kan door
stoffelijke organen niet beschrijven wat onstoffelijk en eeuwig is. . . . Het ene is een
waarneming van de geest, het andere een werkelijkheid. Wat door onze zintuigen kan
worden waargenomen, kan in woorden worden beschreven, maar wat onlichamelijk,