Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

308 ISIS ONTSLUIERD
(264)
oorzaak? Rationalisten en sensualisten die de Indiase metafysica niet
begrijpen, moeten de onwetendheid van Indiase metafysici niet naar hun
eigen onwetendheid beoordelen.
De grote cyclus omvat, zoals we al eerder hebben opgemerkt, de voortgang
van de mensheid van haar kiem in de oorspronkelijke mens met een
spirituele vorm tot de diepste diepte van ontaarding die hij kan bereiken,
terwijl elke volgende stap in de afdaling gepaard gaat met een grotere
kracht en grofheid van de fysieke vorm dan zijn voorganger – en eindigt
met de zondvloed. Maar terwijl de grote cyclus, of het tijdperk, wordt
doorlopen, worden zeven kleinere cyclussen volbracht, waarvan elk de
ontwikkeling kenmerkt van een nieuw ras uit het eraan voorafgaande ras,
op een nieuwe wereld. En al die rassen, of belangrijkste grondvormen van
de mensheid, worden weer onderverdeeld in families, en die weer in volkeren
en stammen, zoals we de bewoners van de aarde tegenwoordig
onderverdeeld zien in Mongolen, Kaukasiërs, Indiërs, enz.
Vóór we ertoe overgaan om door diagrammen de grote overeenkomst
te laten zien tussen de esoterische filosofieën van alle volkeren van de oudheid,
hoe ver die geografisch ook van elkaar verwijderd waren, zal het nuttig
zijn om kort de werkelijke denkbeelden te verklaren die aan al die
symbolen en allegorische voorstellingen ten grondslag liggen, en die tot nu
toe de niet-ingewijde commentatoren zo in verwarring hebben gebracht.
Dit is de beste manier waarop kan worden aangetoond dat religie en wetenschap
in de oudheid nauwer met elkaar verbonden waren dan tweelingen,
dat ze vanaf het moment van hun conceptie één in twee, en twee in één
waren. Met onderling verwisselbare eigenschappen was de wetenschap
spiritueel, en de religie wetenschappelijk. Zoals de androgyne mens van
het eerste hoofdstuk van Genesis – ‘man en vrouw’, passief en actief,
geschapen naar het beeld van de elohim. Door alwetendheid ontstond
almacht, en laatstgenoemde vereiste het beoefenen van eerstgenoemde, en
zo werd de reus de heerschappij over alle vier rijken van de wereld ge -
geven. Maar deze androgynen waren, evenals de tweede Adam, gedoemd
om ‘te vallen en hun vermogens te verliezen’ zodra de twee helften van
de dualiteit zich scheidden. De vrucht van de boom van kennis brengt de
dood zonder de vrucht van de levensboom. De mens moet zichzelf kennen
voordat hij ook maar kan hopen de eerste oorsprong te kennen, zelfs van
wezens en machten die wat hun innerlijke aard betreft minder ver ontwikkeld
zijn dan hijzelf. Zo is het ook met religie en wetenschap; verenigd,
twee in één, waren ze onfeilbaar, want de spirituele intuïtie was er om de
beperkingen van de fysieke zintuigen aan te vullen. Nu ze gescheiden zijn,
weigert de exacte wetenschap de hulp van de innerlijke stem, terwijl de