Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

THEORIEËN OVER REÏNCARNATIE EN GEESTEN 759
pogingen zijn mislukt, probeert het opnieuw. Niemand kan deze wereld
(onze aarde) verlaten zonder ‘fysiek, ethisch en spiritueel’ vervolmaakt te
zijn geworden. Hoe kan dit anders worden bereikt dan door een reeks
wedergeboorten die nodig zijn voor de vervolmaking van ieder onderdeel
– de evolutie in de ‘cyclus van noodzakelijkheid’ kan toch nooit in één
mensenleven worden volbracht? En toch wordt deze zin zonder onderbreking
gevolgd door de volgende ingelaste bewering: ‘Dit is wat de hindoe
het meest vreest – transmigratie en reïncarnatie; slechts op andere en
lagere planeten, nooit op deze’!!!
De laatste ‘zin’ is een fatale fout en is er één waarvoor de schrijfster
‘niet schuldig’ pleit. Het is duidelijk de blunder van een ‘corrector’ die
geen idee had van de hindoefilosofie en die tot een daaruit voortvloeiende
fout op de volgende bladzijde werd gebracht, waar het ongelukkige woord
‘planeet’ in de plaats is gezet voor cyclus. De schrijfster van Isis, die ander
werk te doen had, keek na het verschijnen ervan het boek zo goed als nooit
meer in, anders had ze verontschuldigingen gemaakt en een bladzijde met
errata toegevoegd, en de zin zou als volgt zijn gewijzigd: ‘De hindoe is
bang voor transmigratie in andere lagere vormen op deze planeet.’
Dit zou goed hebben gepast bij de eraan voorafgaande zin en wijzen op
een feit, want de exoterische gezichtspunten van de hindoe laten hem ge -
loven en vrezen dat reïncarnatie als mens en als dier om beurten met sprongen
mogelijk is – van mens tot beest en zelfs tot plant en omgekeerd;
terwijl de esoterische filosofie leert dat de natuur in haar ontwikkelingsgang
nooit achteruitgaat. Nadat de mens eenmaal uit alle mogelijke lagere
vormen – het mineralen-, planten- en dierenrijk – is geëvolueerd tot de
menselijke vorm, kan hij nooit een dier worden, behalve in moreel opzicht,
dus in figuurlijke zin. De menselijke incarnatie is een cyclische noodzakelijkheid
en wet; en geen hindoe is er bang voor – hoe hij de noodzakelijkheid
ook mag betreuren. En deze wet en de periodieke wedergeboorte van
de mens wordt op dezelfde bladzijde (444) aangetoond en in dezelfde
alinea die als volgt eindigt:
Maar er is een manier om dat te vermijden, en de Boeddha onderwees
dit in zijn leer van armoede, van de beheersing van de zintuigen,
van volmaakte onverschilligheid voor de voorwerpen van dit aardse
tranendal, van het vrij zijn van hartstocht, en van veelvuldig innerlijk
contact met åtman. De oorzaak van reïncarnatie 1 ligt in onze onwetendheid
over onze zintuigen en in het denkbeeld dat er in de wereld enige
werkelijkheid is, iets anders dan abstract bestaan. Door de zintuigen
1
‘De oorzaak van reïncarnatie ligt in onwetendheid’ – ‘reïncarnatie’ bestaat dus
wel, want de schrijfster heeft de oorzaken ervan toegelicht.