Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

214 ISIS ONTSLUIERD
zijn als deze versie van het Evangelie naar Mattheus, dan hebben we pas
echt een goddelijke openbaring.
Waarom zouden we ons verwonderen over de ondoorgrondelijke mysteriën
van de christelijke godsdienst, aangezien deze volkomen menselijk
is? Beschikken we niet over een brief van een van de meest geëerbiedigde
kerkvaders aan deze zelfde Hiëronymus, die beter dan hele boekdelen hun
traditionele werkwijze weergeeft? Het volgende schreef St. Gregorius van
Nazianze aan zijn vriend en vertrouweling, St. Hiëronymus:
Niets kan meer indruk maken op een volk dan veel omhaal van
woorden; hoe minder ze begrijpen, des te meer ze het bewonderen.
Onze kerkvaders en geleerden hebben vaak niet gezegd wat ze dachten,
maar dat waartoe omstandigheden en noodzaak hen dwongen.
(184)
Maar laten we terugkeren tot onze Sophia-Achamoth en het geloof van
de echte eerste christenen.
Na Ialdabaoth te hebben voortgebracht – Ilda van dly, een kind, en Baoth
van hxyb, het ei, of twhb Baoth, een wildernis, een woestenij – leed Sophia-
Achamoth zozeer onder het contact met de stof, dat ze na buitengewone
worstelingen ten slotte aan de modderige chaos ontsnapte. Hoewel ze onbekend
was met het pleroma, het gebied van haar moeder, bereikte ze de middelste
ruimte en slaagde erin de stofdeeltjes af te schudden die aan haar
spirituele aard bleven plakken; daarna bouwde ze onmiddellijk een sterke
barrière tussen de wereld van de intelligenties (geesten) en de wereld van de
stof. Ialdabaoth is dus de ‘zoon van de duisternis’, de schepper van onze
zondige wereld (het fysieke deel ervan). Hij volgt het voorbeeld van Bythos,
en brengt vanuit zichzelf zes sterrengeesten (zonen) voort. Ze zijn allen naar
zijn beeld geschapen, en weerspiegelingen van elkaar, die donkerder worden
naarmate ze zich achtereenvolgens verder van hun vader bevinden. Met
laatstgenoemde bewonen zij allen zeven gebieden, gerangschikt als een
ladder die begint onder de middelste ruimte, het gebied van hun moeder,
Sophia-Achamoth, en eindigt met onze aarde, het zevende gebied. Het zijn
dus de geesten van de zeven planetaire sferen, waarvan de laagste het gebied
van onze aarde is (de sfeer die haar omgeeft, onze ether). De namen van
deze geesten van de sferen zijn respectievelijk Iove (Jehovah), Sabaoth,
Adonai, Eloaios, Horaios, Astaphaios. 1 Zoals iedereen weet, zijn de eerste
vier de mystieke namen van de joodse ‘Here God’; 2 zoals C.W. King het uit-
1
C.W. King, The Gnostics and Their Remains, 2de ed., blz. 97.
2
Deze Iove, Iao of Jehovah is weer een heel andere god dan de god van de mysteriën,
IAO, die door alle volkeren van de oudheid werd aanbeden. We zullen hierna
aantonen waarin ze verschillen.