Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

136 ISIS ONTSLUIERD
(117)
wig is, de ziel van alle wezens, die door niemand kan worden begrepen,
vertoonde zijn eigen luister. 1
Dat is het ideaal van de Allerhoogste in de geest van alle hindoe -
filosofen.
Van alle plichten is de belangrijkste om kennis te krijgen van de
allerhoogste ziel [de geest]; het is de eerste van alle wetenschappen,
want alleen zij verleent de mens onsterfelijkheid. 2
En onze wetenschappers spreken over het nirvåña van Boeddha en
de moksha van Brahmå alsof ze volkomen vernietiging betekenden!
Op die manier wordt door sommige materialisten ook het volgende vers
verklaard.
De mens die de allerhoogste ziel herkent zowel in zijn eigen ziel als
in die van alle wezens, en die tegenover allen [zowel mens als dier] even
rechtvaardig is, verkrijgt de grootste gelukzaligheid, namelijk om ten
slotte geheel te worden opgenomen in de schoot van Brahmå. 3
De leer over moksha en nirvåña, zoals ze wordt opgevat door de school
van Max Müller, kan nooit standhouden wanneer ze wordt ge controleerd
aan de hand van de talrijke teksten die zonodig als afdoende weerlegging
ervan kunnen worden aangevoerd. In veel pagoden zijn er beeldhouw -
werken die deze interpretatie ronduit tegenspreken. Vraag een brahmaan u
de betekenis van moksha te verklaren, wend u tot een ontwikkelde boeddhist,
en verzoek hem u de betekenis van nirvåña te omschrijven. Beiden
zullen u antwoorden dat in deze twee religies nirvåña het dogma van de
onsterfelijkheid van de geest voorstelt, dat het bereiken van nirvåña be -
tekent het opgaan in de grote universele ziel, waarbij deze laatste een toestand
voorstelt, niet een individueel wezen of een antropomorfe god, zoals
sommigen het grote BESTAAN opvatten, en dat een geest die zo’n toestand
bereikt, een deel wordt van het grote geheel, maar ondanks dat nooit zijn
individualiteit verliest. Voortaan leeft de geest spiritueel, zonder enige
angst voor verdere wijzigingen van vorm; want vorm behoort tot de stof,
en de toestand van nirvåña houdt de volkomen zuivering of uiteindelijke
bevrijding van zelfs het meest verfijnde stofdeeltje in.
Deze woorden opgaan in moeten, wanneer wordt bewezen dat de
hindoes en boeddhisten in de onsterfelijkheid van de geest geloven, noodzakelijkerwijs
nauwe vereniging, en niet vernietiging, betekenen. Laten
1
Manu, boek 1, ßloka’s 5-7.
2
Manu, boek 12, ßloka 85.
3
Manu, boek 12, ßloka 125.