Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

754 APPENDIX
ontkend, vervalt de hele leer van karma tot zinloos gepraat.
Niettemin beschuldigen de tegenstanders, zonder stil te staan bij de
duidelijke ‘tegenstelling’ tussen deze beschuldiging en de feiten, iemand
die openlijk erkent een boeddhiste te zijn ervan reïncarnatie te ontkennen
en daarmee ook karma. Omdat de schrijfster er niets voor voelde om te
twisten met een vriend en op dat moment niet aan een verdediging met
details en innerlijke bewijzen wilde beginnen – echt tijdverlies – antwoordde
ze met slechts een paar zinnen. Maar nu is het noodzakelijk
geworden de leer duidelijk uit te leggen. Andere critici hebben dezelfde
weg gevolgd, en door de passages in Isis die daarop slaan verkeerd te
begrijpen, zijn ze tot dezelfde nogal vreemde conclusies gekomen.
Om aan die zinloze discussie een einde te maken ben ik van plan de
leer duidelijker uit te leggen.
Hoewel het er gezien de latere meer gedetailleerde weergaven van de
esoterische leringen weinig toe doet wat er in Isis – dat slechts een encyclopedie
van occulte onderwerpen is, waarin deze alle zeer vaag zijn aangeduid
– geschreven staat, moet men in de eerste plaats weten dat de
schrijfster de juistheid handhaaft van ieder woord dat over het onderwerp
in haar vroegere werken werd gezegd. Wat in The Theosophist van augustus
1882 werd beweerd, kan hier nu worden herhaald. Het gedeelte dat
eruit wordt geciteerd is misschien of hoogstwaarschijnlijk ‘onvolkomen,
chaotisch, vaag, wellicht zelfs onbeholpen, zoals zoveel gedeelten van dat
werk, het eerste literaire product van een vreemdelinge die zich zelfs nu
nauwelijks op haar kennis van de Engelse taal kan beroemen’. Niettemin
is het geciteerde gedeelte volkomen juist voor zover het het vraagstuk van
de reïncarnatie betreft.
Ik zal nu uit Isis citeren en vervolgens iedere bekritiseerde passage uitleggen,
waarin werd gezegd dat ‘enkele fragmenten van die mysterieuze
reïncarnatieleer – wel te onderscheiden van metempsychose’, zullen worden
gegeven. De zinnen die nu worden toegelicht zijn cursief gedrukt.
Reïncarnatie, d.w.z. het tweemaal verschijnen van hetzelfde individu,
of beter gezegd van zijn astrale monade, op dezelfde planeet is geen
regel in de natuur; het is een uitzondering, evenals het teratologische
verschijnsel van een kind met twee hoofden. Ze wordt voorafgegaan
door een schending van de wetten van harmonie in de natuur, en vindt
slechts plaats wanneer deze, terwijl ze haar verstoorde evenwicht probeert
te herstellen, de astrale monade, die door een misdaad of ongeluk
uit de cyclus van noodzakelijkheid was geslingerd, met geweld in het
aardse leven terugwerpt. Zo wordt bij een miskraam, bij kinderen die
vóór een bepaalde leeftijd sterven, en bij kinderen die verstandelijk