Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

CONCLUSIES EN VOORBEELDEN 701
vermogen nodig is en daar ook geen blijk van geven, door de scin-lecca
(het dubbel) van het medium mechanisch worden teweeggebracht, zoals
iemand tijdens een diepe slaap schijnbaar wakker is en dingen doet waaraan
hij geen herinnering behoudt. De zuiver subjectieve verschijnselen
zijn slechts in enkele gevallen aan de werking van het persoon lijke
astrale lichaam toe te schrijven. Ze zijn meestal, afhankelijk van de ethische,
verstandelijke en fysieke zuiverheid van het medium, het werk van
de elementaire of soms van heel zuivere menselijke geesten. Ele mentalen
hebben niets te maken met subjectieve manifestaties. In zeld zame
gevallen is het de goddelijke geest van het medium zelf dat ze leidt en
teweegbrengt.
Zoals Babu Pyårichånda Mitra in een brief aan Alexander Calder,
voorzitter van de National Association of Spiritualists, schrijft:
een geest is een essentie of kracht, en heeft hij geen vorm . . . Het denkbeeld
van een vorm houdt reeds ‘materialisatie’ in. De geesten [astrale
zielen, zouden wij zeggen] . . . kunnen een tijd lang een vorm aan -
nemen, maar ze hebben die niet voortdurend. Hoe stoffelijker onze ziel
is, des te stoffelijker is onze opvatting van geesten. 1
Epimenides, de Orphikos, stond bekend om zijn ‘heilige en wonderbaarlijke
karakter’, en om het vermogen van zijn ziel om haar lichaam te
verlaten ‘zo lang en zo vaak ze dat wenste’. Er zijn tientallen filosofen uit
de oudheid die hebben bevestigd dat dit mogelijk is. Apollonius kon zijn
lichaam elk ogenblik verlaten, maar men moet niet vergeten dat Apollo -
nius een adept – een ‘magiër’ – was. Als hij eenvoudig een medium
was geweest, dan had hij zulke dingen niet naar wens kunnen doen.
Empedocles van Agrigentum, de pythagorische wonderdoener, had niet
bepaalde omstandigheden nodig om een waterhoos die boven de stad was
losgebarsten te laten ophouden. En evenmin om een vrouw weer tot leven
te brengen, zoals hij heeft gedaan. Apollonius maakte geen gebruik van een
donker gemaakte kamer om zijn vermogen tot levitatie te vertonen. Na
plotseling voor de ogen van Domitianus en een hele menigte getuigen (vele
duizenden) in de lucht te zijn verdwenen, verscheen hij een uur later in de
grot van Puteoli. Een onderzoek zou echter hebben aangetoond dat zijn
fysieke lichaam onzichtbaar was geworden door het åkåßa eromheen
samen te trekken, zodat hij onopgemerkt zich naar de één of andere veilige
schuilplaats in de buurt kon begeven, en zijn astrale lichaam, die de man
zelf leek te zijn, een uur later in Puteoli aan zijn vrienden kon verschijnen.
1
‘A Buddhist’s opinions of the spiritual states’, The Spiritualist, 25 mei 1877,
blz. 246.