Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

86 ISIS ONTSLUIERD
(74)
Legende, en die welke te vinden zijn in de meer volledige levensbeschrijvingen
van de bekendste ‘heiligen’, evenals de meeste visioenen van onze
eigen vervolgde zieners en zieneressen, werden teweeggebracht door
domme, onontwikkelde ‘geesten’ die er dol op zijn om zich voor te doen
als belangrijke historische figuren. We willen graag met Des Mousseaux,
en anderen die in naam van de kerk magie en spiritisme meedogenloos vervolgen,
instemmen dat de huidige geesten vaak ‘liegende geesten’ zijn; dat
ze steeds bereid zijn tegemoet te komen aan de respectieve stokpaardjes
van de mensen die op seances met hen in contact komen, dat ze hen bedriegen,
en dus niet altijd goede ‘geesten’ zijn.
Maar nu we dat hebben toegegeven, willen we ieder onpartijdig indi -
vidu vragen: kan men tegelijkertijd geloven dat de aan de duivelbannende
priester gegeven kracht, die hoogste en goddelijke kracht waarop hij zich
beroemt, hem door God is gegeven om de mensen te bedriegen? Dat het
door hem in naam van Christus uitgesproken gebed dat de demon dwingt
zich te onderwerpen en zich bekend te maken, tegelijkertijd niet bedoeld is
om de duivel de waarheid te doen bekennen, maar alleen om datgene voor
waarheid te doen doorgaan wat in het belang is van de kerk waartoe de
exorcist behoort. En dit gebeurt onveranderlijk zo. Vergelijk bijvoorbeeld
eens de antwoorden die de demon aan Luther gaf, met die welke St.
Dominicus van de duivels kreeg. De één pleit tegen de geheime missen,
berispt Luther omdat hij de Maagd Maria en de heiligen vóór Christus
plaatst, en dus de Zoon van God niet de eer geeft die hem toekomt 1 , terwijl
de door St. Dominicus uitgebannen duivels, toen ze de Maagd zagen
die ook door de heilige vader te hulp was geroepen, schreeuwden:
O! onze tegenstandster! O! onze vervloekster! . . . waarom daalde u
uit de hemel neer om ons te kwellen? Waarom bent u zo’n machtige
middelares voor zondaars! O! u zekere en veilige weg naar de hemel ...
u beveelt het ons, en wij worden gedwongen te erkennen dat niemand
verdoemd is die slechts volhardt in uw heilige eredienst . . . 2
Luthers ‘heilige Satan’ verzekert hem dat hij, toen hij in de transsubstantiatie
van Christus’ lichaam en bloed geloofde, niets anders had aanbeden
dan brood en wijn, en de duivels van alle katholieke heiligen beloven eeuwige
verdoemenis aan iedereen die niet in het dogma gelooft, of er zelfs
maar aan twijfelt!
Laten we, vóór we van dit onderwerp afstappen, nog één of twee voor-
1
Verteld door Luther in De missa privata et unctione sacerdotum, 1534.
2
Zie Het leven van St. Dominicus en het verhaal over de wonderbaarlijke rozenkrans,
en ook De Gulden Legende.