Isis ontsluierd - Blavatsky - 2. Religie

226 ISIS ONTSLUIERD
(194)
licht aan de kant van de VADER, en was er licht [stoffelijk licht] aan de kant
van de MOEDER. En dit is de tweevoudige mens’, zegt de Zohar. 1 ‘Op die
dag [de laatste] zullen de zeven sterrengeesten met slechte neigingen, en
ook de zonen van de mens die de Spiritus hebben beleden, de Messias [de
valse], de God en de MOEDER van de SPIRITUS ten onder gaan.’ 2
Jezus zette door tekenen en wonderen kracht bij aan zijn leringen, en
lichtte ze aan de hand daarvan toe; en indien we de beweringen die over
hem worden gedaan door mensen die een godheid van hem maken, ter zijde
schuiven, dan deed hij slechts wat andere kabbalisten ook hebben gedaan;
alleen zij deden dit in een tijd toen de bronnen van profetie gedurende twee
eeuwen volkomen waren opgedroogd, en het niet meer voorkomen van
openbare ‘wonderen’ had geleid tot scepsis bij de sekte van de ongelovige
sadduceeën. In zijn beschrijving van de ‘ketterijen’ van die tijd klaagt
Theodoretus – die geen idee heeft van de verborgen betekenis van het
woord christos, de gezalfde boodschapper – dat de gnostici beweren dat
deze boodschapper of afgezant van tijd tot tijd zijn lichaam wisselt, ‘en
andere lichamen binnengaat, en zich telkens in een andere vorm manifesteert.
En deze [de overschaduwde profeten] maken bij het belijden van hun
beginselen gebruik van bezweringen en aanroepingen van verschillende
demonen en van de doop. . . . Ze maken gebruik van astrologie, magie en
onjuiste wiskunde’ (?) zegt hij. 3
Deze ‘onjuiste wiskunde’, waarover de vrome schrijver klaagt, leidde
later tot de herontdekking van het heliocentrische stelsel, hoe onjuist het
ook nu nog kan zijn, en hoezeer vergeten sinds de tijd van een andere
‘magiër’ die het onderwees, namelijk Pythagoras. Jezus’ genezingen en
andere wonderen die hij aan zijn volgelingen vertoonde, bewijzen dat ze in
hun dagelijkse omgang met hem, van dag tot dag, en in de vertrouwelijke
omgang van een nauwe vriendschap, de theorie en de praktijk van de
nieuwe ethiek leerden. Hun vertrouwen werd, evenals dat van alle neofieten,
geleidelijk sterker, naarmate hun kennis groeide. We moeten bedenken
dat Josephus, die ongetwijfeld goed op de hoogte van het onderwerp moet
zijn geweest, de kunst om duivels uit te bannen ‘een wetenschap’ noemt.
Dit groeien van het vertrouwen blijkt duidelijk bij Petrus, die, terwijl hij
eerst te weinig vertrouwen had om vanuit de boot over het water naar zijn
meester te lopen, ten slotte zo’n bekwaam wonderdoener werd dat Simon
Magus hem geld zou hebben geboden om van hem het geheim van de
manier om te genezen en andere wonderen te leren. En Philippus blijkt een
1
Auszüge aus dem Buche Sohar, Berlijn, 1857, blz. 15.
2
Codex Nazaraeus, deel 2, blz. 147-9.
3
Theodoretus, Haereticorum fabularum compendium, 2:7.